Gilles Gaston Granger

Gilles Gaston Granger, Narodowe Konserwatorium Sztuki i Rzemiosła , Paryż, 2000. Biografia

Narodziny	28 stycznia 1920 r Paryż
Śmierć	24 sierpnia 2016 (w wieku 96 lat)
Narodowości	Brazylijski francuski
Trening	École Normale Supérieure
Zajęcia	Filozof , profesor , epistemolog

Inne informacje

Pracował dla	University of Provence Aix-Marseille I , University of São Paulo , College de France (1986-1990)
Członkiem	Academia Europaea (1995)
Różnica	Doktor honoris causa Uniwersytetu Sherbrooke

Gilles Gaston Granger , urodzony dnia28 stycznia 1920 rw Paryżu i zmarł dalej24 sierpnia 2016, jest francuskim racjonalistą epistemologiem i filozofem specjalizującym się w epistemologii porównawczej .

Jest uważany za jeden z najważniejszych epistemologów w XX th wieku.

Biografia

Trening

Urodzony w Paryżu, syn stolarza, Gilles Gaston Granger jest byłym uczniem École normale supérieure przy rue d'Ulm . Studiuje u Gastona Bachelarda i Jeana Cavaillèsa . W 1943 r. Otrzymał agencję filozofii (trzecie miejsce za Julesem Vuilleminem i Tran Duc Thao ), a także ukończył nauki matematyczne i uzyskał tytuł doktora literatury.

II wojna światowa i ruch oporu

Podczas II wojny światowej Granger wstąpiła do ruchu oporu . W makii Creuse nosi imię „Gilles”, które zachowa po wojnie.

Kariera

Od 1947 do 1953 był profesorem na Uniwersytecie w São Paulo, nawiązał „trwałe więzi z Brazylią, gdzie jego praca jest nadal bardzo wpływowa” ; od 1955 do 1962 wykładał na Wydziale Literatury w Rennes . Od 1962 do 1964 kierował ENS Afryki Środkowej w Brazzaville . Od 1964 do 1986 był profesorem na Uniwersytecie Prowansalskim (Aix-en-Provence). Specjalizując się w szczególności w Ludwigu Wittgensteinie , opublikował francuskie tłumaczenie swojego Tractatus logico-filozoficus (1972).

Gilles Gaston Granger został mianowany profesorem w Collège de France w 1986 r. , Gdzie objął katedrę epistemologii porównawczej (1986–1990). W 2000 roku był profesorem wizytującym w Narodowym Konserwatorium Sztuki i Rzemiosła .

Gilles Gaston Granger był honorowym prezesem Archiwum Julesa Vuillemina .

Epistemologia porównawcza

Przedmiotem epistemologii porównawczej jest porównanie teorii lub systemów naukowych w celu określenia „formalnego homologię funkcjonowania różnych koncepcji w tych strukturach”.

Publikacje

La Raison , Paryż, PUF , 1955; trzcina. 1984.
- (nl) Het rationele denken , trad. Anton van den Heuvel, Meppel, Boom, 1971.
Metodologia ekonomiczna , Paryż, PUF, 1955.
Matematyka społeczna markiza de Condorceta , Paryż, PUF, 1956; przedruk, Paryż, Odile Jacob , 1989.
Myśl formalna i nauki humanistyczne , Paryż, Aubier-Montaigne , 1960, nowe wyd. z przedmową: 1967; trzcina. Archiwa Karéline, 2010.
- (en) Myśl formalna i nauki o człowieku , trad. Alexander Rosenberg (en) , pot. „Boston Studies in the Philosophy of Science”, Dordrecht - Boston - Londyn, 1983.
Wittgenstein , Paryż, Seghers , 1969.
Esej o filozofii stylu , Paryż, Armand Colin , 1969; przedruk, Paryż, Odile Jacob, 1987.„Styl to indywidualne rozwiązanie trudności napotykanych w każdej pracy związanej ze strukturą. "
Arystotelesowska teoria nauki , Paryż, Aubier, 1976.
Języki i epistemologia , Paryż, Klincksieck , 1979.
Lekcja inauguracyjna , Paryż, Collège de France, 1987.
Za wiedzę filozoficzną , Paryż, Odile Jacob, 1988.
- (ja)哲学的認識のために [Tetsugakuteki ninshiki no tameni], Tōkyō, Hōsei Daigaku Shuppankyoku, 1996.
„La contradiction” , Praca Centrum Badań Semiologicznych , s. 57 . 39–53 , 1988.
Weryfikacja , Paryż, Odile Jacob, 1992.
La science et les sciences , Paryż, PUF, pot. "Co ja wiem? », 1993.
- (ja)科学の本質と多様性 [Kagaku no honshitsu to tayōsei], Tōkyō, Hakusuisha, 2017.
Formy, operacje, przedmioty , Paryż, Vrin , 1994.
„Język w dzisiejszej filozofii”, Dzisiejsze problemy filozoficzne , t. 2 ( Język, znaczenie, interpretacja ), Dordrecht; Boston, Kluwer, 1994, s. 45–71 .
Prawdopodobne, możliwe i wirtualne , Paryż, Odile Jacob, 1995.
L'irrationnel , Paryż, Odile Jacob, 1998.
Myśl o przestrzeni , Paryż, Odile Jacob, 1999.
Nauka i rzeczywistość , Paryż, Odile Jacob, 2001.
Philosophie, langue science , Paryż, EDP Sciences, 2003 ( ISBN 9782868835789 ) .

Inne publikacje

z Élisabeth Pacherie i Francis Wolff , Philosophes en liberté - Positions et arguments 1 , Paris, Ellipses , 2001 ( ISBN 9782729806552 ) .
Ludwig Wittgenstein , Tractatus logico-filozoficus , trad. Gilles-Gaston Granger, Paryż, Gallimard, 1993.

Przetłumaczone prace

Wspominamy tutaj o kilku; tłumaczenia są szczególnie liczne w języku portugalskim.

Honory i wyróżnienia

Doctor honoris causa z Uniwersytetu w São Paulo ( Brazylia )
Doctor honoris causa z University of Sherbrooke ( Quebec )

Bibliografia

Myśl Gilles-Gaston Granger , pod kierownictwem Antonii Sgez, przy współpracy Arleya R. Moreno i wkładu Hourya Benis Sinaceur , Guilherme Carvalho, Philippe Lacour, Arley R. Moreno, Michel Paty, Joëlle Proust , Antoine Ruscio , Anne Sédès, Antonia Sgez, Horacio Vaggione i Norma Claudia Yunes Naude, Éditions Hermann , 2010.
Wiedza filozoficzna. Eseje o filozofii Gillesa-Gastona Grangera , Joëlle Proust i Élisabeth Schwartz (reż.), Paryż, PUF, 1995.
Prace Philippe Lacour
- „Pojęcie historii w filozofii Gilles-Gaston Granger” , EspacesTemps.net , Textuel, 20 marca 2004.
- „Making sens: esej o filozofii według Gilles-Gaston Granger” , Atala , n o 8, 2005.
- „Gilles-Gaston Granger i krytyka symbolicznego rozumu” , Formes-symboliques.org , 2005.
- Nostalgia za jednostką. Esej o praktycznym racjonalizmie autorstwa Gilles-Gaston Granger , Paryż, Vrin, 2012. ( ISBN 2711624102 i 9782711624102 ) .

Uwagi i odniesienia

Claudine Tiercelin , "Śmierć filozoficznego Gilles-Gaston Granger", Le Monde ,5 września 2016 r.
Zobacz biografię .
Wyciągi online.
Jean-Pierre Cometti , „ Tractatus logico-filozoficus , livre de Ludwig Wittgenstein” , Encyclopædia Universalis , dostęp 13 marca 2013.
Zobacz stronę honorowych profesorów Collège de France.
Gilles Gaston Granger, „Racjonalność i rozumowanie”, Uniwersytet wszelkiej wiedzy , 1 , 215–222, Editions Odile Jacob, 2000.
Archiwa Julesa Vuillemina.
Gilles Gaston Granger, Lekcja inauguracyjna , przewodniczący epistemologii porównawczej, Collège de France, 1987, s. 21 .
Fragmenty z Książek Google.
Marie-Noëlle Gary-Prieur, „Gilles Granger, Esej filozofii stylu ” , recenzja w Persée , 1970, vol. 7, N O 1 s. 109 .
Zobacz listę WorldCat.