Elie Kakou

Elie Kakou Obraz w Infoboksie. Élie Kakou na scenie w Amiens. Biografia
Narodziny 12 stycznia 1960
Nabul
Śmierć 10 czerwca 1999 r.(w wieku 39 lat)
11. dzielnica Paryża
Pogrzeb Marsylia
Imię w języku ojczystym Alain Kakou
Imię i nazwisko Alain Elie Kakou
Narodowości francuski
tunezyjski
Zajęcia Aktor , komik
Okres działalności 1992-1999

Alain Kakou , lepiej znany pod pseudonimem Élie Kakou , jest francusko-tunezyjskim komiksem i aktorem , urodzonym12 stycznia 1960w Nabeul ( Tunezja ) i zmarł dnia10 czerwca 1999 r.w Paryżu 11 th .

Biografia

Alain Kakou pochodzi od francuskiego tunezyjskim żydowskiej rodziny (ojciec, Józef, pochodzący z Algierii , jest podoficer w armii francuskiej  , a jego matka, Suzy, z domu Valensi w Nabeul , jest pochodzenia włoskiego ). Jego rodzice mieszkali jeszcze przez kilka lat w Nabeul, gdzie urodził się Élie Kakou, a następnie wyemigrowali do Marsylii w dystrykcie Panier . Ma sześciu braci i sióstr, w tym Nadine, Danièle i Brigitte.

Studiował w liceum Saint-Charles w Marsylii, gdzie ocierał się o Bruno Gillesa .

Otrzymawszy żydowskie wykształcenie zarówno w rodzinie, jak i w swoim młodzieżowym ruchu Hachomer Hacair , wyjechał do Izraela i odbył służbę wojskową .

Pierwsze kroki stawiał w Club Med , a następnie na małej scenie marsylskiej restauracji-kabaretu La Payotte, założonej przez wokalistę Joyeux de Cocotier i jego partnerkę Élisabeth Meisirel. W tym samym czasie studiował protetykę dentystyczną i uzyskał dyplom.

Zaczął na poważnie w paryskim teatrze Point-Virgule, gdzie zauważyła go jego reżyserka, Marie-Caroline Burnat, i dwukrotnie uczestniczył w wieczorze Enfoirés (w 1993 i 1995), wnosząc do tego spektaklu jego humor i fantazyjne postacie taki rzecznik prasowy , zawsze gotowy powiedzieć publiczności: "No to ... To komiczny show: śmiać się. » Kakou jest nominowany do Victoires de la musique inLuty 1995 w kategorii „najlepszy humorysta”.

Wielkimi sukcesami są jego barwne spektakle: Olympia , Zénith i Cirque d'Hiver w Paryżu (ostatni w karierze). Znany jest zwłaszcza z głównej bohaterki Madame Sarfati, która jest karykaturą tunezyjskiej matki żydowskiej .

Krótko przed śmiercią rozpoczął karierę filmową, występując w szczególności w 1997 roku w filmie La Vérité si je mens! przez filmowca Thomasa Gilou , w roli Rafi Styl'mode.

Potajemnie chory na AIDS , zmarł w Paryżu dnia10 czerwca 1999 r., w wieku 39 lat, z powodu raka płuc . Został pochowany na cmentarzu żydowskim w Oliwnej w 13 th  Okręg Marsylia .

Hołdy i potomność

W Sierpień 1999(dwa miesiące po jego śmierci), filmu Oliviera Schatzky za , Monsieur Neftalego , w którym Élie Kakou odgrywa główną rolę, jest zwolniony.

Thomas Gilou zadedykował mu swój film The Truth If I Lie to! 2 wydany w 2001 roku, w hołdzie dla roli Rafi Styl'mode, którą grał Élie Kakou w filmie Prawda, jeśli kłamię! .

W 2006 roku, Sandrine Alexi dał imitacja hołd komik w niej pokazać nagrodę de Tete. Postać schodzi z nieba, aby przekazać widzom ostatnią wiadomość. W 2010 roku piosenkarka Liane Foly złożyła mu hołd, naśladując go z kolei w jednej ze składanek , podejmując słynne zdanie rzecznika prasowego.

Jej siostra i była projektantka kostiumów, Brigitte Kakou, prowadzi stowarzyszenie Les Enfants d'Élie, którego celem jest umożliwienie ubogim dzieciom wyjazdu na wakacje. Opublikowała też biografię komika Élie, mojego brata , którego zyski są przekazywane stowarzyszeniu.

10 czerwca 2019, odbywa się w Cirque d'Hiver w Paryżu przedstawienie w hołdzie Élie Kakou zatytułowane Élie Kakou, no wtedy… 20 lat już z dużą liczbą osobistości: ( Kev Adams , Gad Elmaleh , Jeanfi Janssens , Michel Drucker , Patrick Bruel , Ary Abittan , Enrico Macias , Chantal Ladesou , Anne Roumanoff , Éric Antoine , Mimie Mathy , Marianne James , Vincent Niclo , Michel Boujenah , Jarry , Les Chevaliers du fiel , Liane Foly , Pierre Palmade , Alex Vizorek , Raphaël Mezrahi , Bilal Hassani , Kamel Ouali , Redha , Jean-Paul Gaultier , Alex Ramires, Tom Villa ...) Jest nadawany w pierwszej części wieczoru na France 3 na14 czerwca 2019 r..

Z okazji dwudziestej rocznicy jego śmierci zostaje umieszczona tablica pamiątkowa 10 września 2019 r.w 20 rue Lacepede w Marseille ( 4 p  rejon) Obwód pięciu aleje.

Przedstawia

Elie Kakou w Point Virgule

Pokaz nagrany w 1992 roku.

  Elie Kakou w Olimpii już!

Pokaz nagrany 7 maja 1994 roku.

  Elie Kakou w Zenith

Pokaz nagrany we wtorek 11 kwietnia 1995 r.

  Élie Kakou w Cirque d'Hiver

Pokaz nagrany na początku 1997 roku.

  Elie Kakou w Marsylii

Pokazać nagrał 1 st kwiecień 1997 Dome Marsylia.

 

Filmografia

Uwagi i referencje

  1. „  Biography of Élie Kakou  ” , na gala.fr (dostęp 6 listopada 2020 r. )
  2. Victor Hayoun , „Genealogia, onomastyka i migracje: przypadek społeczności żydowskiej Nabeul” , w powitanie i pożegnanie | 3. Migranci Żydów i muzułmanów Maghrebu ( XV XX - XX XX wieku) , centrum Berque Jacques, i in.  „Opis Maghrebu”,28 września 2012( ISBN  979-10-92046-14-4 , czytaj online ) , s.  99-121
  3. Niedyskretny, „  Brigitte Kakou opowiada o Elie  ”, VSD ,5 czerwca 2009( przeczytaj online ).
  4. Bruno Gilles , „  Bardzo zadowolony z tej tablicy na cześć Élie Kakou, otoczonego rodziną i bliskimi w tej dzielnicy Longchamp w Marsylii, gdzie dorastał i spędził dzieciństwo. Byliśmy też razem w Lycée St-Charles. Był jednym z mistrzów francuskiego humoru Pic.twitter.com / sGkFPwtvNp  ” , @ brunogilles13 ,10 września 2019 r.(dostęp 17 marca 2020 )
  5. http://tsahal.fr/2012/08/21/elie-kakou-noa-arno-klarsfeld-yael-naim-quand-les-stars-portait-luniforme-de-tsahal/
  6. "  Elie Kakou  " , Bios , na premiere.fr , Premiere ,1 st marca 2012(dostęp na 1 st 2012 września )
  7. "  Humor, średnik  " , na ladepeche.fr ,1 st lipca 2000(dostęp 22 listopada 2020 r. )
  8. "  Le Point-Virgule: jak to wszystko się zaczęło...  " , o Le Marais Mood ,17 czerwca 2019(dostęp 22 listopada 2020 r. )
  9. "  Les Victoires de La Musique - Palmarès 1995  " , na FranceTV (dostęp 12 sierpnia 2018 )
  10. "  Śmierć humorysta Elie Kakou  " , na Ina.fr ,10 czerwca 1999 r.(dostęp 12 sierpnia 2018 )
  11. "  Śmierć Elie Kakou  " , na Ina.fr ,10 czerwca 1999 r.(dostęp 12 sierpnia 2018 )
  12. „  Monsieur Naphtali (1999)  ” , na www.unifrance.org (dostęp 15 lutego 2018 )
  13. „  Elie Kakou: jego siostra wyjawia, dlaczego ukrywał swoją chorobę  ”, Femme Actuelle ,11 marca 2016( przeczytaj online , konsultacja 12 sierpnia 2018 )
  14. Deborah Partouche, „  Marsylia: tablica w hołdzie Elie Kakou  ” , na lemondejuif.info ,10 września 2019 r.(dostęp 11 września 2019 )
  15. (w) "  Sex, Sacrifice and Submission (1998)  " , British Film Institute (dostęp 23 lipca 2018 )

Linki zewnętrzne