Willy (pisarz)
Willy
Portret autorstwa
Giovanniego Boldiniego .
Henry Gauthier-Villars , znany jako Willy , urodzony w Villiers-sur-Orge dnia8 sierpnia 1859i zmarł w Paryżu dnia12 stycznia 1931, Jest dziennikarzem , krytykiem muzycznym i powieściopisarzem francuskim . Używał także różnych innych pseudonimów , takich jak Henry Maugis , Robert Parville czy Henry Willy .
Biografia
Willy jest najstarszym synem Jeana-Alberta Gauthier-Villarsa , który prowadzi wydawnictwo Gauthier-Villars , ale nie uczestniczy w firmie : to jego brat Albert-Paul, który przejmie.
Willy jest m.in. kochankiem żony Émile'a Cohla , Marie-Louise Servat, z którą ma syna, Jacques'a Henry'ego Gauthier-Villarsa (ur. 1889 ). Co więcej, oddając to dziecko do pielęgniarki w Châtillon-sur-Loing , zaczął widywać Colette . W 1893 w Châtillon-sur-Loing ożenił się z nią. Para przeprowadziła się do Paryża, quai des Grands-Augustins , w kawalerskim mieszkaniu Henry'ego, nad rodzinnym wydawnictwem, i prowadziła życie towarzyskie.
Jest jednym z najwybitniejszych ludzi paryskiego życia: bulwarnikiem, łobuzem, krytykiem muzycznym, człowiekiem, który podpisuje setki książek (w tym sześć pierwszych powieści Colette), ale wiadomo, że stworzył wielu „ Murzynów ”: Jean de Tinan , Curnonsky , Paul-Jean Toulet , Lugné-Poe , Tristan Bernard , Francis Carco , Émile Vuillermoz , itd. Sprzedaje prawa Claudine swoim wydawcom, nie powiadamiając nawet tego, kto je napisał: Colette. Nigdy mu nie wybaczy. Ona sama powie o tej zadziwiającej postaci: „Uważam, że jest wielkości i esencji, by inspirować i wspierać ciekawość”. Należy napisać powieść tego człowieka. »1 st May +1.905, para się rozdziela. Erik Satie stoczył kiedyś pojedynek z Willym.
Colette i jej mąż przeniósł 93 rue de Courcelles ( Paryż ) w 1901 roku, w pracowni artysty w 6 th podłogi, „gorący w lecie, w zimie zimno” . Opuszczą to mieszkanie w 1902 r. i przeprowadzą się do 177 bis.
Podstawowe prace
Powieści, opowiadania i opowiadania
Na tej liście nie ma powieści Colette.
-
Listy z otwieracza, podróż po muzyce , z Alfredem Ernstem (1890)
-
Opowieści normańskie z Léonem Épinette (1891)
-
Fantastyczny rok (4 tomy, 1892-1896)
-
Kąpiele dźwiękowe l'Ouvreuse du Cirque d'été z Alfredem Ernstem (1893)
-
Dzieci bawią się z Pierrem Veberem (1894)
-
Pasada z Pierrem Veberem (1894)
-
La Mouche des croches, autorstwa l'Ouvreuse du Cirque d'été (1894)
-
Rytmy i śmiechy (1894)
-
Stracone wieczory (1894)
-
Entre deux airs, l'Ouvreuse du Cirque d'été (1895)
-
Nuty bez pięciolinii, autorstwa l'Ouvreuse du Cirque d'été (1896)
-
Ryby kwietnia (1896)
-
Argonauta z André Trémisot (1897)
-
Mistrzyni estetów (1897), napisana przez Jean de Tinan ]
-
Lost Accords , autorstwa l'Ouvreuse du Cirque d'été (1898)
-
Fervaal , z Pierre de Bréville (1898)
-
Niegrzeczny człowiek! , powieść (1898)
-
Jeść siano (1899)
-
La Colle aux quintes (1899)
-
Suzette chce mnie puścić (czasami z podtytułem: Tropikalny żigolak ) (Albin Michel, 1900)
-
Ślub Ludwika XV z nowych dokumentów i niepublikowanej korespondencji Stanisława Leczińskiego (1900)
-
Odyseja małego Cévenola (1900)
-
Runda Białych (1901)
-
W ciemności ! , z André Trémisot (1901)
-
Chłopiec przesłuchuje! (1901)
-
Zaczarowany samochód , z Georges Trémisot (1903)
-
Kochanka księcia Jana , powieść (1903)
-
Mały Król Lasu (1903)
-
Tancerze (1904)
-
La Môme Picrate , powieść (1904)
-
Plaża miłości , powieść (1905)
-
Skarpetki damskie, obrona i ilustracja kobiecej łydki , z Curnonskym (1905)
-
Zakochany Maugis , powieść (1905)
-
Powieść o młodym przystojnym mężczyźnie (1905)
-
Bardzo czysty, mały staruszek (1907)
-
Równo (1908)
-
Powrót wieku (1909)
-
Maugis w gospodarstwie domowym , powieść (1910)
-
Lélie, palacz opium , powieść (1911)
-
Z moim pułkiem, od Aisne do La Bassée, przez dowódcę plutonu (1916)
-
Dobra kochanka (1916)
-
La Bonne Manière z Baronową Orchamps (1916)
-
Dziewictwo Mademoiselle Thulette , z Jeanne Marais (1918) przeczytane na Wikiźródłach
-
Czy dieze (1918), napisany przez René-Louis Piachaud
-
Książęta gry (1919)
-
Ledos, tapicer (1919)
-
Ginette marzycielka , powieść (1919)
-
La Petite Vestale , opowiadania (1920)
-
Rozebrana kobieta , powieść, z Paulem Maxem (1922)
-
Mady uczennica , powieść, z Madeleine de Swarte (1922)
-
Kończy się małżeństwem , powieść (1923)
-
L'Ersatz d'amore , powieść, z Suzanne de Callias (1923)
-
Le Naufragé , powieść, z Suzanne de Callias (1924)
-
Koniec występku z A. Henry-Rossi (1925)
-
Les Bazars de la volupté z Polem Prillem (1926)
-
Gaillardises , z José de Berys (1926)
-
Afrodyzjaki (1927)
-
Zielony owoc , opowiadania (1927)
-
Trzecia płeć (1927)
-
Historie manicure, opowiadania, łatwe do czytania, łatwe do zapamiętania, łatwe do opowiedzenia (1928)
-
Opowieści bez listka figowego (1928)
-
Wycieczka Małego Księcia (nd)
Teatr
-
Pstt! wodewil w 1 akcie, z André Trémisot, Paryż, Théâtre des Mathurins,9 stycznia 1904
-
Le Friquet , gra w 4 aktach, wg Gyp , Paryż, Théâtre du Gymnase,30 września 1904
-
Allo… 263-69 , zrewidowane w 2 aktach, z Mathonnet de Saint-Georges, 1908
-
La Petite Jasmin , komedia w 3 aktach, z Georges Docquois, Paryż, Théâtre-Impérial,20 września 1912 r
-
Kanapka L'Homme , sztuka napisana we współpracy z José de Bérys , Paryż, Théâtre Moderne, 1920
Biografie
-
Życie prywatne niemieckiego księcia do XVII -tego wieku. Elektor Palatyn Charles Louis (1617-1680) z F. Aussaresses (1926)
-
Bizet , biografia krytyczna (1928)
Inne publikacje
-
Niektóre książki, rok 1895 (1896)
-
Almanach Willy (1904)
-
Stroiki i Ustniki, niepublikowany album (1905)
-
Wspomnienia literackie ... i inne (1925)
-
L'Esprit de Willy , słowa, anegdoty i odmiany zebrane przez Léona Treicha (1926)
Uwagi i referencje
-
Por. François Caradec, Willy, Ojciec Claudine , s. 13, 56 i in.
-
Jean-Jacques Lévêque, Szalone lata dwudzieste, 1918-1939. Triumf sztuki nowoczesnej , Paryż, wyd. ACR, 1992, s. 606.
Zobacz również
Bibliografia
- Marie-Jeanne Viel, Colette w czasach "Claudine" , Paryż, Podstawowe publikacje, 1978.
-
Sylvain Bonmariage , Willy, Colette et moi , przedmowa Jean-Pierre Thiollet , Anagramme , Paryż, 2004
-
François Caradec , Willy - Ojciec Claudine , Fayard , 2004
- Patrick Cardon, Willy, Trzecia płeć (1927), QuestionDeGenre / GKC , 2014.
- Mirande Lucien, Willy z Suzanne de Callias, L'Ersatz d'amore (1923), QuestionDeGenre / GKC , 2014.
- Sanchez Nelly, Wstęp do „Willy, niemal wielki człowiek, Cahiers Leautaud , n o 34, str. 49-53 , 2004.