Alberto Moravia
Alberto Moravia
Alberto Moravia przez
Paolo Monti w 1982 roku (Fondo Paolo Monti,
BEIC ).
Alberto Moravia , pseudonim od Alberto Pincherle , jest pisarz i dziennikarz włoski z XX th century, urodzony w Rzymie na28 listopada 1907 i martwy 26 września 1990 w tym samym mieście.
Jest dziś uznawany za jednego z czołowych współczesnych włoskich powieściopisarzy.
Biografia
Alberto Moravia urodził się jako ojciec architekta pochodzenia weneckiego i wyznania mojżeszowego oraz katolickiej matki pochodzenia dalmatyńskiego w rodzinie czworga dzieci.
W wieku dziewięciu lat zachorował na gruźlicę kości, która unieruchomiła go na osiem lat i uniemożliwiła kontynuowanie studiów. W sanatoriach przebywał przez dwa lata. To pozostawi go z głębokimi konsekwencjami. W tym okresie czytał Szekspira , Moliera , Goldoniego , Marcela Prousta , Arthura Rimbauda , Dostojewskiego .
Od 18 roku życia napisał swoją pierwszą powieść Les Indifférents w sanatorium Bressanone w północnych Włoszech. Praca publikowana jest w imieniu autora. Jest to powieść egzystencjalistyczna poprzedzająca list, która pozostanie najbardziej uderzającym odniesieniem ideologicznym i literackim w twórczości Moraw. Książka odnosi skandaliczny sukces ze względu na surowy i rozczarowujący opis rzymskiej burżuazji. Z tego sukcesu autor pisze z „biurokratyczną regularnością” obfite dzieło.
W 1927 Moravia spotkała Corrado Alvaro i Massimo Bontempelli. Karierę rozpoczął jako dziennikarz w magazynie 900 .
Od 1930 przebywał w Londynie, Paryżu, Nowym Jorku, odwiedzał Chiny, Grecję, Niemcy i Meksyk. Podróżuje, by uciec, jak mówi, przed duszną atmosferą faszyzmu . We Włoszech podpisuje artykuły prasowe (gazety i magazyny). Jego wyraźny antyfaszyzm sprawia, że jest podejrzany, a żydowskie pochodzenie jego ojca przyczynia się do niepewnej jego sytuacji.
Pisząc swoją drugą powieść, która trwała sześć lat, czytał Karola Marksa i Zygmunta Freuda .
W 1941 roku Moravia poślubił Elsę Morante , którą opuścił w 1962 roku. Krótko po rozwodzie dzielił swoje życie z Dacią Maraini ; obie są uznanymi kobietami literackimi.
Poszukiwany przez faszystów od 1943 roku Morawy uciekł z Rzymu i schronił się w górach miasta Fondi na północ od Neapolu, gdzie przebywał przez dziewięć miesięcy.
W maju 1944 Alberto Moravia wrócił do Rzymu i rozpoczął współpracę z Corrado Alvaro, pisząc dla czołowych włoskich gazet, takich jak Il Mondo i Il Corriere della Sera , dla których pisał do śmierci.
To wielki sukces La Romana (1947), który przynosi mu pewną materialną swobodę i konsekrację przez krytyków jako wielkiego włoskiego powieściopisarza.
Prace te zostały umieszczone na Indeksie w 1952 roku.
Wraz z Alberto Caroccim zainicjował w 1953 roku przegląd Nuovi Argomenti , jeden z najważniejszych przeglądów literackich okresu powojennego. Pier Paolo Pasolini dołączy do nich później.
W latach 1959-1962 Moravia był prezesem PEN International .
W 1984 Morawy zostały wybrane do Parlamentu Europejskiego reprezentującego Włoską Partię Komunistyczną. To doświadczenie, które zakończyło się w 1988 roku, zostało opisane w Il Diario Europeo ( Dziennik Europejski ).
W 1986 roku, niedługo po śmierci Elsy Morante w listopadzie 1985 roku, poślubił Carmen Llerę, której poświęcony był jego zbiór opowiadań Rzecz.
Był członkiem Komitetu Honorowego Międzynarodowego Centrum Kultury Royaumont .
26 września 1990 r. został znaleziony martwy w wannie swojego mieszkania w Lungotevere w Rzymie.
Ruch literacki
Prace Alberto Moravii często analizują romantyczne związki, zarówno seksualne, jak i nie, cielesne lub duchowe, zagłębiając się w psychologię bohaterów z dystansu.
Bawiąc się konwencjami społecznymi i ich wpływem na uczucia, jego książki chętnie kwestionują społeczeństwo i pary w ich związkach ( Le Mépris , L'Ennui , L'Amour conjugal , La Femme leopard ).
Niekiedy nikczemny materiał jego powieści i opowiadań jest mniej powierzchowny niż skandaliczny sukces , który często niesie ze sobą: niejasne postacie tego dzieła są wytworem kryzysu w społeczeństwie burżuazyjnym, purytańskim i faszystowskim, niż Morawy wyglądają bezlitośnie, ale nie pozbawiony literackiego samozadowolenia.
Pisarz, ale także dziennikarz i eseista, autor kilku esejów o Związku Radzieckim , Chinach, Afryce.
Był 15 razy nominowany do literackiej Nagrody Nobla w latach 1949-1965.
Kilka jego powieści zostało zaadaptowanych do kina.
Le Mépris zajmuje 48. miejsce w rankingu „ Stu ksiąg stulecia” przygotowanym przez gazetę Le Monde.
Pracuje
Powieści i opowiadania
Nowy
-
Cortigiana stanca ( 1927 ), Mediolan, Bompiani, 1965
-
Delitto al circolo del tennis , 900 , nr 9, wrzesień 1928
-
Il ladro curioso , w 900 , nr 1, styczeń 1929
-
Apparizione , w 900 , nr 5, maj 1929 19
-
La bella vita , Lanciano, Karaaba, 1935
-
Zamieszanie. Cinque romanzi brevi , Mediolan, Bompiani, 1937
-
I sogni del pigro. Racconti, miti e allegorie , Mediolan, Bompiani, 1940
-
Cosma ei briganti ( 1940 ), Palermo, Sellerio, 1980
-
Niewierny kochanek. Novelle , Mediolan, Bompiani, 1943
-
La cetonia , Rzym, Documento, 1944
-
Epidemia , Rzym, Documento, 1944
-
Due cortigiane e Serata di Don Giovanni , Rzym, L'Acquario, 1945
-
I racconti , 2 tomy, Mediolan, Bompiani, 1952 , Nagroda Stregi 1952
-
Racconti romani , Mediolan, Bompiani, 1954 . Wiadomości rzymskie , Flammarion, 1957
-
Nuovi racconti romani , Mediolan, Bompiani, 1959 . Inne wiadomości rzymskie , Flammarion, 1960
-
Automat , Mediolan, Bompiani, 1962
-
Il mondo è quello che è , Mediolan, Bompiani, 1966
-
Una cosa è una cosa , Mediolan, Bompiani, 1967
-
Racconti surrealisti e satirici , Mediolan, Bompiani, 1975
-
La cosa e altri racconti , Mediolan, Bompiani, 1983 . Rzecz , Flammarion, 1985
-
Il vassoio davanti alla porta , Mediolan, Bompiani, 1989
-
La villa del venerdì e altri racconti , Mediolan, Bompiani, 1990
-
Romildo , Mediolan, Bompiani, 1993 (pośmiertnie)
-
Racconti dispersi 1928-1951 , Mediolan, Bompiani, 2000 (pośmiertnie)
Testowanie
-
La speranza, ossia Cristianesimo e Comunismo , Roma, Documento, 1944
-
Miesiąc w ZSRR , Mediolan, Bompiani, 1958
-
Pewna idea Indii , Mediolan, Bompiani, 1962
-
Człowiek jako koniec , Mediolan, Bompiani, 1964
-
Rewolucja kulturalna Mao , Mediolan, Bompiani, 1967
-
Al kino. Centoquarantotto film autore , Mediolan, Bompiani, 1975
-
Un miliardo di anni fa ... , Turyn, Stampatori, 1979
-
Impegno controvoglia. Saggi, articoli, interviste: trentacinque anni di scritti politici , Mediolan, Bompiani, 1980
-
L'inverno nuklearne , Mediolan, Bompiani, 1986
-
Czlowiek obserwujacy , 1992
Dramat
-
1969 : Świat jest tym , czym jest , reżyseria Pierre Franck , Théâtre des Célestins ( Lyon ) i Théâtre de l'Oeuvre
-
1971 : Le Dieu Kurt , reżyseria Pierre Franck , Théâtre des Célestins ( Lyon ) i Théâtre Michel
-
1988 : Anioł Informacji , reżyseria Jacques Baillon , Théâtre national de l'Odéon
-
2008 : L'Amour conjugal , wg Alberto Moravia, reżyseria Matthieu Roy, Théâtre de Thouars , Comédie de Reims , Le Gallia Théâtre, Festival d'Avignon i Comédie de Valence
-
2010 : Więcej niż wczoraj i mniej jutro , według Georgesa Courteline , Ingmara Bergmana , Alberto Moravii , Woody'ego Allena , w reżyserii Pierre'a Mailleta i Matthieu Crucianiego , Scena krajowa Petit-Quevilly / Mont-Saint-Aignan Petit-Quevilly i Archipelag Glénan Fouesnant
Dzienniki podróży Travel
-
Pewna idea Indii , 1961
-
Do jakiego plemienia należysz? , Mediolan, Bompiani, 1972
-
Mutazione (teksty Alberto Moravia & Oddone Camerana), Iveco, 1978
-
Listy z Sahary , Mediolan, Bompiani, 1981
-
Afrykańskie spacery , Mediolan, Bompiani, 1987
-
Dziennik Europejski , Mediolan, Bompiani, 1993
-
Viaggi. Articoli 1930-1990 , Mediolan, Bompiani, 1994
-
Jadąc gdzie indziej (z Andrea Andermann), Grasset, coll. "Albumy", 2015
Listy
-
Listy miłosne do Lélo Fiaux , Zoé éditions, 2014 (pośmiertnie)
-
(it) Se questiona è la giovinezza vorrei che passasse presto. Lettere (1926-1940) con un racconto inedito , Bompiani, 2015
Poezja
-
Nagi mężczyzna i inne wiersze , teksty niepublikowane, przedmowa i tłumaczenie René de Ceccatty, wyd. Alessandra Grandelis, Flammarion, s. 320, 2021
Adaptacje filmowe
Jego twórczość dała początek adaptacjom filmowym, z których niektóre naznaczyły historię kina.
-
1945 : La freccia nel fianco (it) przez Alberto Lattuada
-
1952 : La Merchande d'Amour ( La provinciale ) Mario Soldati z Giną Lollobrigida
-
1954 : La Belle Romaine (La romana) przez Luigi Zampa z Giną Lollobrigida
-
1955 : Szkoda, że jesteś łajdakiem ( Peccato che sia una canaglia ) Alessandro Blasetti
-
1955 : Ta szalona młodzież ( Racconti romani ) autorstwa Gianniego Franciolini
-
1960 : La ciociara autorstwa Vittorio De Sica z Sophią Loren i Jean-Paulem Belmondo
-
1960 : Stało się to w Rzymie ( La giornata balorda ) Mauro Bolognini
-
1960 : Łzy radości ( Risate di gioia ) Mauro Bolognini
-
1960 : The Beautiful Age of Pierre Kast
-
1962 : Agostino przez Mauro Bolognini z Paolo Colombo , Ingrid Thulin i John Saxon
-
1962 : Les Amours difficile ( l'Amore difficile ) Alberto Bonucciego , Luciano Lucignaniego, Nino Manfrediego , Sergio Sollimy
-
1963 : L'Ennui et sa divertion, l'érotisme ( La noia ) Damiano Damiani , w szczególności Horst Buchholz , Catherine Spaak , Bette Davis , Georges Wilson
-
1963 : Le Mépris przez Jean-Luc Godard z zwłaszcza aktorzy Brigitte Bardot , Michel Piccoli , Fritz Lang ...
-
1964 : Les Deux Rivales ( Gli Indifferenti ) Francesco Maselli z Claudią Cardinale , Rodem Steigerem
-
1964 : Les Heures nues (it) ( Le ore nude ) autorstwa Marco Vicario
-
1969 : La donna invisibile przez Paolo Spinola (it)
-
1969 : Una ragazza piuttosto complicata autorstwa Damiano Damiani
-
1970 : coniugal miłość od Dacia Maraini
-
1970 : Le Conformiste przez Bernardo Bertolucciego z Jean-Louis Trintignant i Stefania Sandrelli
-
1972 : Zamówienia są zamówieniami ( Gli ordini sono ordini ) Franco Giraldi z Moniką Vitti ze scenariuszem Ruggero Maccari i Tonino Guerra
-
1973 : Io e lui (IT) poprzez Luciano Salce z Lando Buzzanca i Bulle Ogier , z powieść moi et lui
-
1980 : Desideria (it) przez Gianni Barcelloni Corte (it)
-
1982 : La Désobeissance ( La disubbidienza ) Aldo Lado ze Stefanią Sandrelli i Teresą Ann Savoy
-
1983 : sbagliate ambizioni od Fabio Carpi
-
1985 : Plaisirs de femmes (it) ( L'attenzione ) autorstwa Giovanniego Soldatiego (it)
-
1988 : La romana (it) przez Giuseppe Patroni Griffi
-
1988 : obojętny przez Mauro Bolognini
-
1988 : On i ja (de) ( Ich und Er ) autorstwa Doris Dörrie
-
1989 : La cintura przez Giuliana Gamba
-
1991 : La Villa del venerdì przez Mauro Bolognini
-
1994 : Le Voyeur ( L'uomo che guarda ) Tinto Brassto
-
1998 : L'Ennui przez Cédric Kahn na scenariusz napisany wspólnie z Laurence Ferreira Barbosa
-
2020 : Gli indifferenti przez Leonardo Guerra Seràgnoli (it)
Uwagi i referencje
-
(it) Narodziny n o 6369 A Series of Alberto Moravia Gastone Pincherle rejestr urodzeń w roku 1907 gmina Rzymie. Ustawa została sporządzona 2 grudnia 1907 r. i urodziła się dnia28 listopada 1907 ; online na stronie włoskich archiwów stanu cywilnego.
-
Encyclopædia Universalis , „ ALBERTO MORAVIA ” , o Encyclopædia Universalis (dostęp 30 kwietnia 2021 )
-
Morawy 1951 , s. 345 Chronologia.
-
„ Alberto bMoravia ” na universalis.fr (dostęp 16 sierpnia 2018 ) .
-
Morawy 1951 , s. 346 Chronologia.
-
(en-US) „ Nominacja% 20Archiwum ” , na NobelPrize.org ,1 st kwiecień 2020(dostęp 30 kwietnia 2021 )
-
Zobacz na premiostrega.it .
Załączniki
Bibliografia
-
René de Ceccatty , Alberto Moravia , Flammarion, 2010 ( ISBN 9782081209664 )
- Brigitte Chardin, Sollers – Morawy , Paryż, Ramsay / De Cortanze,1991, 177 s. ( ISBN 9782859569099 )
- Marie-France Renard, „Alberto Moravia, człowiek, który patrzy na swój wiek”, w Le Langage et l'Homme , tom. XXVI, n O 1 (Marzec 1991), s. 77-83
Filmy dokumentalne
-
The Italian Writers and the Italy of Writers: Shadows and Questions , dokument w trzech częściach, kursywa (drugi kanał ORTF,24 sierpnia 1973, 16 sierpnia 1974 r)
-
Alberto Moravia, człowiek, który ogląda , dokument Nico Di Biase, Francja/Włochy, 1997, 45 min
Linki zewnętrzne