Saint-Pierre-de-Manneville

Kościół Saint-Pierre-de-Manneville został sklasyfikowany jako zabytek historyczny od27 marca 1914. Został on całkowicie przebudowany w XVI -tego  wieku . Jego nawa jest w stylu gotyckim . Jego zachodnia fasada posiada dwa portale bliźniąt w stylu gotyckim ekstrawaganckim. Jego kolebką jest rama z XVI -tego  wieku. Statek jest oświetlony przez sześć kompartmentowe oknami, z których niektóre zawartych dachy szklane.

Pozostała tylko niewielka liczba fragmentów: drzewo Jessego  ; Clement świętym , papież; Konwersja Saint Paul i Pokłon pasterzy. W nawie znajdował się obraz naiwny z 1600 roku, przedstawiający „sąd Pana Naszego Piłata”.

War Memorial pochodzi z 1921 roku.

Dwór Villers został zarejestrowany jako zabytek Ponieważ6 sierpnia 1997 r.. Dwór Villers był pierwotnie "rezydencją" zbudowaną w 1581 roku i wykonaną z kamienia Caumont, z podłogą z muru pruskiego i pokrytą małymi płytkami. Na przestrzeni wieków przeszła wiele przemian, aż stała się tą dużą neonormańską rezydencją z dachami inspirowanymi najpiękniejszymi domami w Rouen i fasadami ubranymi w ciekawy trompe-l'oeil , zaprojektowany przez architekta Charlesa Lassire.

• Zamek Bellegarde
• Zamek Stawów
• Zamek Mare
• Zamek Billois

Heraldyka

Na herbach miasta Saint-Pierre-de-Manneville widnieją następujące symbole : Złoto z falującą wstęgą Azure, któremu na czele towarzyszy kiść winogron Gules, podszyty i pozostawiony Vert oraz w miejscu poszarpanej jodły tego samego, wódz Gules obciążony trzema angenami Argent. Herb zatwierdzony przez francuską Radę Heraldyki w 1993 roku. Herb miasta składa się z falistego pasma lazuru, przywołującego na myśl Sekwanę . Towarzyszy mu kiść winogron symbolizująca uprawę winorośli, która została wprowadzona w starożytności lub w późnym średniowieczu oraz czubek jodły ilustrujący las Roumare . Herb zawiera również herb rodziny Tancarville . Łodygi pszenicy okalające herb przypominają o rolniczym bogactwie miasta.

Osobowości związane z gminą

• Pierre de Gaulle ( 1.897 - +1.959 ), przewodniczący Rady Paryża i brat generał , miał swój urlop w Château des Etangs.
• Brigitte Bardot zagrała w filmie L'Ours et la Poupée , nakręconym we wsi.
• Chris Esquerre mieszkał tam w młodości.

Aby wejść głębiej

Bibliografia

• Cécile Lavenu, Odkrycie dziedzictwa pętli Sekwany: Sahurs i Saint-Pierre-de-Manneville , Rouen, Aglomeracja Rouen,2007, 66  pkt. ( ISBN  978-2-913914-83-4 i 2-913914-83-7 , ISSN  1774-3346 )

Powiązane artykuły

• Lista gmin w Seine-Maritime
• Metropolia Rouen w Normandii

Linki zewnętrzne

• Strona Ratusza
• Saint-Pierre-de-Manneville na stronie National Geographic Institute

Uwagi i referencje

Uwagi

1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium dyskryminacji między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
2. Opady atmosferyczne w meteorologii to zorganizowany zestaw ciekłych lub stałych cząstek wody opadających swobodnie w atmosferze. Ilość opadów docierających do danej części powierzchni ziemi w określonym przedziale czasu jest oceniana na podstawie ilości opadów, którą mierzą deszczomierze.
3. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
4. Przez historyczną stację meteorologiczną należy rozumieć stację meteorologiczną, która została oddana do użytku przed 1970 r. i która znajduje się najbliżej gminy. Dane obejmują zatem co najmniej trzy okresy trzydziestoletnie (1971-2000, 1981-2010 i 1991-2020).
5. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi zwalidowanej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
6. Pojęcie obszarów atrakcyjności dla miast zastąpiło m.inpaździernik 2020, obszaru miejskiego w celu umożliwienia spójnych porównań z innymi krajami Unii Europejskiej .
7. Wody kontynentalne odnoszą się do wszystkich wód powierzchniowych, zazwyczaj słodkiej wody deszczowej, która znajduje się w głębi lądu.
8. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

Bibliografia

1. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytany online , dostęp 27 lipca 2021 )
2. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 27 lipca 2021 )
3. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (konsultacja 27 lipca 2021 r. )
4. Słowniczek - Opady , Météo-France
5. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
6. [PDF] "  Regionalne Obserwatorium Rolnictwa i Zmian Klimatu (Oracle) - Normandia  " , na normandie.chambres-agriculture.fr ,2020(dostęp 27 lipca 2021 )
7. „  Station Météo-France Jumièges - metadata  ” , na Donneespubliques.meteofrance.fr (dostęp 27 lipca 2021 )
8. „  Ortodromia między Saint-Pierre-de-Manneville a Jumièges  ” , na fr.distance.to (dostęp 27 lipca 2021 r . ) .
9. „  Station Météo-France Jumièges – arkusz klimatologiczny – 1981-2010 statystyki i zapisy  ” , na Dataespubliques.meteofrance.fr (dostęp 27 lipca 2021 r . ) .
10. „  Ortodromia między Saint-Pierre-de-Manneville i Boos  ” , na fr.distance.to (dostęp 27 lipca 2021 ) .
11. "  Stacja meteorologiczna Rouen-Boos - Normy za okres 1971-2000  " , na https://www.infoclimat.fr/ (konsultacja 27 lipca 2021 )
12. "  Stacja meteorologiczna Rouen-Boos - Normy za okres 1981-2010  " , https://www.infoclimat.fr/ (konsultacja 27 lipca 2021 )
13. „  Stacja meteorologiczna Rouen-Boos – Normy za okres 1991-2020  ” , na stronie https://www.infoclimat.fr/ (konsultacja 27 lipca 2021 r. )
14. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja: 4 kwietnia 2021 r . ) .
15. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultacje na 4 kwietnia 2021 roku ) .
16. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 4 kwietnia 2021 r . ) .
17. „  Sahurs Urban Unit 2020  ” , na https://www.insee.fr/ (dostęp 4 kwietnia 2021 ) .
18. "  Baza jednostek miejskich 2020  " , na www.insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 4 kwietnia 2021 ) .
19. Vianney Costemalle, „  Zawsze więcej mieszkańców w jednostkach miejskich  ” , na stronie Narodowego Instytutu Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r.(dostęp 4 kwietnia 2021 ) .
20. „  Wykaz gmin wchodzących w skład zlewni Rouen  ” , na stronie Narodowego Instytutu Statystyki i Studiów Ekonomicznych (dostęp 4 kwietnia 2021 r . ) .
21. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na terenie Narodowy Instytut Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r.(dostęp 4 kwietnia 2021 ) .
22. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 13 maja 2021 r. )
23. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 13 maja 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.
24. Jean Adigard des Gautries , Nazwy miejscowości w Seine-Maritime poświadczone między 911 a 1066 (ciąg dalszy) [artykuł], strona 303.
25. Archiwum Seine-Maritime 13:13
26. Archiwum Seine-Maritime 13 H 408.
27. François de Beaurepaire ( pref.  Marianne Mulon), Nazwy gmin i byłych parafii Seine-Maritime , Paris, A. and J. Picard ,1979, 180  pkt. ( ISBN  2-7084-0040-1 , OCLC  6403150 ).Książka wydana przy wsparciu CNRS .
28. François de Beaurepaire ( pref.  Marcel Baudot), Nazwy gmin i byłych parafii Eure , Paris, A. and J. Picard ,Dziewiętnaście osiemdziesiąt jeden, 221  s. ( ISBN  2-7084-0067-3 , OCLC  9675154 ) , s .  143.
29. Słownik etymologiczny nazw miejscowości we Francji , Librairie Guénégaud, 1979, s. 431.
30. "  Saint-Pierre-de-Manneville. Siedemnasta i ostatnia ceremonia złożenia życzeń Nelly Tocqueville na burmistrza  ”, Paris-Normandie ,16 stycznia 2017( przeczytaj online , skonsultowano 28 września 2020 r. ) „W drugiej połowie tego roku wejdą w życie nowe przepisy ustawy o niekumulowaniu mandatów. Konsekwencje: ośmiu parlamentarzystów w Seine-Maritime i Eure będzie zaniepokojonych i będzie musiało dokonać wyboru między mandatem lokalnym a przeznaczeniem narodowym. Tak więc po raz siedemnasty i ostatni jako burmistrz miasta senator Nelly Tocqueville wystąpiła przed swoimi wyborcami ” .
31. „  Saint-Pierre-de-Manneville: po rezygnacji burmistrza w 2019 r. jego następca nie reprezentuje samego siebie: Stéphane Pigache ogłosił podczas ceremonii ślubów, że nie będzie ubiegał się o kolejny mandat  ”, Paryż-Normandia ,15 stycznia 2020( przeczytaj online , skonsultowano 28 września 2020 r. ) „Nie chcę się reprezentować, od mojego wyboru minęło dziewiętnaście lat. Jedni powiedzą, że to za dużo, inni za mało. Z mojej strony już nie jest źle i było to piękne przeżycie” – stwierdził ten, który był pierwszym zastępcą burmistrza Davida Niona” .
32. „  Miejska w Saint-Pierre-de-Manneville: lista Nicolasa Amice jest w toku: od życia społecznego do troski o środowisko, lista prowadzona przez Nicolasa Amice jest pełna projektów  ”, Paris-Normandie ,25 stycznia 2020( przeczytaj online , skonsultowano 28 września 2020 r. ) „Nicolas Amice, 34 lata, który nosi listę „Uczyńmy naszą wioskę żyć”, tłumaczy swoje zaangażowanie: „Zadanie będzie fascynujące, praca intensywna, ale bez wątpienia cała koleżanka biegowa poprowadzi projekt dla każdego, w jednym celu, interesie naszej wsi” .
33. „  Miejski 2020. Saint-Pierre-de-Manneville: Nicolas Amice, nowy burmistrz i jego zespół w pracy: Otwiera się nowa strona z instalacją zespołu miejskiego wybranego w pierwszej turze  ”, Paryż-Normandie ,2 czerwca 2020 r.( przeczytaj online , skonsultowano 28 września 2020 r. ).
34. Organizacja spisu na insee.fr .
35. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
36. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
37. Insee — Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
38. Wskazówka n o  PA00101042 , baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
39. Wskazówka n o  PA76000034 , baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
40. Paris Normandie , wydanie22 maja 2010.