| Narodziny |
20 marca 1910 Gembloux |
|---|---|
| Śmierć |
22 lutego 2002(w wieku 91 lat) Nancy |
| Narodowość | belgijski |
| Trening | Wolny Uniwersytet w Brukseli ( w ) |
| Zajęcia | Historyk , profesor uniwersytetu , romanista |
Albert Henry ( Grand-Manil , the20 marca 1910- Nancy , ten22 lutego 2002) jest belgijskim romanistą i działaczem walońskim .
Romanista filolog (doktor) z Université libre de Bruxelles (ULB), absolwent École Pratique des Hautes Etudes (Paryż, Sorbona), Albert Henry jest „jednym z najbardziej oryginalnych przedstawicieli wielkiego nurtu literaturoznawstwa, który odnowił literaturoznawstwo w drugiej połowie XX -go wieku, „według Petera Jodogne . Jego twórczość naukowa i literacka odznacza się przywiązaniem do ziemi walońskiej i przyjaźnią z poetą Saint-Johnem Perse, dla którego przygotuje krytyczną edycję dzieła poetyckiego. Genialny mediewista, ceniony za rygor i krytyczną finezję, zredagował wiele dzieł literackich ze swoich rzymskich ziem, nie wspominając o wielkim François Villon .
Został zmobilizowany w 1938 roku jako oficer rezerwy w artylerii . Brał udział w PFN (Wzmocniony pozycja Namur ) i został wzięty do niewoli na28 maja 1940, podczas kapitulacji zarządzonej przez Leopolda III . Następnie spotkał 65 000 jeńców walońskich w oflagu lub stalagu . W niewoli napisał potajemnie Offrande wallonne , stale redagowane dzieło, tętniącą życiem medytację poezji i liryzmu na ziemi i narodzie oraz ocenę wkładu romańskich regionów Belgii w „cywilizację Oïl”. W ostatnim rozdziale Albert Henry nadaje swojej pracy celowo polityczny zwrot, odważając się rozważyć możliwość podziału Belgii. Jego wizję Walonii wyróżnia prymat nadany wspólnemu językowi mieszkańców „rzymskiej Belgii”, francuskiemu, Walonii i Brukseli.
Był członkiem Królewskiej Akademii Belgijskiej , profesorem na Uniwersytecie w Gandawie (1946-1958), a następnie na Wolnym Uniwersytecie w Brukseli (1958-1976).
Został wybrany zagranicznym członkiem („socio straniero”) Akademii Lynceans .
W 1976 roku podpisał List do króla o prawdziwym federalizmie 1976 z Marcelem Thiry , Fernandem Dehousse i Jeanem Reyem .
Wśród jego prac naukowych należy zwrócić uwagę na słynną książkę Historia słów „Waloński” i „Walonia” , kilkakrotnie wznawianą, zwłaszcza w Instytucie Destrée (w 1990 roku).