Bissu

Termin bissú , który określałby „  rodzaj transcendentny”, ma zastosowanie w wierzeniach Bugis z Południowego Sulawesi w Indonezji , osoby, która nie jest ani mężczyzną, ani kobietą.

Opis

Czasami interseksualiści , w innych przypadkach po prostu transwestyci , tylko bissu mogą być pośrednikami między ludźmi a bogami. Zgodnie z przekonaniem tej religii, bissu są pośrednikami między dwoma światami, muszą zjednoczyć dwie przeciwne płci. W szczególności bissu ponosi odpowiedzialność za kierowanie książęcymi obrzędami.

Według Sharyn Graham , badaczki z University of Western Australia w Perth , bissu nie może być uważany za transwestytę, choćby dlatego, że nie ma na sobie ubrań płci przeciwnej, ale kostiumy, które są dla niego czyste. Graham, który przypomina, że ​​w tradycyjnym przekonaniu Bugis nie ma dwóch, ale pięciu płci ( żeński , gynander , hermafrodyta lub transcendentny (Bissu), androgyniczny i męski ), uważa, że bissu należy raczej traktować jako połączenie wszystkich płci.

W bissú są rozpoznawane jako oddzielny rodzaj (jak meta-rodzaju) przez podawanie indonezyjskiej.

Istnienie bissú od połowy XVI -go  wieku świadczy pismem z portugalskiego podróżnika, Antonio Paiva, datowany 1545.

W bissu są w czterech rejonach: Pangkajene , Bone , Soppeng  (Pl) i Wajo . Jest ich niewielu: cztery lub pięć w 1976 roku; prawdopodobnie mniej niż dwadzieścia w 2006 roku. Bissu zostali zamordowani podczas buntu Kahara Muzakara w latach sześćdziesiątych .

W bissu są księża, którzy czasem mieszkają w bardzo hierarchicznej braterstwa. Puang Matoa jest na szczycie hierarchii; Puang Lolo , w drugim rzędzie; w ana „bissu , w trzecim rzędzie.

W bissus mówić tajnego języka na własną rękę: Basa do ri Langi ( „języka ludu nieba”) lub Dewata Basa ( „język bogów”). Są nosicielami ezoterycznych historii, które są zarezerwowane tylko dla wtajemniczonych.

W 2006 roku grupa bissu przyjechała do Paryża, aby po raz pierwszy odbyć ceremonię poza Indonezją.

Uwagi i odniesienia

  1. Elodie Palasse-Leroux, „  A third genre? Indonezja, największy kraj muzułmański, rozpoznaje 5  ” na łamach ,24 sierpnia 2016(dostęp 25 sierpnia 2016 ) .
  2. Hamonic 1975 .
  3. Graham 2001 .
  4. Hamonic 1980 , str.  307.
  5. Hamonic 1975 , s.  124.
  6. Umar 2008 , s.  12.
  7. Hamonic 2006 , s.  10.
  8. Umar 2008 , s.  14.
  9. Hamonic 1980 , s.  308.
  10. Hamonic 2006 , s.  9.
  11. Hamonic 2006 , s.  12.

Zobacz też

Bibliografia

Linki zewnętrzne