Marcel Mauss

Marcel Mauss Obraz w Infoboksie. Funkcjonować
Prezes
Francuskiego Instytutu Socjologii
1924-1927
Lucien Levy-Bruhl
Biografia
Narodziny 10 maja 1872 r
Epinal
Śmierć 10 lutego 1950
Paryż
Pogrzeb Cmentarz paryski w Bagneux
Narodowość Francuski
Trening Uniwersytet w Bordeaux
Zajęcia Polityk , socjolog , etnolog , antropolog , profesor , filozof
Pokrewieństwo Émile Durkheim (wujek)
Inne informacje
Pracował dla Kolegium Francuskie (1931-1942) , Praktyczna Szkoła Studiów Zaawansowanych
Pole Socjologia porównawcza, psychologia społeczna
Partia polityczna Francuska Sekcja Międzynarodówki Robotniczej
Mistrzowie Octave Hamelin , Émile Durkheim
Kierownik Emile Durkheim
Wpływem Emile Durkheim
Archiwum prowadzone przez Memorial Institute of Contemporary Publishing
College de France (57 CDF)
podpis

Marcel Mauss , urodzony dnia10 maja 1872 rw Épinal i zmarł dnia10 lutego 1950 w Paryżu , powszechnie uważany jest za „ojca antropologii francuskiej”.

Biografia

Marcel Mauss urodził się w 1872 roku w mieście Épinal . Jego ojciec Gerson, pochodzący z Bas-Rhin , ożenił się kilka lat wcześniej Rosine Durkheim, starszą siostrę Émile'a Durkheima , z którą dołączył w Lotaryngii, aby przejąć warsztat tekstylny matki, który stał się pod opieką młodej pary, Fabrique de Broderie à Main, Mauss-Durkheim. Oprócz Marcela mają syna Henri, urodzonego w 1876 roku. Jego wuj , o czternaście lat starszy, Émile Durkheim , odgrywa ważną rolę w jego powołaniu, a następnie karierze.

W 1895 r. Marcel Mauss uzyskał agregację filozoficzną, którą przygotował w Bordeaux , gdzie w 1890 r. dołączył do Durkheima, który tam wykładał tę dyscyplinę. Po zakończeniu egzaminu konkursowego nie objął posady w gimnazjum, a jesienią 1895 przeniósł się do Paryża, aby brać udział w kursach w École Pratique des Hautes Etudes . Studiował języki (w tym sanskryt ) do 4 -tego  odcinka (sekcja nauk historycznych i filologicznych) i religioznawstwa ( 5 th  Sekcja), których celem jest podniesienie niezbędne materiały do pracy doktorskiej o modlitwie, którą podjął od 1909 roku . Jej nauczyciele nazywają się Léon Marillier , Antoine Meillet , Louis Finot , Israel Lévi czy Sylvain Levi . Spotkał się też z niektórymi przyszłymi członkami kręgu Durkheima przy EPHE, z którymi nawiązał autentyczne więzi przyjaźni ( Henri Hubert, z którym napisał „Esej o naturze i funkcji ofiary”, jeden z tekstów założycielskich. antropologia religii , Robert Hertz …). Stał się w 1901 roku posiada katedrę „historii religii niecywilizowanych ludzi” na 5 th  odcinek EPHE.

W 1901 dołączył do zespołu L'Année socjologique , dwuletniego przeglądu stworzonego przez Émile'a Durkheima . Ten umrze w 1917 roku, a Mauss otrzyma dzieło pośmiertnej publikacji swojego wuja. Wreszcie w 1925 roku założył z Lucien Lévy-Bruhl i Paul Rivet, w Institut d'Ethnologie de Paris. W 1928 r. uczestniczył w pierwszym kursie uniwersyteckim w Davos wraz z wieloma innymi intelektualistami francuskimi i niemieckimi. W 1931, po trzech kampaniach kandydujących, uzyskał katedrę w Collège de France  ; Stworzona z okazji zastąpienia katedry „Filozofii społecznej” Jeana Izouleta , ta katedra „Socjologii” wyznacza wejście tej dyscypliny do prestiżowej instytucji.

Przeżył dwie wojny światowe i był wiernym swoim przekonaniom socjalistycznym bojownikiem , który w aferze Dreyfusa zajął stanowisko na korzyść kapitana , zbliżając się przy tej okazji do Jeana Jaurèsa . Kilku autorów, w tym David Graeber , Alain Guyard czy Bruno Viard, klasyfikuje go jako rewolucyjnego socjalistę .

Pracuje

Uważany za jednego z ojców antropologii , Mauss nigdy nie opublikował książki syntezy swojej myśli, ale dużą liczbę artykułów w różnych czasopismach (m.in. L'Année socjologique ), szkiców, relacji - renderingi i testy. Jego teza o modlitwie pozostaje niedokończona. Z jego rzadkich monografii szczególnie pamiętamy Esej o podarunku .

Najbardziej znany jest z kilku wielkich teorii, zwłaszcza daru i kontr-daru (związanych z badaniem potlaczu (antropologii) oraz czystych wydatków), i zajmował się szeroką gamą tematów, o czym świadczą jego badania nad techniki ciała, religia czy magia .

Chciał uchwycić realia w całości i w tym celu opracował nowatorską koncepcję „  całkowitego faktu społecznego  ”, która będzie wielkim sukcesem zainteresowania i zastosowania w naukach społecznych. Dla niego fakt społeczny jest z natury wielowymiarowy; zawsze ma wymiar ekonomiczny, kulturowy, religijny, symboliczny, a nawet prawny i nie może być zredukowany tylko do jednego z tych aspektów.

Marcel Mauss chce także uchwycić człowieka w jego konkretnej rzeczywistości: fizjologicznej , psychologicznej i socjologicznej . W ten sposób naszkicuje pojęcie „całkowitego człowieka”, które nakarmi Pierre'a Bourdieu w szczególności w jego analizach w kategoriach „przyzwyczajenia”.

Interesuje się społecznym znaczeniem daru w społecznościach plemiennych , a także zjawiskiem religijnym  : magia jest uważana za zjawisko społeczne, które można wyjaśnić w szczególności pojęciem mana . Tworząc więź społeczną , prezent jest agonistą ("zobowiązuje" obdarowanego, którego uwolnić może jedynie "  kontr-dar  "). Dla Marcela Maussa dawanie jest niezbędne w ludzkim społeczeństwie i obejmuje trzy fazy: obowiązek dawania, obowiązek otrzymywania i obowiązek powrotu. Jeśli bierze „prymitywnych” społeczeństw jako kierunek studiów, ponieważ jest to mniej prymitywne zawsze jest również prosta i oryginalna, niż dlatego, że jest trudno znaleźć gdzie indziej zwyczaj dawania i przeciw. -Don "  ostrzejszy, bardziej kompletne , bardziej świadomy  " to znaczy jako "całkowity fakt społeczny".

Metoda: opowiada się za podziałem pracy między zbieraczem faktów – zadanie to zleca etnografowi – a tym, który je interpretuje, aby były zrozumiałe. „Potrzebujemy socjologów i etnografów. Jedni wyjaśniają, inni dostarczają informacji” .

Marcel Mauss uprawiał bardzo mało badań terenowych, w czasie gdy ta metoda, która stopniowo narzucała się w świecie anglosaskim, zwłaszcza pod wpływem Malinowskiego , pozostawała marginalna, zwłaszcza we Francji. Jego nieliczne bezpośrednie obserwacje pojawiają się m.in. w pracy nad „technikami ciała”, pochodzą z jego doświadczeń w wojsku lub z dzieciństwa w Turenii. Jednak, będąc oznaką ewolucji w dyscyplinie, zachęcił swoich uczniów do chodzenia tam na obserwacje i napisał Podręcznik etnograficzny, w którym wymieniono wszystkie ustalenia, które należy poczynić podczas badań terenowych.

Archiwum Marcela Maussa

Te z jego archiwów, które przetrwały dwie wojny światowe, są przechowywane w Institut Mémoires de l'Edition Contemporaine (IMEC). Dotyczą one jego pracy jako socjologa, ale także jego eksploracji etnografii i historii religii, ekonomii i innowacji społecznych. Ta kolekcja archiwalna jest dzielona ze zbiorami Henri Huberta, który był bratem roboczym Maussa od 1896 roku, kiedy spotkali się w École Pratique des Hautes Etudes (to na przykład z nim zbuduje i współtworzy „  Esej o naturze i funkcji ofiary  ” lub „  Szkic ogólnej teorii magii  ”, o czym świadczą zachowane w tym zbiorze korespondencje i często niepublikowane rękopisy.

Bibliografia

Pisma Marcela Maussa według roku publikacji (wykaz niewyczerpujący)   recenzja pierwszych trzech tomów monumentalnego dzieła J.-M. de Groota: The Religious System of China. Jego starożytne formy, ewolucja, historia i teraźniejszość. Związane z tym maniery, zwyczaje i instytucje społeczne . Leiden, tom. I. 1892. Cz. II. 1894, t. III. 1897.


Kolekcje prezentowane i wznowienia

Badania nad Marcelem Maussem

Inny

Uwagi i referencje

Uwagi

  1. „postać, że tak powiem, pozornie wolna i nieuzasadniona, a jednak ograniczona i zainteresowana tymi korzyściami”

Bibliografia

  1. Socjologii-Etnologii. Autorzy i teksty założycielskie . (ss reż) Alaina Grasa . Publikacje na Sorbonie, 2003
  2. Marcel Fournier, Marcel Mauss: biografia , Princeton University Press, 2006, s.  10 .
  3. Marcel Fournier (2006), s.  9 .
  4. Jean-François Bert , program Idées na RFI , 3 lutego 2013
  5. Marcel Fournier (2006), s.  43
  6. König R. (2014) Marcel Mauss (1872-1950) . Ciekawostki. Francusko-niemiecki dziennik nauk humanistycznych i społecznych-Deutsch-französische Zeitschrift für Geistes-und Sozialwissenschaften, (17).
  7. Marcel Fournier (2006), s.  43-44
  8. Marcel Fournier (2006), s.  273 .
  9. Dla anarchistycznej antropologii, edycje Lux, 2006, s. 31
  10. "W 22 lat, w 1894 roku dołączył Mauss Socjalistyczna Partia Robotnicza Rewolucyjna od Jean Allemane , przeciwnym Guédiste organizacji " The trzech siostrzeńców, lub, altruizmu i egoizmu pojednał: Pierre Leroux, 1797-1871, Marcel Mauss, 1872- 1950, Paul Diel, 1893-1972. Bruno Viard, University Press of France, 2002, strony 64-66
  11. Mauss, „Podręcznik antropologii Kroebera”, w Works , Éditions de Minuit, Paris, t. 3, s.  389 . Cytowany w Victor Karady, „Durkheim i początki etnologii uniwersyteckiej”. W materiałach badawczych w naukach społecznych . Lot. 74, wrzesień 1988. Badania naukowe, s.  30
  12. Robert Deliège, Historia antropologii. Szkoły, autorzy, teorie , Éditions du Seuil, 2006, s.  69 .
  13. Jean-François Bert (2010) Czy archiwa Marcela Maussa mają jakąś specyfikę? - przypadek współpracy Marcela Maussa i Henri Huberta . Studia Durkheimowskie, 16 (1), 94-108 ( streszczenie )
  14. Daniel Lidenberg. Marcel Mauss i „Judaizm”, 1966, s. 45-5-.

Załączniki

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne