Elektroda pomocnicza jest elektrodą stosowane w trzech elektrod ogniwa elektrochemicznego o voltametric analizy lub inne reakcje, w których elektryczne prądu ma.
Ogniwa trójelektrodowe zawierają (1) elektrodę roboczą, na powierzchni której zachodzi reakcja elektrochemiczna, (2) elektrodę odniesienia, która ustala potencjał elektryczny, względem którego można mierzyć inne potencjały oraz (3) elektrodę pomocniczą, która służy po prostu do przenoszenia prądu przez komórkę i na której powierzchni nie zachodzi żaden interesujący proces.
Elektroda pomocnicza zapewnia obwód, do którego przykładany jest lub mierzony prąd. Potencjał elektrody pomocniczej na ogół nie jest mierzony i jest dostosowywany tak, aby zrównoważyć reakcję zachodzącą na elektrodzie roboczej. Taka konfiguracja umożliwia pomiar potencjału elektrody pracującej w stosunku do znanej elektrody odniesienia bez uszczerbku dla stabilności tej elektrody odniesienia poprzez przepuszczanie przez nią prądu.
Elektrodę pomocniczą można odizolować od elektrody roboczej za pomocą spieku szklanego. Taka izolacja zapobiega zanieczyszczeniu głównego roztworu testowego przez produkty uboczne generowane na elektrodzie pomocniczej. Na przykład, jeśli redukcja jest wykonywana na elektrodzie roboczej w roztworze wodnym, tlen może być uwalniany na elektrodzie pomocniczej. Ta izolacja jest kluczowa podczas masowej elektrolizy gatunku wykazującego odwracalne zachowanie redoks.
Elektrody pomocnicze są często wykonane z materiałów obojętnych elektrochemicznie, takich jak złoto, platyna lub węgiel.