Fundacja | 1888 |
---|---|
Rozpuszczenie | 2011 |
Rodzaj | Grande École de la Défense |
Motto | Pro patria et humanitate |
Członkiem | CGE |
Stronie internetowej | www.esalyon.fr |
Miasto | Bron |
---|---|
Kraj | Francja |
Szkoła Health Service Lyon-Bron zbrojnych przeszkoleni od 1888 do 2011 roku wojsk francuskich lekarzy ( armii , sił powietrznych , marynarki i żandarmerii ), wraz z Serwisu Szkoła Zdrowia wojsk Bordeaux . École de Lyon ma szczególne znaczenie dla szkolenia farmaceutów, dentystów i weterynarzy sił zbrojnych. To również mieści się od3 listopada 2003, zewnętrzny ośrodek przygotowania operacji służby zdrowia (CPOPEX).
Jego misję przejęła Wojskowa Szkoła Zdrowia .
Imperial Szkoły Wojskowej Służby Zdrowia w Strasburgu została założona w roku 1856. W 1870 roku , miasto Strasburgu została podjęta przez Prusaków, a szkoła została zamknięta. Aby go zastąpić, w Lyonie budowana jest nowa szkoła, która pobożnie przechowuje relikwie pierwotnej szkoły w swojej Sali Tradycji.
Władze wybrały Lyon ze względu na liczne korzyści oferowane przez miasto, takie jak istnienie ważnego szpitala wojskowego zbudowanego w 1832 r. Gmina wzięła również na siebie koszty związane z budową szkoły. Pierwsza klasa „Santardów” przybywa do szkoły dnia10 marca 1889 ; zPaździernik 1889, uczniowie byli zakwaterowani w szpitalu wojskowym Desgenettes , znajdującym się następnie nad brzegiem Rodanu w pobliżu szpitala Charité do 1894 roku, kiedy to ukończono budowę nowej szkoły.
Zbudowana przy avenue des Ponts (która w 1907 roku stała się aleją Berthelot ), w pobliżu wydziału medycznego znajdującego się wówczas na quai du Rhône, szkoła składa się z kilku budynków. Fasada, przy Avenue des Ponts, zawiera główny budynek zwany administracją, a także zakwaterowanie dyrektora, zastępcy dyrektora, majora i skarbnika szkoły. Główne wejście otwiera się na duży przedsionek, prowadzący na kwadratowy dziedziniec obsadzony drzewami i otoczony trzema innymi budynkami o nazwach Percy (z tyłu), Larrey (od wschodu) i Desgenettes (od zachodu). Aneks znajdujący się za Percym, połączony zamkniętym mostem (szybko ochrzczonym Mostem Westchnień) nad Mediterranean Street, obejmuje ambulatorium, salę gimnastyczną, prysznice ... Budynki zostały ukończone dopiero na początek roku szkolnego 1894. Częste zalewanie kuchni znajdujących się w piwnicy sprawiło, że Santardowie pożywili się przy takich okazjach w Brasserie Georges . Podobnie szkoła może pomieścić tylko 260 uczniów; Najstarsi uczniowie są zapraszani do szukania zakwaterowania w mieście, innych w szpitalu wojskowym w Villemanzy .
W 1902 r. W Szkole w budynku Percy'ego zainstalowano kolekcję wosków anatomicznych Tramond-Ferraton: były one używane do nauczania uczniów do 1960 r., A następnie zostały rozproszone na oddziałach szpitala Desgenettes . Około trzydziestu zostało znalezionych i wystawionych w obecnej Szkole.
W 1914 roku szkoła stała się szpitalem uzupełniającym. Santardowie wypełniają swój obowiązek: kiedy drzwi otwierają się ponownie dla uczniówPaździernik 1919czterdzieści pięć z nich padło na honorowym polu. Osiemdziesiąt dziewięć jest odznaczonych Legią Honorową , dziewięćdziesiąt dwa medalem wojskowym , ponad czterysta cytowanych raz lub więcej razy.
Wraz z początkiem roku szkolnego 1919 wznowiono rekrutację farmaceutów. Niedługo potem, w 1925 r., Utworzono sekcję kolonialną, która trwała do 1956 r. W 1928 r. Szkoła otrzymała flagę oraz Croix de Guerre, który został jej nadany w 1926 r. W 1935 r. Szkoła otrzymuje Ustaw Bellecour krzyż rycerza Legii Honorowej, przyznany w 1933 roku za zachowanie uczniów na froncie, ale także w Algierii i Maroku . Okres studiów stale się wydłuża: z 5 lat od 1911 r., W 1934 r. Do 6 lat. Wreszcie w tym czasie powstała pierwsza odznaka szkoły. Również w okresie międzywojennym utworzono sekcję „studentów kolonialnych” (w 1925 r.); każdy awans miał od dwudziestu do trzydziestu do 1956 roku. Kilka znanych nazwisk medycyny kolonialnej, która stała się medycyną zagraniczną, pochodziło ze szkoły Avenue Berthelot.
W 1939 r. Uczniowie szkoły zostali wysłani na front w randze lekarza pomocniczego. Jednak kilka miesięcy później poproszono ich o zrezygnowanie z pasków, aby móc pozostać w szkole. W 1940 roku z nazwy szkoły usunięto słowo „wojsko”. Uczniowie ubrani są w cywilne ubrania, bez insygniów i atrybutów. Dzieliły szkołę z dwoma awansami politechników, którzy wycofali się do Lyonu.
W 1942 roku Wehrmacht zajął wolną strefę. W następnym roku uczniowie zostali rozproszeni: przyłączyli się do obozów młodzieżowych, zwolnili więźniów lub przyłączyli się do ruchu oporu. Gestapo przeniósł się do szkoły. Tam torturuje, zwłaszcza z Klausem Barbie , w piwnicach wielu więźniów. Wśród ofiar są Jean Moulin i Lise Lesèvre . 26 maja 1944 r. Bombardowanie alianckie zniszczyło fasadę szkoły. Podczas wojny, czy to w kampanii 1940 roku, w Alzacji i Niemczech, w ruchu oporu, czy w czasie wyzwolenia, czternastu studentów zginęło w walce, często w heroicznym wykonywaniu swoich obowiązków, podobnie jak lekarz pomocniczy Louis Hébrard , który poległ La Rochelle, która zgłosiła się na ochotnika do frontu i odpowiedziała zaskoczonym: „w szkole mamy tradycje”.
Szkoła ponownie otworzyła swoje podwoje w 1945 roku. W 1946 roku otrzymała krzyż wojenny 1939-1945 z palmą. W 1947 r. Przyjęto odznakę szkolną, która obowiązuje do 2011 r. Od tego roku promocje noszą imię dawnej szkoły (poprzednio chrzczono tylko dwie promocje: „Krzyż flagi” w 1936 r. Oraz „Doktor kapitan”). Jean Vial ”w 1942 r.). W 1946 r. Utworzono sekcję studentów weterynarii oraz sekcję oficerów samorządu uczniowskiego, którzy pozostali w szkole do 1985 r. W 1952 r. Do szkoły wstąpiły pierwsze dziewczynki. Ich rekrutacja została jednak przerwana w 1957 r. I wznowiona dopiero w 1973 r. Od 1894 r. W szkole przyjmowano zagranicznych studentów wojskowych. W 1956 r. Szkoła otrzymała krzyż wojenny z TOE z palmą. Odbudowa zniszczonych budynków zakończyła się dopiero w 1962 roku, elewację zastąpiły dwa budynki połączone perystylem.
W 1964 roku cztery służby zdrowia połączyły się w jedną wojskową służbę zdrowia. Oprócz tradycyjnego szkolenia lekarzy wojskowych, zagranicznych i sił powietrznych, marynarki wojennej, konsekwencja homogenizacji ze szkołą w Bordeaux . W zamian uczniowie muszą oddać czerwoną czapkę na rzecz niebieskiego stroju między bronią, ale także stroju ceremonialnego, zwanego „Strojem Pindera”. Odziedziczony po Strasburgu , jeśli był kilkakrotnie porzucany, za każdym razem jest ponownie umieszczany w porządku obrad. Szkoła przy Avenue Berthelot, chronicznie za mała, rozbudowywana już od czasu powstania, nie nadawała się do wypełniania swojej misji. W 1970 roku oficjalnie podjęto decyzję o odbudowie i wybrano teren byłej bazy lotniczej w Bron. Uczniowie zachowali wiele pamiątek ze starej szkoły: tablice pamiątkowe, zdjęcia, pomnik wojenny i jego napis „Pamiętaj”, stopiony w armatach Algieru dzwon z napisem „Hier canons d'Alger, dziś święty mosiądz, błogosławię cierpienie. i opłakuj śmierć odważnych ”. Po kilku tygodniach przeprowadzki, emocjonalnym pożegnaniu z kinem „ Le Comœdia ”, z „Dzielnicą Łacińską”, po zwróceniu do miasta starej szkoły i szpitala Villemanzy, Santardowie weszli do miasta.10 lipca 1981pod adresem 331 avenue Franklin-Roosevelt w Bron .
Nowa „skrzynia”, która teoretycznie powinna pomieścić dwie szkoły w Lyonie i Bordeaux, obejmuje trzydzieści hektarów. Trzy główne budynki, przemianowane na Percy, Larrey i Desgenettes na prośbę uczniów, mieszczą zakwaterowanie dla studentów, a także amfiteatry, bibliotekę, sale lekcyjne i tradycyjne muzeum, nad którym czuwa Anatole, czcigodny szkielet " Bibal "przyniósł pobożnie do Bron . Stare freski z foyer studentów w piwnicach Berthelot, namalowane na ścianie przez Fourcade i Délivré, zostały przerobione w szczególności przez Dordaina i zdobią nowe foyer oraz szpital. Stanowisko ochrony zastąpiło „zwieracza”, czyli byłego woźnego szkolnego. Stanowisko dowodzenia, szybko przemianowane przez studentów na „akwarium”, dominuje nad miejscem d'Armes. Mieści większość władz, ale także salę honorową znaną jako „Salle du Barry” ku czci hrabiny, która przekazała swoją bibliotekę Szpitalowi Wojskowemu Gros Caillou (który został zastąpiony przez Val-de-Grâce). Ta biblioteka zawiera książki głównego doktora Rouisa, zastępcy dowódcy Imperial School of the Military Health Service w Strasburgu.
Studia medyczne zostały przedłużone jeszcze bardziej: dziewięć lat.
Plik 1 st lipca 2011, szkoła zostaje rozwiązana i widzi narodziny w jej miejscu Szkoły Zdrowia Sił Zbrojnych , spadkobiercy dwóch Szkół w Lyonie i Bordeaux.
Ponieważ budynek przy alei Berthelot jest budynkiem miejskim, źródła do jego budowy można znaleźć w Archiwum Miejskim w Lyonie (opłata 1616WP, budynki komunalne, art. 222 do 228).