Bharhut

Bharhut
Bharhut
Bharhut
Ruiny świątyni ( stupy ) Bharhutu
Administracja
Kraj Indie
Stan lub terytorium Madhya Pradesh
Dzielnica Dystrykt Satna
Burmistrz Ashok Parnami
Strefa czasowa IST ( UTC + 05: 30 )
Demografia
Populacja 1000  mieszk.
Geografia
Informacje kontaktowe 24 ° 25 ′ 00 ″ na północ, 80 ° 51 ′ 00 ″ na wschód
Wysokość Maks. 318  m
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Indie
Zobacz na mapie administracyjnej Indii Lokalizator miasta 14.svg Bharhut
Geolokalizacja na mapie: Madhya Pradesh
Zobacz na mapie administracyjnej obszaru Madhya Pradesh Lokalizator miasta 14.svg Bharhut
Geolokalizacja na mapie: Madhya Pradesh
Zobacz na mapie topograficznej obszaru Madhya Pradesh Lokalizator miasta 14.svg Bharhut

Bharhut lub Bharhat (hindi: भरहुत) to wioska w dystrykcie Satna w stanie Madhya Pradesh ( środkowe Indie ). Swoją sławę zawdzięcza buddyjskiej stupie z około 200 roku pne. J.-Chr. Ten przybytek, wydobyty w XIX -tego  wieku , zawierał Vedika prawie nienaruszone łożyskowe płaskorzeźby wykute w czerwonego piaskowca. Są teraz przechowywane w Muzeum Indyjskim w Kalkucie .

Lokalizacja

Ta wioska w dystrykcie Satna rozciąga się na wzgórzu 320  m n.p.m. Stolica powiatu Satna , w której znajduje się najbliższa stacja kolejowa, znajduje się zaledwie 20  km na północ (drogą). Malownicze hinduskich miast z Nachna i Bhumara są o kilkanaście kilometrów na północy i południowym zachodzie, odpowiednio.

Historia

Stupa Bharhut został zbudowany pod koniec III -go  wieku  pne. AD , czyli za czasów króla Mauryi , Aszoki . Jego kamienne ogrodzenie zostało prawdopodobnie zbudowane sto lat później, za panowania dynastii Shunga . Najnowszym szczątki sięgają czasów średniowiecza (do X th  wieku ); nie wiadomo, czy w tamtym czasie stupa była jeszcze nienaruszona. Popadł w zapomnienie w czasie rozprzestrzeniania się islamu na znaczną część północnych Indii i być może został celowo zbezczeszczony. Następnie mieszkańcy pożyczali kamienie do budowy swoich domów. Zrujnowane miejsce zostało odkryte w 1873 roku przez Alexandra Cunninghama , dyrektora Archaeological Survey of India  ; wykopaliska rozpoczęto w następnym roku.

Świątynia buddyjska

Stupa Bharhut był według Cunningham, o średnicy 20,70  m , to znaczy prawie tak duża jak stupie z Sańći  ; musiał mieć od 8 do 10  m wysokości (obecnie ma tylko 1  m ). Niewątpliwie ten stos cegieł terakotowych został pokryty płaskimi kamieniami z małą kolumnadą ( harmika ) zwieńczoną czatrą jako koroną. Pierwotnie nie było w nim żadnej płaskorzeźby; czciciele oddawali mu cześć w procesjach zgodnych z ruchem wskazówek zegara ( pradakshina ).

Vedika

Rzeźbione kamienne palisady ( vedika ) stanowiące obudowę stupy stanowią jedno z arcydzieł początków sztuki buddyjskiej  : ta palisada z bloków ciemnoczerwonego piaskowca ma średnicę 26,90  m . Pierwotnie ta konsekrowana klauzura chroniła sanktuarium przed wtargnięciami przeżuwaczy, jednocześnie oferując mnichom i dostojnikom królestwa możliwość medytacji w miejscu odciętym od świata. Kamienne ogrodzenie przebito czterema dużymi bramami ( toranami ) umieszczonymi w czterech kardynalnych punktach, zwieńczonych trzema kamiennymi nadprożami zakończonymi z boku wolutami . Dwa dolne nadproża były wsparte na małych kolumnach z wizerunkami wykutymi w piaskowcu.

Płaskorzeźby i polerowania z zaokrąglonymi konturami kamieni tworzących ogrodzenie ogrodzenia przedstawiają głównie motywy kwiatowe lub abstrakcyjne, a także niektóre potwory morskie ( makary ), niektóre sceny mitologiczne i popiersia ludzkie; kwadratowe kamienie wokół drzwi ilustrują poprzednie wcielenia ( Jātaki ) Buddy. Główne słupy palisady ( vedika ) często przedstawiają mężczyzn i kobiety z rękami skrzyżowanymi przed klatką piersiową lub rękami złożonymi. Słupki boczne są często zdobione małymi figurkami yakshi - lub shalabhanjika . Zużycie płaskorzeźb, wypolerowanych przez ponad 2000 lat czci, a czasem wandalizmu, pozostawia odwiedzającym głębokie wrażenie przekroczenia wieków.

Świątynia

Była tam mała świątynia datowana na około 1000 rok , z której zachowały się tylko obrazy: mieściła ona posąg Buddy ze ściętą głową w tradycyjnej postawie bhumisparshamudry (prawa ręka skierowana do ziemi), która jest inwokacją do ziemi; posąg ten został wpisany między dwie kolumny torany , ozdobiony rzeźbionymi płaskorzeźbami przedstawiającymi niebiańskie bóstwa hinduizmu ( Shiva , Brahma i Indra ).

Bibliografia

Zobacz też