Benoît Vermander
Benoît Vermander
Benoît Vermander , urodzony w 1960 roku , jest francuskim jezuitą , sinologiem i politologiem , profesorem nauk religijnych na Wydziale Filozofii Uniwersytetu Fudan w Szanghaju , gdzie jest także dyrektorem naukowym Centrum Matteo-Ricci - Xu Guangqi on dialog ”. Był dyrektorem Instytutu Ricci w Tajpej w latach 1996-2009, a także redaktorem naczelnym chińskiego czasopisma Renlai i elektronicznego magazynu eRenlai .com wydawanego przez Instytut.
Jest konsultantem Papieskiej Rady ds. Dialogu Międzyreligijnego. Posiada tytuł doktora nauk politycznych w Institut d'études politiques de Paris , doktorat z teologii na wydziałach jezuickich w Paryżu ( Centre Sèvres ), tytuł magistra i magistra nauk politycznych na Uniwersytecie Yale oraz tytuł magistra. doktor teologii na Katolickim Uniwersytecie Fu-Jen na Tajwanie .
Jego prace koncentrują się w szczególności na dzisiejszych religiach chińskich i chińskiej teologii katolickiej, mniejszości Yi w Syczuanie, miejscu Chin w globalizacji oraz współczesnych przejawach religii obywatelskiej. Pod swoim chińskim nazwiskiem (Wei Mingde, 魏明德) opublikował kilka książek w Chinach i na Tajwanie, a niektóre z tych esejów zostały przetłumaczone z francuskiego lub angielskiego. Pod pseudonimem Bendu (笨 篤) stworzył także dzieło chińskiego malarza i kaligrafa.
Chiński model rozwoju a globalizacja
Rzucił światło na systemową relację między wzrostem Chin a procesem globalizacji ( Chiny czy czas na nowo odkryte, dane o globalizacji i chińskim wzroście , Academia-Brouillard, 2008; Zielone Chiny czy Brązowe Chiny, wyzwania państwa partyjnego , Presses de Sciences Po, 2007). Poszerzył te badania o badanie wewnętrznych i zewnętrznych czynników wyjaśniających cechy modelu społecznej odpowiedzialności biznesu w Chinach ( Corporate Social Responsibility in China , World Scientific, 2014).
Badał także wpływ globalizacji na lokalne społeczeństwo chińskie, zwłaszcza na przykładzie autonomicznej prefektury Yi w Liangshan w południowo-zachodnim Syczuanie ( L'Enclos à moutons , Les Indes savantes, 2007). To lokalne badanie jest powiązane z projektem rozwojowym prowadzonym z profesorem Stevanem Harrellem z University of Washington i grupą badaczy Yi.
Chińskie religie i duchowości
W kilku jego publikacjach badano przemiany chińskiego krajobrazu religijnego i sposób, w jaki chrześcijaństwo przyczynia się do tej przemiany, będąc pod wpływem sposobu, w jaki Chiny ponownie oceniają swoją własną tradycję ( Shanghai Sacred , 2018; Le Christ Chinois , DDB, 1998; Mandarin trees rzeki Huai , DDB, 2002; Imperium bez środowiska , DDB, 2010). W swojej najnowszej książce i kilku artykułach analizuje, w jaki sposób chińskiemu przebudzeniu religijnemu towarzyszy redefinicja religijnego etosu i form społecznych. W Shanghai Sacred , opublikowanym we współpracy z Liz Hingley i Liang Zhangiem, łączy badania współczesnych chińskich religii z, z jednej strony, kulturowymi konsekwencjami chińskiego modelu globalizacji, az drugiej strony rozwojem ostatnich wydarzeń. w chińskiej „religii obywatelskiej”. Jego badania nad genealogią i przejawami „religii obywatelskiej” są kontynuowane w Wersalu, Republice i Narodzie , pracy skupiającej się na rekompozycji świętości społecznej z perspektywy porównawczej. Z tej samej perspektywy często interweniuje w kwestii „sinizacji” religii.
Jednocześnie interesuje go duchowy wymiar starożytnej filozofii chińskiej i to, jak jej reinterpretacja może wzbogacić współczesne poszukiwania duchowe z perspektywy międzywyznaniowej.
Nagrody
- Wybrano w październik 2014 jako jedna z pięćdziesięciu najbardziej wpływowych postaci w stosunkach francusko-chińskich ostatnich pięćdziesięciu lat.
- Kawaler Palmy Akademickiej .
-
Nagroda Auguste-Pavie 2013 przyznana przez Overseas Academy of Sciences dla jezuitów i Chin .
- Nagroda Alberta-Thibaudeta 2011 przyznana przez Francuskie Stowarzyszenie Stosunków Międzynarodowych (AFRI) dla L'Empire sans milieu .
Publikacje
Ta sekcja zawiera niewyczerpującą listę jego prac pisemnych.
-
Przemoc i polityka , Hsinchuang, FuJen University Press, 1995 ( po chińsku ).
-
Strażnik dnia, obrazy Li Jinyuan, tekst i wiersze Benoît Vermandera , ok. 361, 1996.
-
Chiński Chrystus, dziedzictwo i nadzieja (pod kierunkiem Benoît Vermandera), Paryż, Desclée de Brouwer, 1998, 256 s.
-
Heart of Heaven, Heart of Man (pod redakcją Fuxing, D., Shen, V., Vermander, B.). Taipei, Li-hsü, 1999 ( w języku chińskim ).
-
Konflikt i pojednanie: kultura pokoju na Tajwanie , Tajpej, Li-hsü, 2000 ( w języku chińskim ).
-
Mandarynki rzeki Huai, religijne przebudzenie Chin , Desclée de Brouwer, 2002.
-
Wspólny Bóg na drodze Francois Xavier , Supplement Christian Life, 478, 2002.
-
Creeds, Rites and Videotapes, opowiadanie o doświadczeniach religijnych w Azji Wschodniej , Taipei Ricci Institute, 2004 (pod redakcją Elise Anne DeVido i Benoît Vermander).
-
Chiny w poszukiwaniu swoich granic, konfrontacja Chin z Tajwanem , Paryż, Presses de Sciences Po, 2005 (we współpracy z Jean-Pierre Cabestan).
-
Zielone Chiny czy brązowe Chiny, Wyzwania państwa-partii , Presses de Sciences Po, 2007.
-
Chińska mądrość i chrześcijańska medytacja , Arsis, 2007
-
Zagroda dla owiec, wioska Nuosu w południowo-zachodnich Chinach , Les Indes savantes, 2007.
-
Chiny czyli czas odzyskany, dane dotyczące globalizacji i rozwoju Chin , Academia-Brouillard, 2008.
-
Szamanizm i chrześcijaństwo: spotkanie religijne wśród rdzennych ludów Azji Wschodniej , Instytut Taipei Ricci, Tajpej, Tajwan 2008 (pod redakcją Oliviera Lardinois i Benoît Vermandera).
-
L'Empire sans milieu, esej o „wyjściu z religii” w Chinach , DDB, Paryż, 2010.
-
A taire et à planter , zbiór wierszy, DDB, Paryż, 2010.
-
Jezuici i Chiny , Bruksela, Lessius, 2012.
-
Dialog as a game (duihua ru youxi), Beijing, Beijing Commercial Press, 2012 ( po chińsku ).
-
Antologia starożytnej religii rzymskiej (gu luoma zongjiao duben), z Yaling Wu, Pekin, Beijing Commercial Pres, 2012 ( w języku chińskim ).
-
Społeczna odpowiedzialność biznesu w Chinach: wizja, ocena i plan , World Scientific, Singapur, 2014 (tłumaczenie na język chiński: Szanghaj, Jiaotong University Press, 2014).
-
Kultura i duchowość (wenhua yu lingixng, po chińsku) (red. We współpracy z Claire Shen Xiuzhen), Szanghaj, Zhongxi shuju, 2016.
-
Taniec na moście, spotkania międzykulturowe i dialog (wu zai qiao shang, kuawenhua xinagyu yu duihua, po chińsku), (we współpracy z Lu Jinem), Pekin, Peking University Press, 2016.
-
Obiecana rzecz, wiersz . Paryż, Orients Editions, 2016
-
Szanghaj Sacred. Religijny krajobraz globalnego miasta (z Liz Hingley i Liang Zhang), Seattle University of Washington Press, 2018.
-
Wersal, Republika i Naród , Les Belles Lettres, 2018.
Bendu
Bendu (笨 篤) to nazwisko artysty Benoît Vermandera . Studiował w szczególności pod kierunkiem malarza syczuańskiego Li Jinyuan (李金 遠). W duecie z tym ostatnim wystawiał w Réfectoire des Jacobins (Tuluza, 1996), w Parlamencie Europejskim (Strasburg, 1996), w National Gallery (Pekin, 1997), w Sichuan Gallery (Chengdu, 1997). Prowadził indywidualne wystawy na Uniwersytecie Fu Jen (Tajpej, 1993), Uniwersytecie w San Francisco (1999), Instytucie Francuskim w Tajpej (2002), Akademii Malarstwa i Kaligrafii w Chengdu (2002), w Beida Center (Tainan, 2004) ), w Kwanghua Center (Hongkong, 2005), w Tibeto-Mongolian Foundation (Taipei, 2008), w Sunbow Gallery w Szanghaju (2008) oraz w „Open Space Gallery” (Szanghaj, 2017) oraz Ancienne Banque de France w Lens (2019). Opublikował kilka zbiorów wierszy i obrazów na Tajwanie i w Chinach.
Jego sztukę charakteryzują śmiałe linie kaligraficzne, wpływ krajobrazów i motywów tybetańsko-birmańskich grup etnicznych południowo-zachodnich Chin, krzyżowanie się tradycji i technik.
Pracuje
-
Chuangsheji (Genesis), Wydział Teologiczny Fu Jen, 1995.
-
Tianlu licheng (Podróż pielgrzyma), we współpracy z Li Jinyuan, Sichuan Artistic Press, 1997.
-
Jacob's two nightes (zbiór wierszy i obrazów francusko-chińskich), Taipei Ricci Institute, 2002.
-
Youmu jiyi (Nomadic Memory), Tajpej, Renlai, 2008.
-
Senlin zhong de banmangren (Half-Blind in the Forest), kolekcja chińsko-angielska, Szanghaj, Sunbow Gallery, 2008.
-
Kod koloru Tajwanu (albumy ze zdjęciami, dwujęzyczny chiński-angielski), Szanghaj, AZ Cultural Enterprise, 2010.
-
Widząc górę, rysując miasto (z Liang Zhunem), Szanghaj, Muzeum Sztuki Xuhui, 2014.
-
Światło w nocy. Dialog o sztuce, filozofii i życiu Li Shuanga i Benoît Vermandera , Szanghaj, Szanghaj Literatura i Art Press, 2019.
Bibliografia
-
Jamil Anderlini , „ The Rising Christianity in China ”, Financial Times , 7 listopada 2014 6:01 rano ( ISSN 0307-1766 , czyt. Online , dostęp 21 maja 2015 )
-
" 魏明德 (Benoît Vermander) " , on Philosophy.fudan.edu.cn (dostęp 21 maja 2015 )
-
" Jezuicki uczony mianowany konsultorem papieskiej rady ds. Dialogu międzyreligijnego - ucanews.com " (dostęp 21 maja 2015 )
-
(w) John Paul Marshal , „ Vermander, Chiny Chiny brązowe czy zielone? Dylematy państwo-partia ” , China Perspectives ,1 st grudzień 2008, s. 109-111 ( ISSN 1996-4617 , czyt. Online , dostęp 16 lipca 2015 )
-
„ Czy chińskie firmy kiedykolwiek potraktują poważnie odpowiedzialność społeczną? - ucanews.com ” (dostęp: 16 lipca 2015 )
-
„ Asian Century Institute - CSR z chińskimi cechami? » , Na www.asiancenturyinstitute.com (dostęp: 16 lipca 2015 )
-
„ Kim jesteśmy | Cool Mountain Education Fund ” , na www.coolmountainfund.com (dostęp: 16 lipca 2015 )
-
Benoît Vermander , „ China Perspectives ”, China Perspectives ,31 grudnia 2009( ISSN 1996-4617 , czyt. Online , obejrzano 16 lipca 2015 )
-
(w) „ Szanghaj Sacred | Reading Religion ” , na readingreligion.org (dostęp: 5 października 2018 )
-
Wersal, Republika i Naród: Benoît VERMANDER , Paryż, les Belles lettres,19 września 2018 r, 510 s. ( ISBN 978-2-251-44844-2 , czytaj online )
-
" Wywiad z Benoît Vermanderem w Le Point:" Chińskie potęgi wzywają religie, by stały się złowieszcze "| Jezuici ” , na www.jesuites.com (dostępny 5 października, 2018 )
-
La-Croix.com , „Chrześcijaństwo jest chińską religią samą w sobie” , na La Croix ,12 stycznia 2018 r(dostęp 5 października 2018 )
-
La-Croix.com , „ W Chinach treści religijne online zostaną wkrótce ocenzurowane ” , La Croix ,11 września 2018 r(dostęp 5 października 2018 )
-
„ Vermander na duchowych ścieżkach | Prezydent John J. DeGioia | Georgetown University ” , na President.georgetown.edu (dostęp 16 lipca 2015 )
-
„ 50 lat 50 osób: osobowości, które zaznaczyły stosunki chińsko-francuskie ” , na french.china.org.cn (dostęp: 16 lipca 2015 )
-
„ Prix Auguste Pavie ” , na www.academieoutremer.fr (dostęp: 16 lipca 2015 )
-
„ 上海 新华 发行 集团 ” na www.shxinhua.net (dostęp: 4 maja 2018 )
-
„Lens China jest dostępne na obrazach w starym Banque de France” , La Voix du Nord ,24 kwietnia 2019 r
Linki zewnętrzne