Boris Rauschenbach

Boris Rauschenbach Biografia
Narodziny 5 stycznia 1915
Święty PETERSBURG
Śmierć 27 marca 2001(w wieku 86 lat)
Moskwa
Pogrzeb Cmentarz Nowodziewiczy
Narodowość Rosyjski
Trening Saint Petersburg State University of Civil Aviation ( in )
Zajęcia Fizyk , inżynier , wynalazca , profesor uniwersytetu
Inne informacje
Pracował dla Moskiewski Instytut Fizyki i Technologii
Pole Mechaniczny
Partia polityczna Komunistyczna Partia Związku Radzieckiego
Członkiem Rosyjska
Akademia Nauk Akademia Nauk ZSRR ( fr )
Nagrody
2008-09 Moskau Friedhof Rauschenbach.JPG Widok na grób.

Boris Viktorovich Rauschenbach (po rosyjsku  : Борис Викторович Раушенбах ), ur.18 stycznia 1915w Piotrogrodzie i zmarł dalej27 marca 2001w Moskwie jest sowieckim fizykiem i inżynierem astronautyki . Opracował aspekty teoretyczne i oprzyrządowanie sterowania lotem i nawigacją kosmiczną. Jest także autorem opracowań z zakresu teologii chrześcijańskiej i teorii sztuki.

Biografia

Trening

Boris Rauschenbach pochodzi z protestanckiej niemieckiej rodziny rosyjskiej mieszkającej w Sankt Petersburgu . Jest synem kierownika fabryki skór z niemieckiej społeczności Wołgi i Niemiecko-Bałtyku . Podobnie jak wielu młodych ludzi z jego pokolenia, Borys był zafascynowany lotnictwem. Po krótkiej pracy w fabryce lotniczej, w latach 1932-1937 uczęszczał na kursy instytutu aeronautyki. Uprawiał wówczas szybownictwo i interesował się problematyką stateczności skrzydeł szybowca. Dzięki tej pasji nawiązuje kontakt ze specjalistami z branży lotniczej; w 1937 roku Siergiej Korolew , przyszły twórca radzieckiego programu kosmicznego , zwerbował go do pracy w RNII , instytucie badawczym, który prowadził pionierskie prace w dziedzinie rakiet, znajdujący się w dzielnicy Khovrino na północnych przedmieściach Moskwy .

W instytucie badawczym RNII (1937-1942)

Korolev zlecił mu pracę nad systemem sterowania lotem w projekcie pocisku manewrującego 212C, za który jest odpowiedzialny. Rauschenbach dokonał szeregu przełomów w zakresie kontroli stabilności i strojenia systemów autopilota. Pracuje w tunelu aerodynamicznym z TsAGI , to program samolotu rakietowego . Ale projekt ten został przerwany latem 1938 r. Przez aresztowanie Korolewa i Walentyna Glouchko , ofiar stalinowskich czystek . Następnie do 1941 r. Pracował nad niestabilnością spalania rakiet opracowanych przez instytut. Po wypowiedzeniu przez Niemcy wojny Rauschenbasch, który właśnie się ożenił, przeniósł się ze swoim instytutem do Jekaterynburga .

Internowanie i wygnanie (1942-1948)

Podczas pracy nad samosterującymi pociskami przeciwlotniczymi Rauschenbach został aresztowany Marzec 1942i internowany bez procesu w obozie pracy, jak wielu Rosjan pochodzenia niemieckiego. Pracuje w cegielni położonej w Niżnym Taguilu na Uralu . W wyniku interwencji generała Wiktora Bolchowitinowa , kierującego niewielkim biurem projektowym (SKB-293) zlokalizowanym w Chimkach i pracującym na samolocie rakietowym BI-1 , do 1946 r. Był przydzielany do obliczeń w imieniu tego ostatniego, co pozwala korzystał z łagodniejszych warunków niż jego towarzysze z obozu, z których połowa zginęła podczas pierwszej zimy. Jego praca pozwala mu uczyć się zaawansowanej matematyki. WStyczeń 1946nie jest już uwięziony, ale przebywa na wygnaniu w Nijni Taguil , gdzie pracuje dla biura obliczeniowego Mścisława Keldycha , NII-1 . Keldychowi udaje się zakończyć wygnanie w 1948 roku; Rauschenbach pracował następnie nad dynamiką silników odrzutowych , aż do 1954 roku.

Udział w programie kosmicznym (1954-1970)

W 1954 roku Keldych, który planował wykorzystać międzykontynentalny pocisk balistyczny opracowany przez zespół Koroleva do celów kosmicznych, poprosił Rauschenbacha o pracę nad teorią lotów kosmicznych, w szczególności nad problemami związanymi z kontrolą położenia . Biorąc pod uwagę jego rosnące zaangażowanie w projekty Koroleva, Rauschenbach i mały zespół, który utworzył wokół niego, zostają przeniesieni do6 stycznia 1960w OKB-1 The inżynierii Korolev na żądanie z drugiego. Zespół Rauschenbacha jest odpowiedzialny za opracowanie systemu kontroli orientacji dla sondy kosmicznej Luna 3 , której misją jest fotografowanie odległej strony Księżyca i która w tym celu musi bardzo precyzyjnie nakierować aparat. Lot, który odbywa się wPaździernik 1959, to sukces.

Następnie Rauschenbach opracował systemy kontroli położenia dla sond programu Venera przeznaczonych dla Wenus , sond wysłanych na Marsa , załogowych pojazdów kosmicznych programu Vostok ( system kontroli położenia Czajka , po francusku „mewa”), a także pierwszy system cumowania dla statek Sojuz . Zwolniono go ze stanowiska kierownika wydziału w TsKBEM (nowa nazwa OKB-1) po niepowodzeniu uruchomienia stacji kosmicznej Salut -2 wMaj 1971.

Działalność dydaktyczna

Od 1948 Rauschenbach był wykładowcą na Wydziale Fizyki i Technologii Uniwersytetu Moskiewskiego . Służba ta uzyskała niezależność w 1951 roku i stała się Moskiewskim Instytutem Fizyki i Technologii (MFTI). Od 1978 Rauschenbach kierował wydziałem mechaniki teoretycznej MFTI. Jego ostatnie lekcje dotyczą dynamiki lotu . Rauschenbach jest również odpowiedzialny za szkolenie kosmonautów w zakresie dynamiki lotu i systemów sterowania statkami kosmicznymi. Wraz z Valentinem Glouchko jest jednym z nielicznych inżynierów pracujących w radzieckiej astronautyce, którego istnienie zostało ujawnione światu zachodnim we wczesnych latach siedemdziesiątych.

Teologia i teoria sztuki

Rauschenbach zainteresował się sztukami wizualnymi po swoich pracach nad systemem cumowania statków kosmicznych: przy tej okazji zastanawiał się, jak odtworzyć trójwymiarowy obraz (ten statku docelowego) na płaskim ekranie telewizora używanego przez kosmonautę do kontrolować jego manewry. To prowadzi go do badania sposobu, w jaki perspektywy są przedstawiane przez malarzy; publikuje dwie książki na ten temat. Uzyskał doktorat z teologii i napisał eseje o Trójcy Świętej i ikonach .

Honory i nagrody

Otrzymał Nagrodę Lenina w 1960 roku i został wykonany Bohatera Pracy Socjalistycznej w 1990 roku został mianowany członkiem Akademii Nauk ZSRR w roku 1966. W 1994 roku otrzymał Nagrodę Demidoff . Na jego cześć nazwano asteroidę 4237 Raushenbach .

Pracuje

Po angielsku:

Po rosyjsku :

Rauschenbach przetłumaczył także z języka niemieckiego dzieło Hermana Obertha .

Uwagi i odniesienia

  1. Obywatel radziecki narodowości niemieckiej, zgodnie z jego biografią na stronie warheroes.ru .
  2. Siddiqi , str.  200 op. cit.
  3. Siddiqi , str.  814 op. cit.
  4. Siddiqi , str.  792 op. cit.

Zobacz też

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne