Dźwięczna dwuwargowa spółgłoska nosowa

Dźwięczna dwuwargowa spółgłoska nosowa
Symbol API	m
Numer API	114
Unicode	U + 006D

X-SAMPA	m
Kirshenbaum	m

Wyraził spółgłoska nosowa dwuwargowa spółgłoska jest częstym spółgłoska dźwięk w wielu językach . Symbol w międzynarodowym alfabecie fonetycznym jest [m] .

W niektórych językach, jak języki słowiańskie (mówi się wtedy o mokrej spółgłosce ), można ją palatalizować [mʲ] .

Charakterystyka

Oto charakterystyka dźwięcznej spółgłoski dwuwargowej nosowej:

Jego sposób artykulacji jest okluzyjny , co oznacza, że jest wytwarzany przez zatykanie powietrza kanału głosowego.
Jej punkt artykulacji jest obustronny , co oznacza, że jest zgięty obiema ustami.
Jego fonacja jest dźwięczna , co oznacza, że struny głosowe wibrują podczas artykulacji.
Jest to spółgłoska nosowa , co oznacza, że powietrze może wydostawać się przez nos.
Jest to środkowa spółgłoska , co oznacza, że jest wytwarzana przez przepuszczanie powietrza przez środek języka, a nie po bokach.
Jego mechanizm przepływu powietrza jest egresywny w płucach , co oznacza, że jego artykulacja polega na przepychaniu powietrza przez płuca i przewód głosowy, a nie przez głośnię lub usta.

Francuski mieć fonem / M /, szczególnie obecny w słowie / mɛzɔ / ( „Dom”).

Odpowiada on literze graficznej „m”, która nie zawsze jest wymawiana. W słowie „ bomba ” „m” jest używane do oznaczenia nosowości samogłoski.

Włoskiego ma [m] , na przykład w słowach m ano , ma m jest i ca m cala .