Synod Dordrecht , Synod Dort lub Synodu Dordt jest krajowy synod z Holenderskiego Kościoła Reformowanego odbyła się w Dordrecht .
Pierwsze spotkanie odbyło się dnia 13 listopada 1618A końcowy sesji, 154 th , stał9 maja 1619. Zaproszono także przedstawicieli Kościołów reformowanych z ośmiu innych krajów, którzy wzięli udział w głosowaniu.
Celem synodu było rozstrzygnięcie sporu teologicznego, który powstał po pojawieniu się arminianizmu .
Po śmierci Jacobusa Arminiusa jego zwolennicy sprzeciwiali się Confessio Belgica oraz nauczaniu Jana Kalwina , Teodora de Beza i ich zwolenników. Te zastrzeżenia zostały opublikowane w dokumencie zwanym Remonstrance z 1610 r ., Stąd zwolennicy Arminiusa byli również znani jako remonstranci . Ich kalwińscy przeciwnicy , na czele z profesorem Franciscusem Gomarusem z Uniwersytetu w Lejdzie , zostali nazwani kontr-remonstrantami .
W swoich artykułach i opiniach Remonstranci opublikowali alternatywę dla doktryny kalwińskiej: ich różnice koncentrowały się na pięciu punktach.
Uczyli: wybory warunkowe ; nieograniczony grzech ; całkowite zepsucie ; oporności na łaski ; możliwość nawrotu pomimo łaski .
Szymon Episcopius był rzecznikiem trzynastu przedstawicieli protestujących, wezwanych przed synodem.
Synod zakończył się odrzuceniem stanowisk ormiańskich. Przedstawiono zreformowaną doktrynę dotyczącą każdego z pięciu omawianych punktów, a mianowicie: całkowitej deprawacji, bezwarunkowego wyboru, ograniczonego przebaczenia, nieodpartej łaski i wytrwałości świętych. Nazywa się je czasem pięcioma punktami kalwinizmu .
Decyzja Synodu Dordt dotyczących pięciu głównych punktów doktryny przedmiotem dyskusji w Holandii , powszechnie znany jako Kanonów Dordrecht , jest wyjaśnienie decyzji prawnej Synodu. W swojej pierwotnej przedmowie Decyzja nazywana jest orzeczeniem, w którym oba poglądy, prawdziwy (zgodnie z Bożym słowem dotyczącym wspomnianych pięciu punktów doktryny) zostaje wyjaśniony, a fałszywy pogląd (w przeciwieństwie do słowa Bożego) zostaje odrzucony .
Kanony nie miały być pełnym wyjaśnieniem doktryny reformowanej, ale jedynie wykładem pięciu punktów doktryny omawianych.
Akty synodu wiązały się z intrygami politycznymi, które wybuchły podczas dwunastoletniego rozejmu podczas wojny osiemdziesięcioletniej .
Decyzja synodu zaowocowała przekonaniem Johana van Oldenbarnevelta , bardzo szanowanego i wpływowego męża stanu, który był obrońcą remonstrantów. Został ścięty13 maja 1619zaledwie cztery dni po ostatniej sesji synodu za zbrodnię „ogólnego niepokojenia stanu narodu, zarówno w Kościele, jak iw państwie” (zdrada). Dziś nawet kalwiniści uważają go za jednego z najwybitniejszych ludzi w historii Holandii.
Inną konsekwencją niepowodzenia Arminian była strata dla kraju prawnika Hugo Grocjusza , który popierał prawa remonstrantów. Grotius został skazany na dożywocie, ale uciekł z pomocą żony z zamku Loevestein . Zarówno Olden-Barnevelt, jak i Grotius już zostali uwięzieni29 sierpnia 1618.
Uczony Gérard Vossius został zmuszony do rezygnacji z Uniwersytetu w Leiden .
Teologia Arminian została później oficjalnie tolerowana przez państwo i od tego czasu nadal istnieje w różnych formach w obrębie protestantyzmu, zwłaszcza w doktrynie Saumur popieranej przez Johna Camerona w akademii Saumur .
Synod również postanowił mieć Biblii przetłumaczone na język niderlandzki , bezpośrednio z oryginalnych hebrajskich i greckich tekstach . Wyznaczono tłumaczy, a o sfinansowanie projektu poproszono Stany Generalne Zjednoczonych Prowincji . Tłumaczenie zostało opublikowane w 1637 roku i od tego czasu znane jest jako Statenvertaling lub „Translation of States”.