Imię urodzenia | Martin lunde |
---|---|
Imię dzwonka |
Jim Verderoso Super Olympia Arn Anderson Marty Lunde |
Narodowość | amerykański |
Narodziny |
20 września 1958 Rzym , Georgia |
Skaleczenie | 6 ′ 0 ″ (1,83 m ) |
Waga | 251 funtów (114 kg ) |
Federacja |
Mid-Atlantic Championship Wrestling (en) World Wrestling Federation World Championship Wrestling |
---|---|
Trener | Ted Allen |
Profesjonalna kariera. | 1982 - 1997 |
Martin Lunde , lepiej znany pod pseudonimem Arn Anderson (ur20 września 1958in Rome , Georgia ), jest amerykańskim zapaśnikiem . Najbardziej znany jest ze swojej pracy w Mid-Atlantic Championship Wrestling , jak również World Championship Wrestling , gdzie jest członkiem The Four Horsemen klanu .
Lunde walczył w liceum w Rzymie w stanie Georgia w kategorii poniżej 167 funtów (76 kg ) i wygrał Georgia State Championship i zajął drugie miejsce w zawodach krajowych. Po ukończeniu szkoły średniej planuje już rozpocząć karierę wrestlingu, ale decyduje się na podnoszenie ciężarów, ponieważ uważa, że nie jest wystarczająco umięśniony.
Lunde rozpoczął karierę w Georgia Championship Wrestling 26 grudnia 1981 roku pod pseudonimem Jim Verderoso i przegrał tag team match z Deke Riversem z Bobem i Bradem Armstrongami . On również używa swojego prawdziwego imienia między 1982 a 1983 i współpracował z Mattem Borne z którą utworzonej Destruction Inc. .
Lunde przybywa do Southeastern Championship Wrestling , federacji członkowskiej National Wrestling Alliance (NWA) obejmującej stany Tennessee i Alabama , gdzie używa nazwy Super Olympia. Ole Anderson szybko zauważa, że Lunde jest bardzo do niego podobny i sugeruje, aby użył nazwiska Arn Anderson i został ogłoszony jego siostrzeńcem. 15 stycznia 1984 roku połączył siły z Jerrym Stubbsem i pokonał Jimmy'ego Golden i Jacquesa Rougeau w finale turnieju, aby wyłonić nowych mistrzów południowo-wschodniej NWA Tag Team. W marcu stracili tytuł na rzecz Jimmy'ego Golden i Roberta Fullera i odzyskali go w tym samym miesiącu po kontuzji Fullera. Ich drugie panowanie zakończyło się 4 czerwca po porażce z Johnnym Richiem i The Tonga Kidem. Odzyskują tytuł 16 lipca i zachowują pasy do 6 sierpnia, kiedy Rich i Tonga Kid odzyskują tytuł. Następnie Anderson połączył siły z Patem Rose, z którym został czwartym mistrzem drużynowym po zwycięstwie nad Johnnym Richiem i The Tonga Kidem, który ponownie został mistrzem w październiku 1984 roku. 25 lutego 1985 roku opuścił federację po porażce w Przegrany mecz Leaves Town przeciwko Robert Fuller.
Anderson dołączył do Mid-Atlantic Championship Wrestling (in) , członka federacji National Wrestling Alliance (NWA) obejmującego część wschodniego wybrzeża Stanów Zjednoczonych i wraz z Ole Andersonem zostali mistrzami drużyn narodowych 28 kwietnia 1985 r. zwycięstwo nad Mannym Fernandezem i Thunderboltem Pattersonem. Szóstego lipca podczas pierwszej edycji Great American Bash Andersonowie utrzymali swój tytuł przeciwko Dickowi Slaterowi i Buzzowi Sawyerowi. Miesiąc później próbują wygrać NWA World Tag Team Championship w wersji Mid-Atlantic przeciwko Rock n 'Roll Express ( Ricky Morton i Robert Gibson ), ale zostają zdyskwalifikowani, ich drużyna przyjmuje imię Minnesota Wrecking Crew, aw listopadzie tworzą razem z Riciem Flairem i Tully Blanchard The Four Horsemen , atakując Dusty Rhodes . 28 listopada podczas Starrcade pokonali Billy'ego Jacka Haynesa i Wahoo McDaniel (in) w meczu, w którym stawką jest tytuł National Champion Team NWA.
4 stycznia 1986 roku Anderson zdobył swój pierwszy indywidualny tytuł, stając się mistrzem świata telewizji NWA po wygraniu turnieju, w którym kolejno wyeliminował Jimmy'ego Valianta (w) , Rona Garvina, a następnie Wahoo McDaniela. W lutym Mid-Atlantic zdecydował się wycofać tytuł drużyny narodowej, który posiadał z Ole. 19 kwietnia połączył siły z Tully Blanchard w Jim Crockett Sr. Memorial Cup, ale zostali wyeliminowani w drugiej rundzie przez Bobby'ego Fultona i Tommy'ego Rogersa. Wiosną Czterej Jeźdźcy złamali nos Ricky'emu Mortonowi, w wyniku czego Arn i Ole rywalizowali z nimi w Rock n'Roll Express podczas Great American Bash w lipcu, aby nominować pretendentów do Mistrzostw Świata Tag Team NWA. (Wersja Mid-Atlantic ), która kończy się remisem po przekroczeniu limitu czasu. Mieli okazję wygrać ten tytuł przeciwko Rock n'Roll Express 27 listopada podczas Starrcade, ale zostali pokonani w klatce.
Anderson pracował jako agent drogowy i producent dla World Wrestling Federation / World Wrestling Entertainment (WWF, a następnie WWE od 2002) wkrótce po zakupie World Championship Wrestling przez WWF. 22 lutego 2019 roku WWE ogłosiło odejście Andersona z powodu „wykroczenia zawodowego”.
Chociaż było to wielokrotnie ogłaszane, Arn nie ma krewnych Gene Anderson (w) , Lars Anderson (in) , Ole Anderson , CW Anderson , Ken Anderson (Mr. Kennedy) czy Ric Flair . Nosił imię Anderson i był reklamowany jako kuzyn Ole z jego podobieństwem do Ole w wyglądzie i stylu zapaśniczym. Flair jest starym przyjacielem Arna Andersona.
Arn jest żonaty z Erin, z którą ma dwoje dzieci, Barretta i Brocka. Miał „córkę” o imieniu „Susan Lunde” w fabule z udziałem niezależnego zapaśnika Trenta Wylde w Północnej Karolinie. Ta „dziewczyna” była postacią fikcyjną i nigdy nie istniała.
Jak donosi jego biografia, w meczu w 1994 roku Arn został wysłany przez liny ringu. Górna lina oderwała się od rogu, ale udało mu się utrzymać w pozycji pionowej. Sześć miesięcy później wydarzyło się to samo, ale tym razem upadł na ziemię pod ciężarem swojego ciała i zranił się w głowę, szyję i plecy. Nigdy nie odpoczywał, aby się wyleczyć, co pogorszyło jego obrażenia. W swoim biografii Arn mówi, że pierwszą oznaką problemu był mecz, w którym jego lewa ręka była odrętwiała i nie reagowała. Później znaleźli drzazgę, która prawdopodobnie spadła z liny podczas wypadku, zmniejszając komfort łokcia i dodając osłabienie.
Ale kiedy zobaczył kręgarza w Charlotte i skonsultował się z ekspertami medycznymi w Atlancie, szkody okazały się znacznie poważniejsze. Aby zachować funkcje motoryczne ramienia, konieczna była operacja. Operacja przeprowadzona w Atlancie pod koniec 1996 roku zakończyła się sukcesem, nie zmniejszając jednak osłabienia niektórych mięśni, wpływając tym samym na kontrolę i masę mięśniową jego lewego ramienia. W tym czasie spędził kilka tygodni w szpitalu, przypisując swoje wyzdrowienie żonie, terapeucie i temu, że nie chciał zostawiać swoich dzieci jako sierot. Jednak wracał w marcu 1997 r. Z problemami z sercem i płucami, ale uszło mu to na sucho i wkrótce potem został zwolniony.
W końcu w swoim przemówieniu na emeryturę opowiedział, że w lipcu 1997 r., Kiedy nie pracował, przyjaciel zobaczył go na siłowni i poklepał go po plecach. Zszokowany Arn upuścił butelkę wody, którą nosił. W ten sposób jego lewa ręka pozostawała bezużyteczna przez kilka godzin. Zdał sobie sprawę, że jego powrót na ring może spowodować kolejną kontuzję szyi i pozostawić go sparaliżowanego.
# | Wynik | Przeciwnik | Zdarzenie | Przestarzały | Trwanie | Lokalizacja | Uwagi |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | Pokonać | Road Warriors ( Road Warrior Animal i Road Warrior Hawk ), Dusty Rhodes , Nikita Koloff i Paul Ellering | NWA The Great American Bash 1987 | 31 lipca 1987 | 28:35 | Miami , Orange Bowl na Florydzie | To mecz w grach wojennych, w którym łączy siły z Riciem Flairem , Lexem Lugerem , Tully Blanchard i The War Machine . |