Marie-André Zeller | |
Narodziny |
1 st styczeń 1.898 Besançon ( Francja ) |
---|---|
Śmierć |
18 września 1979 Paryż 15 th ( Francja ) |
Pochodzenie | Francja |
Wierność |
Francja Francuska Algieria |
Stopień | Generał armii |
Lata służby | 1915 - 1959 |
Konflikty |
Pierwsza Wojna Światowa Kampania Cylicja Druga Wojna Światowa Wojna Algierska |
Wyczyny broni | Pucz generałów |
Rodzina | syn Léona Zellera brat Henri Zellera ojciec Marie Madeleine Vallette d'Osia Alain-Michel, Marie-Odile Zeller, Marie-Christine Lagarde, Béatrice Zeller, Marie-Geneviève Lallemand i Bernard Zeller dziadek Guillaume Zeller Gilles Zeller i Franco Xavier Nicot. Pradziadek pierre i henri nicot. Dziadek Jean-Philippe Nicota. Pradziadek Josepha Nicota. |
André Zeller , urodzony dnia1 st styczeń 1.898w Besançon i zmarł dnia18 września 1979w Paryżu jest jednym z czterech generałów, którzy zorganizowali generalny zamach stanu w Algierze ( Francuska Algieria ) w 1961 roku .
Został skazany na piętnaście lat aresztu karnego, ale w 1968 roku otrzymał amnestię .
Urodzony 1 st styczeń 1.898w Besançon André Zeller wstąpił do klasy przygotowawczej w Kolegium Stanislasa w Paryżu, aby przygotować się do egzaminu konkursowego na École Polytechnique po ogłoszeniu I wojny światowej .
Jest zaangażowany na czas trwania konfliktu w maj 1915, w wieku zaledwie 17 lat, po uzyskaniu zmęczonej wojną autoryzacji ojca. Nauczył jego strzelca do Maisons-Alfort złożenia 59 th pułku artylerii . Został przyjęty do zawodów podchorążych i wstąpił do szkoły artylerii w Fontainebleau na25 czerwca.
Pod koniec października został przydzielony do 8 th Pułku Artylerii . Brał udział w bitwach pod Verdun . W ten sposób jego grupa osiedla się od 1 do6 czerwca 1916na Kalwarii w Esnes, 1500 m od Niemców w zasięgu wzroku Mort-Homme i tam przechodzi nieustanne niemieckie bombardowanie. Wygrał cytat na rozkaz pułku. Brał udział w bitwie nad Sommą w boku 20 -go Korpusu , zanim wrócił czym sześć tygodni kurs w Fontainebleau.
Promowane porucznik André Zeller jest przypisany do 27 -go Pułku Artylerii , która jest częścią 1st Army Corps . Zostaje wyznaczony na oficera łącznikowego z piechotą. ZListopad 1916 w Luty 1917, przebywał w okolicy Szampanii. Przetransportowany do Aisne, asystuje16 kwietniakatastrofalny początek bitwy drogi panie (unicestwienia dwóch z trzech batalionów 208 -tego Pułku Piechoty , zniszczone w ciągu kilku minut grupa 13 th pułk artylerii , którzy wiernie awansowała do prowadzenia działalności, ogień dowódcy Bossut w zbiornikach w Berry-au-Bac ).
Brał udział w czterech bitwach ofensywy Flandrii między between31 lipca i 23 października 1917. 1 grudnia został ponownie wysłany do Fontainebleau na trzymiesięczny kurs „dowódców baterii zwycięstwa”.
Z powrotem 23 marca 191827 th pułk artylerii w Aisne jest rozczarowany ma zostać powołany do kadry pułku jako oficer transmisjami pułku. Między 5 a15 kwietnia 1918 rjego pułk został udostępniony do 151 th dywizji piechoty gen des Vallières zaangażowanego północy fin aby chronić jego odwrotu na południe od rzeki. W ostatnich dniach kwietnia André Zeller został mianowany porucznikiem .
Stacjonował w rejonie Beauvais , brał udział w manewrach dywizji. Na końcu tych23 majaOgólne Mignot dowodząc 2 th Dywizja Piechoty wyjaśnił, że Niemcy zabrakło pary, będą odnawiać swoje wysiłki w marcu i kwietniu, grypa stawia swoje jednostki na boku, punkt krytyczny został przekroczony. 27 majaNiemcy przełamać front francuski w sektorze drogi panie posiadanych przez 6 th armii . Ogólne Vallières ginie. Ogólne Duchene został odwołany. To początek drugiej bitwy nad Marną .
Z 28 maja w 2 czerwca, André Zeller odkrywa wojnę ruchów i bałagan kolejnych rozkazów, które jego jednostka ma za zadanie zablokować drogę z Paryża do Niemców. Musi szybko ratować linię telefoniczną, opuszczaną przy każdym ruchu pułku. Zainstalowany w kwaterze głównej pułku w zamku Bourneville w Marolles, by stawić czoła Niemcom na Ourcq , André Zeller złapał hiszpańską grypę . Półprzytomny przez trzy dni, zajmie kilka tygodni, zanim w pełni wyzdrowieje.
Po klęsce ostatniej niemieckiej ofensywy 15 lipca w Szampanii i Marnie brał udział od 18 do28 lipcado zwycięskiej kontrofensywy aliantów. W międzyczasie23 lipca, zostawił swoich dwudziestu operatorów telefonicznych, aby zostali mianowani dowódcą baterii. Jego jednostka przechodzi następnie do 10 th armii i wędruje sympatię zamówień na dwa tygodnie. Jest zatrudniona z15 sierpnia w zaciętych walkach w bitwie pod Aisne à l'Ailette.
12 wrześniajego pułk wyruszył do spokojnego sektora w Territoire de Belfort, gdzie znalazł krajobrazy swojej młodości. Uzyskuje 8-dniowe pozwolenie na udział w pogrzebie najmłodszej ze swoich sióstr, która zmarła na hiszpańską grypę. André Zeller znajdzie swój pułk na drodze do przodu Lorraine i ma złe niespodzianka, aby dowiedzieć się, że musi porzucić swoje stanowisko dowódcy 3 rd akumulatora do starszego porucznika. W dniu zawieszenia broni jego pułk przekroczył Nancy przed pozornie obojętną ludnością.
19 listopadaUcieka sanie z dwóch poruczników uczestniczyć oficjalnego wpisu w Metz i patrz początek południu oddziały 10 th armii , okrzyknięty przez uradowany tłum, przewiń do General Petaina mianowany marszałkiem w południe, niewzruszony na białym koniu, a następnie przez generała Buata i dwudziestu pięciu oficerów z GQG .
André Zeller wkracza ze swoim pułkiem do Niemiec nad Saarą i maszeruje14 grudnia 1918przed generałem Manginem w Moguncji, następnie przecina prawy brzeg Renu i przebywa dwa miesiące w małych wioskach Taunus .
20 lutego 1919niechętnie wstąpił do ośrodka przygotowań politechnicznych utworzonego w Strasburgu . Latem nie zdał egzaminu wstępnego, ale pozostał w wojsku i dołączył do swojego pułku w garnizonie w Saint-Omer, a następnie w Bailleul . Następnie został przydzielony do 60 -go Pułku Artylerii w Strasburgu .
W Lipiec 1920, jest przeznaczony na zewnętrzny teatr działań. Wybiera Lewant najchętniej w Maroku . Przed wyjazdem brał udział w obchodach pięćdziesiątej rocznicy walk 1870 roku w Dolnej Alzacji .
André Zeller wyrusza 22 listopada 1920na frachtowcu Jerusalem manewrowanym przez białą rosyjską załogę. Osiem dni później wylądował w Bejrucie, kwaterze głównej Armii Lewantu . Otrzymał bez przyjemności rozkaz przydziału do 2. sekcji amunicji mieszanej. Po tygodniu wykładów w kręgu wojskowym wsiadł do pociągu i dołączył do8 grudniakwatera główna drugiej dywizji Lewantu w Aleppo , następnie12 grudnia stacja kolejowa Sadjour wadi.
W ramach konwoju wahadłowego, który zaopatruje oddziały pułkownika Andréi biorącego udział w oblężeniu Antab , ma pod swoim dowództwem transport amunicji: 250 ludzi, 100 samochodów Araba oraz 350 koni i mułów.
Po odejściu generała Goubeau i elementach czwartej dywizji Lewantu, która przez trzy tygodnie wzmacniała oblężenie Aïntab, André Zeller został wyznaczony na dowódcę baterii 75 , 3. baterii 273. pułku artylerii .
Na początku 1921 r. brał udział w oblężeniu i zdobyciu Anttab od Turków. W pozostałej części 1921 r. prowadził różne operacje wzdłuż Eufratu .
Awansowany do stopnia kapitana w 1928 roku został przyjęty do kolegium wojny w roku 1931. Jest członkiem personelu 19 -tego ciała w Algierze w 1935 roku dowódcy w 1938 roku, był szef francuskiej misji transportu w Belgii do Król Belgów.
Jest w Brugii na27 maja 1940, w czasie kapitulacji armii belgijskiej. Uciekając z okrążenia w Dunkierce , wyruszył na29 maja 1940na francuskim myśliwym okrętów podwodnych w De Panne , między Dunkierką a Nieuport . Po krótkim pobycie w Londynie i wrócił do Francji, został mianowany „ogólną kontrolę” w VII th Army ( General Frere ) na początku czerwca.
Przeniesiony na jego prośbę do Afryki Północnej , przybył do Algieru dnia26 września 1940jako „Dyrektor Wojskowy Transportu”. Awansowany podpułkownik wSierpień 1942, został szefem sztabu generała Masztu , dowódcą dywizji algierskiej, kilka dni przed lądowaniem aliantów w Afryce Północnej. Szef sztabu Algier marca Division, brał udział w Tunezji kampanii zListopad 1942 w maj 1943.
Z grudzień 1943 w lipiec 1944jest zastępcą szefa sztabu francuskiego oddziału ekspedycyjnego we Włoszech dowodzonego przez generała Juina . 16 sierpnia 1944 rW siedzibie General de Lattre , dowódca armii B, wylądował na wybrzeżu Prowansji i zajmuje trochę po dowództwem artylerii 3 e DIA i 1 st DB . z którą prowadził walki w Wogezach, brał udział w „wyścigu nad Renem” oraz w redukcji na początku 1945 r. kotła Colmar .
Dyrektor artylerii i zastępca dowódcy Szkoły Wojennej, w 1946 r. awansowany na generała brygady , następnie mianowany inspektorem artylerii. Generał dywizji w 1950 r., dowodzący III Okręgiem Wojskowym w Rennes od 1951 do 1955 r., powołany na stanowisko Szefa Sztabu Armii przez generała Koeniga , Ministra Obrony i Sił Zbrojnych w 1955 r. i przyjął stopień generała armii . Rezygnuje ze stanowiska wLuty 1956w proteście przeciwko decyzjom rządu o redukcji siły roboczej w Algierii. 19 grudnia 1957Został mianowany generałem armii w 2 nd sekcji ogólnych oficerów wojska. Przywrócone w 1 st sekcji dotyczącej1 st lipca 1958po powrocie do władzy generała de Gaulle'a wznowił swoje obowiązki szefa sztabu armii, które sprawował do 1 st październik 1959, data, w której mija ostatecznie w drugiej sekcji.
Pucz generałówUczestniczył w zamachu stanu Algieru od 21 do25 kwietnia 1961z generałami Challe i Jouhaud , do których wkrótce dołączył generał Salan . Odpowiada za sprawy gospodarcze i finansowe, ma co najwyżej jeden miesiąc środków na opłacenie pensji puczystów. Ukryty na chwilę w Algierze po porażce, zwolniony, poddał się dalej6 maja 1961Generał de Belenet w Algierze przebywa w więzieniu zdrowia . Podobnie jak generał Challe, został skazany przez Wysoki Trybunał Wojskowy na piętnaście lat aresztu karnego i pozbawienia praw obywatelskich po tym, jak prokurator Antonin Besson odmówił wniosku o karę śmierci żądaną przez Edmonda Micheleta , Ministerstwo Sprawiedliwości. Internowany w areszcie Clairvaux, a następnie w Tulle , został zwolniony wLipiec 1966 i amnestię w 1968 roku.
Zmarł w Paryżu dnia 18 września 1979. Jego grób znajduje się w Menetou-Salon . Jego żona, urodzona Elisabeth Siméon, zmarła stulecie w 2009 roku.
André Zeller jest autorem kilku książek: