Paul Manuce

Paul Manuce Obraz w Infobox. Biografia
Narodziny 12 czerwca 1512
Wenecja
Śmierć 6 kwietnia 1574(w wieku 61 lat)
Rzym
Zajęcia Wydawca , typograf , drukarz , pisarz
Tata Alde Manuce
Matka Maria Torresano ( d )
Rodzeństwo Marco Manuzio ( d )
Antonio Manuzio ( d )
Alda Manuzio ( d )
podpis Paula Manuce podpis

Paul Manuce , francuska forma imienia Paolo Manuzio (po łacinie Paulus Manutius ) (12 czerwca 1512 - 6 kwietnia 1574), jest weneckim drukarzem i humanistą , synem Alde Manuce .

Biografia

Urodzony w Wenecji w 1512 roku, pozostał po śmierci ojca pod opieką Andrei Torresano , swojego dziadka. Część dzieciństwa spędził w Asoli , a jego wczesna edukacja była raczej zaniedbana; ale po jego powrocie do Wenecji starzy przyjaciele jego ojca pomogli mu w zaspokojeniu jego zamiłowania do nauki. Jego nadmierne stosowanie zmieniło jego zdrowie, naturalnie delikatne, do tego stopnia, że lekarze zabronili mu go czytać. Gdy tylko doszedł do siebie, żale domowe odciągnęły go od ulubionych zajęć. Andrea Torresano zmarł w 1529 roku, a podział jego sukcesji wywołał bardzo ożywione debaty między jego synami a synami Aldusa. Paweł ostatecznie podpisał traktat ze swoimi wujami, na mocy którego pozostał szefem prasy drukarskiej, która została ponownie otwarta w 1533 r. Idąc za przykładem ojca, witał uczonych i pomagał sobie w ich radach; wydawał nowe wydania, zwłaszcza klasyki łacińskie, znacznie poprawniejsze od poprzednich, wzbogacając je o przedmowy, znakomite notatki i indeksy, których użyteczność zaczynała być odczuwalna. Pasjonując się dziełami Cycerona , które nieustannie czytał i na nowo, aby ukształtować swój styl, wydał staranny przedruk swoich Traktatów Oratoryjnych i Listów Swoich, po których nastąpiło pełne wydanie dzieł tego księcia. elokwencja. Nowe prześladowania, które musiał znosić ze strony wujów, zmusiły go do zawieszenia pracy w 1538 roku; spędził część tego roku zwiedzanie starożytnych bibliotek z Toskanii i Mediolanu . Towarzystwo, które zawarł z Torresanami, zostało w końcu zniszczone; drukarnia została ponownie otwarta w 1540 roku pod imieniem synów Aldusa i od tego czasu zaczęła odzyskiwać dawną świetność. Paul Manuce ożenił się w 1546 roku; troska, jaką był winien żonie i młodej rodzinie, nie osłabiła jego zapału do studiowania. Same częste choroby spowodowane nadmierną pracą lub niewygodą w pracy mogą odciągnąć go od zwykłych zajęć. Mała zachęta, którą znalazł w Wenecji, nasunęła mu pomysł przeniesienia warsztatu w inne miejsce. Witany z wyróżnieniem podczas dwóch podróży do Rzymu w 1535 i 1543 r., Przekonał się, że tam znajdzie więcej pomocy; ale każdy projekt zmiany został odłożony na później przez utworzenie akademii weneckiej , którą senator Frédéric Badoaro założył w 1558 roku, mniej więcej na tym samym planie, co Institut de France . Paul Manuce został mianowany profesorem elokwencji i dyrektorem wydawnictwa akademickiego. Ale ten wspaniały zakład, z którego oczekiwano najkorzystniejszych rezultatów, trwał tylko do 1561 roku. Prawie w tym samym czasie ojciec Manuce otrzymał list od kardynała Seripanda , wzywając go w jak najpilniejszy sposób do wyjazdu. druk dzieł Ojców Kościoła . Po kilku dniach wahania przyjął złożone mu oferty i udał się do Rzymu, gdzie szybko sprowadził rodzinę. Nowa maszyna drukarska została umieszczona w Kapitolu ( in ædibus populi romani ); a pierwszym dziełem, które z tego wyszło, jest mały traktat kardynała Polaka  : De concilio et reformatione Angliæ , datowany na 1562 r. Po śmierci Pawła IV pensja, którą otrzymywał Manuce, przestała mu być wypłacana; żal, jaki odczuwał z tego powodu, zmienił jego i tak już podupadły stan zdrowia, i wrócił do Wenecji pod koniec 1570 r., biedniejszy i bardziej nieszczęśliwy niż wtedy, gdy wyjeżdżał. Wyjechał na wieś w poszukiwaniu odpoczynku i rozrywki, której potrzebował; aw jesieni 1571 roku, odwiedził Genuę , Reggio , Milan , pracuje z przerwami w swoim komentarzu na oracji z Cycerona . W 1572 chciał zobaczyć swoją córkę, którą zostawił w Rzymie, w klasztorze  ; zamierzał tam spędzić tylko kilka tygodni; ale liberalność papieża Grzegorza XIII była w stanie zatrzymać go w tym mieście. Uspokojony teraz losem swojej rodziny, już miał dokończyć prace, nad którymi medytował od dawna, gdy osłabienie jego zdrowia zmusiło go do rezygnacji z wszelkiego rodzaju zajęć; w końcu po kilkumiesięcznym marnie umarł6 kwietnia 1574i został pochowany w kościele dominikanów w La Minerve, bez napisu. Jego syn Alde Młodszy prowadzi drukarnię wenecką po odejściu ojca.

Pracuje

Paul Manuce to humanista, sam redaktor tekstów starożytności i autor opracowań z zakresu historii starożytnej. Jest specjalistą od Cycerona , którego teksty redaguje i redaguje, czasem opatrzone własnymi komentarzami. Jego pierwszą książką, wydaną w 1533 r., Było własne wydanie Listy do Atticusa Cycerona. Współpracuje również z wieloma uczonymi, w tym:

Chociaż w ostatnich latach życia jego prasy zaczęły zawodzić, P. Manuce, jako drukarz i wydawca, był równy swemu znakomitemu ojcu; a jego dzieła zaliczają go do najlepszych krytyków i najbardziej uprzejmych pisarzy swojego stulecia. Mamy od niego:

Źródła drukowane

Korespondencja

Uwagi

  1. Pięćdziesiąt trzy książki wyszły z prasy drukarskiej Accademia Veneziana , z których Antoine-Augustin Renouard wymienił Suplement do Annales des Alde , str. 59-81.
  2. Ta praca P. Manuce została przedrukowana w tym samym formacie i pod tą samą datą. Sposobem na rozpoznanie drugiego wydania, które jest bardziej poprawne i w niektórych miejscach poszerzone, jest ustalenie liczby wierszy zawartych na odwrocie folio 80; pierwsze wydanie ma tylko pięć wierszy, a drugie trzydzieści trzy ( voy. The Ann. M. Renouard, s. 300)

Bibliografia