Tatjana Gsowski

Tatjana Gsowski Biografia

Narodziny	1901 lub 18 marca 1901 Moskwa
Śmierć	1993 lub 29 września 1993 Berlin
Pogrzeb	Zalesiony cmentarz Berlin-Zehlendorf
Narodowości	rosyjski niemiecki
Zajęcia	Tancerka baletowa , choreografka , nauczycielka muzyki , baletmistrzyni
Rodzeństwo	Aleksander Issaczenko ( d )
Małżonka	Wiktor Gsowski
Pokrewieństwo	Boris Lawrentjewitsch Issatschenko ( d )

Inne informacje

Pracował dla	Staatsoper Unter den Linden
Nagrody	Berliński Order Zasługi Oficer Orderu Zasługi Republiki Federalnej Niemiec Berliner Kunstpreis (1954)

Tatjana Gsovsky (lub Tatiana Gsovsky  ; Татьяна Татьяна Васильевна Гзовская, Tatjana Wassiljewna Gsowskaja z domu Issatschenko Исаченко18 marca 1901 i zmarł dnia 29 września 1993, Jest znany na całym świecie balet tancerz i choreograf , balet pani w Berlinie Opery Narodowej , w Teatro Colón , w Deutsche Oper Berlin i Operze we Frankfurcie . Wpływowa pedagog, pamiętana z wczesnych choreografii dzieł współczesnych kompozytorów, takich jak Boris Blacher , Werner Egk , Hans Werner Henze , Giselher Klebe , Luigi Nono i Carl Orff . Jego droga artystyczna go w całej Europie i przewrót tego kontynentu w XX -tego  wieku.

Biografia

Tatjana Issatschenko urodziła się w Moskwie w 1901 roku jako córka aktorki i tancerki Claudii Issatschenko z domu baronowej Eggert von Eckhofen. Studiuje historię sztuki . Uczyła się baletu w studio Isadory Duncan w Sankt Petersburgu , potem z innymi tancerzami, m.in. z Olgą Preobrajeńską i Hellerau .

Po rewolucji październikowej pracowała jako nauczycielka baletu w Krasnodarze , gdzie poznała Wiktora Gsowskiego . Pobrali się i wyemigrowali do Berlina w 1924 r. W 1928 r. utworzyli w tym mieście szkołę tańca. W okresie nazistowskim kolejne ustawy ograniczały w latach 30. XX w. obecność uczniów żydowskich w szkołach tańca. Para Gsovsky ominęła te ograniczenia, oferując zainteresowanym studentom kursy jako rekompensatę za kursy zawodowe, do których nie mają już dostępu. W 1937 Victor i Tatiana Gsovsky wyjechali do Francji. Jej mąż otworzył szkołę tańca w Paryżu w 1938 roku. Miała jednak możliwość nauczania w Niemczech, w Deutsche Meisterstätten fur Tanz, w sezonie 1940/1941, po zmianie dyrektora i programu edukacyjnego, zniewolona w poprzednich latach przez koncepcja sztuki, która chciała być aryjską . Ale ta otwartość jest krótkotrwała. Ma też okazje do wystawiania występów poza stolicą Niemiec. Tak pomyślany ona choreografię stworzenia Catulli Carmina przez Carla Orffa w 1943 roku w Lipsku .

Po II wojnie światowej wróciła do Niemiec na zaproszenie sowieckiej administracji wojskowej. Od 1945 do 1951 roku, była balet pani w Berlinie Opery Narodowej , znajduje się w sowieckim wpływ terytorium w Berlinie Wschodnim, gdzie stworzył nową firmę od 1949 roku pracowała głównie w stylu klasycystycznym.. Łączy techniki z rosyjskiej klasycznej szkoły baletowej z figurami swobodnego tańca i pragnieniem maksymalnej swobody wypowiedzi. Kultywuje kobiecą erotykę i mistycyzm, budząc dramatyczne emocje, chętnie czerpiąc inspiracje z mitów i literatury, faworyzując współczesnych kompozytorów. Widząc, że władze NRD wydały jej zakaz wystawiania baletów do muzyki, na przykład Igora Strawińskiego i domagając się przynależności do stylu socrealizmu , wraz z częścią zespołu baletowego osiedliła się w zachodnim sektorze Berlina . W 1952 roku przedstawił prapremierę Hans Werner Henze w balecie , Idiota , na podstawie powieści Fiodora Dostojewskiego . Od 1952 do 1953 zajmowała to samo stanowisko baletmistrza w Teatro Colón w Buenos Aires . Od 1953 do 1966 była w Deutsche Oper Berlin (wtedy w Berlinie Zachodnim ), a od 1959 do 1966 w Operze we Frankfurcie . W 1955 Gsovsky założył Berliner Ballett , trupę, która koncertuje w Europie, prezentując nowoczesny Tanztheater ( teatr tańca) na podstawie klasycznej. Zmarła w Berlinie w 1993 roku.

Bibliografia

1. "  Tatjana Gsovsky  " , Oxford Index (dostęp 24 lutego 2014 )
2. Silvia Jonas, „Gsovska Tatiana” , w: Philippe Le Moal (reż.), Słownik tańca , Éditions Larousse ,2008, s.  194-195
3. Marie-Françoise Christout , „Gsovska, Tatiana [Moskwa 1901 – Berlin 1993]” , w Béatrice Didier , Antoinette Fouque i Mireille Calle-Gruber (red.), The Universal Dictionary of Creators , Éditions des femmes ,2013( czytaj online ) , s.  1843
4. Laure Guilbert, Taniec z III Rzeszą: współcześni tancerze pod nazizmem , Editions Complexe ,2000( czytaj online ) , s.  111
5. „  Migracje europejskich artystów tańca w XX wieku  ” , o Pisaniu nowej historii Europy (EHNE)
6. Germaine Prudhommeau i Nathalie Lecomte, „Gsovska Victor” , w Philippe Le Moal (reż.), Dictionary of dance , Éditions Larousse ,2008, s.  195
7. Laure Guilbert, Taniec z III Rzeszą: współcześni tancerze pod nazizmem , Editions Complexe ,2000( czytaj online ) , s.  250
8. (De) Norbert Fischer, Der Waldfriedhof Zehlendorf: Eine Dokumentation der Ehrengrabstätten Berlins zum Tag des Friedhofs , Site of Berlin,2002, PDF ( czytaj online ) , s.  7, 20