Alberto Moravia

Alberto Moravia Obraz w Infoboksie. Alberto Moravia przez Paolo Monti w 1982 roku (Fondo Paolo Monti, BEIC ). Funkcje
Eurodeputowany
Włochy i Włoska Partia Komunistyczna
24 lipca 1984 r -24 lipca 1989
Prezes
klubu PEN
1960-1962
André Chamson Victor E. van Vriesland
Biografia
Narodziny 28 listopada 1907
Rzym
Śmierć 26 września 1990(w wieku 82 lat)
Rzym
Pogrzeb Monumentalny cmentarz komunalny Campo Verano
Imię i nazwisko Alberto Pincherle
Pseudonim Alberto Moravia
Narodowość Włoski
Działalność Pisarz
Okres działalności Od 1929
Rodzeństwo Adriana Pincherle
Małżonkowie Elsa Morante (z1941 W celu 1961)
Carmen Llera ( d ) (z1986 W celu 1990)
Inne informacje
Partia polityczna Włoska Partia Komunistyczna
Członkiem Amerykańska Akademia Sztuki i Nauki
Gatunki artystyczne Powieść , scenariusz , esej
Nagrody Nagroda Stregi (1952)
Podstawowe prace
Obojętni , Konformista , Roman News ( d ) , Agostino , Le Mépris

Alberto Moravia , pseudonim od Alberto Pincherle , jest pisarz i dziennikarz włoski z XX th  century, urodzony w Rzymie na28 listopada 1907 i martwy 26 września 1990 w tym samym mieście.

Jest dziś uznawany za jednego z czołowych współczesnych włoskich powieściopisarzy.

Biografia

Alberto Moravia urodził się jako ojciec architekta pochodzenia weneckiego i wyznania mojżeszowego oraz katolickiej matki pochodzenia dalmatyńskiego w rodzinie czworga dzieci.

W wieku dziewięciu lat zachorował na gruźlicę kości, która unieruchomiła go na osiem lat i uniemożliwiła kontynuowanie studiów. W sanatoriach przebywał przez dwa lata. To pozostawi go z głębokimi konsekwencjami. W tym okresie czytał Szekspira , Moliera , Goldoniego , Marcela Prousta , Arthura Rimbauda , Dostojewskiego .

Od 18 roku życia napisał swoją pierwszą powieść Les Indifférents w sanatorium Bressanone w północnych Włoszech. Praca publikowana jest w imieniu autora. Jest to powieść egzystencjalistyczna poprzedzająca list, która pozostanie najbardziej uderzającym odniesieniem ideologicznym i literackim w twórczości Moraw. Książka odnosi skandaliczny sukces ze względu na surowy i rozczarowujący opis rzymskiej burżuazji. Z tego sukcesu autor pisze z „biurokratyczną regularnością” obfite dzieło.

W 1927 Moravia spotkała Corrado Alvaro i Massimo Bontempelli. Karierę rozpoczął jako dziennikarz w magazynie 900 .

Od 1930 przebywał w Londynie, Paryżu, Nowym Jorku, odwiedzał Chiny, Grecję, Niemcy i Meksyk. Podróżuje, by uciec, jak mówi, przed duszną atmosferą faszyzmu . We Włoszech podpisuje artykuły prasowe (gazety i magazyny). Jego wyraźny antyfaszyzm sprawia, że ​​jest podejrzany, a żydowskie pochodzenie jego ojca przyczynia się do niepewnej jego sytuacji.

Pisząc swoją drugą powieść, która trwała sześć lat, czytał Karola Marksa i Zygmunta Freuda .

W 1941 roku Moravia poślubił Elsę Morante , którą opuścił w 1962 roku. Krótko po rozwodzie dzielił swoje życie z Dacią Maraini  ; obie są uznanymi kobietami literackimi.

Poszukiwany przez faszystów od 1943 roku Morawy uciekł z Rzymu i schronił się w górach miasta Fondi na północ od Neapolu, gdzie przebywał przez dziewięć miesięcy.

W maju 1944 Alberto Moravia wrócił do Rzymu i rozpoczął współpracę z Corrado Alvaro, pisząc dla czołowych włoskich gazet, takich jak Il Mondo i Il Corriere della Sera , dla których pisał do śmierci.

To wielki sukces La Romana (1947), który przynosi mu pewną materialną swobodę i konsekrację przez krytyków jako wielkiego włoskiego powieściopisarza.

Prace te zostały umieszczone na Indeksie w 1952 roku.

Wraz z Alberto Caroccim zainicjował w 1953 roku przegląd Nuovi Argomenti , jeden z najważniejszych przeglądów literackich okresu powojennego. Pier Paolo Pasolini dołączy do nich później.

W latach 1959-1962 Moravia był prezesem PEN International .

W 1984 Morawy zostały wybrane do Parlamentu Europejskiego reprezentującego Włoską Partię Komunistyczną. To doświadczenie, które zakończyło się w 1988 roku, zostało opisane w Il Diario Europeo ( Dziennik Europejski ).

W 1986 roku, niedługo po śmierci Elsy Morante w listopadzie 1985 roku, poślubił Carmen Llerę, której poświęcony był jego zbiór opowiadań Rzecz.

Był członkiem Komitetu Honorowego Międzynarodowego Centrum Kultury Royaumont .

26 września 1990 r. został znaleziony martwy w wannie swojego mieszkania w Lungotevere w Rzymie.

Ruch literacki

Prace Alberto Moravii często analizują romantyczne związki, zarówno seksualne, jak i nie, cielesne lub duchowe, zagłębiając się w psychologię bohaterów z dystansu.

Bawiąc się konwencjami społecznymi i ich wpływem na uczucia, jego książki chętnie kwestionują społeczeństwo i pary w ich związkach ( Le Mépris , L'Ennui , L'Amour conjugal , La Femme leopard ).

Niekiedy nikczemny materiał jego powieści i opowiadań jest mniej powierzchowny niż skandaliczny sukces , który często niesie ze sobą: niejasne postacie tego dzieła są wytworem kryzysu w społeczeństwie burżuazyjnym, purytańskim i faszystowskim, niż Morawy wyglądają bezlitośnie, ale nie pozbawiony literackiego samozadowolenia.

Pisarz, ale także dziennikarz i eseista, autor kilku esejów o Związku Radzieckim , Chinach, Afryce.

Był 15 razy nominowany do literackiej Nagrody Nobla w latach 1949-1965.

Kilka jego powieści zostało zaadaptowanych do kina.

Le Mépris zajmuje 48. miejsce w rankingu „ Stu ksiąg stulecia” przygotowanym przez gazetę Le Monde.

Pracuje

Powieści i opowiadania

Nowy

Testowanie

Dramat

Dzienniki podróży Travel

Listy

Poezja

Adaptacje filmowe

Jego twórczość dała początek adaptacjom filmowym, z których niektóre naznaczyły historię kina.

Uwagi i referencje

  1. (it) Narodziny n o  6369 A Series of Alberto Moravia Gastone Pincherle rejestr urodzeń w roku 1907 gmina Rzymie. Ustawa została sporządzona 2 grudnia 1907 r. i urodziła się dnia28 listopada 1907 ; online na stronie włoskich archiwów stanu cywilnego.
  2. Encyclopædia Universalis , „  ALBERTO MORAVIA  ” , o Encyclopædia Universalis (dostęp 30 kwietnia 2021 )
  3. Morawy 1951 , s.  345 Chronologia.
  4. „  Alberto bMoravia  ” na universalis.fr (dostęp 16 sierpnia 2018 ) .
  5. Morawy 1951 , s.  346 Chronologia.
  6. (en-US) „  Nominacja% 20Archiwum  ” , na NobelPrize.org ,1 st kwiecień 2020(dostęp 30 kwietnia 2021 )
  7. Zobacz na premiostrega.it .

Załączniki

Bibliografia

Filmy dokumentalne

Linki zewnętrzne