Anau
Anau to stanowisko archeologiczne położone w Turkmenistanie , niedaleko Aszchabadu . Jego poziomy archeologiczne sięgają od końca neolitu do początku epoki żelaza .
Historyczny
Anau zostało wydobyte w 1904 roku przez amerykańskiego geologa Raphaëla Pumpelly'ego i od dawna służyło jako miejsce odniesienia w jego regionie w okresach, które reprezentuje, zanim zostało wyparte przez Namazga-depe , znacznie większy. Anau jest w rzeczywistości miejscem o randze drugorzędnej, niemniej jednak znanym z tego, że jego wykopaliska były jednymi z pierwszych prowadzonych w tym regionie i posłużyły jako podstawa dla Pumpelly'ego do rozwinięcia „teorii oaz”, podjętej później przez Australijski archeolog Vere Gordon Childe .
Sekwencja stratygraficzna
Anau jest podzielony na dwa opowiada . Zidentyfikowano cztery poziomy archeologiczne:
- Najstarszy, Anau I, dzieli się na dwa podokresy:
- Anau IA (współczesny Namazga I i II) odpowiada końcowi neolitu. Odkopano domy, przedmioty z krzemienia i malowaną ceramikę . Mieszkańcy stanowiska z tego okresu uprawiają pszenicę i jęczmień .
- Poziom IB (odpowiadający Namazga III) oznacza przejście od neolitu do epoki miedzi .
- Ten rozwija się na poziomie II (Namazga IV), na którym znaleźliśmy miedziane przedmioty . Pojawia się koło garncarskie, monochromatyczne szare lub czerwone. Anau zostało zniszczone pod koniec II okresu, około 2700 pne. J.-C.
- Miejsce to zostało ponownie zajęte na początku wczesnej epoki brązu , około 2400 roku, co odpowiada mało znanemu Anau III.
- Ostatni poziom, Anau IV, pochodzi z początków epoki żelaza . Ma podobieństwa z poziomem I miejsca Yaz-depe . W tym okresie znaleziono kilka żelaznych sierpów, świadczących o istnieniu zakładu rolniczego.
Bibliografia
Powiązane artykuły