Królowa Saba

Królowa Saba Obraz w Infoboksie. Funkcjonować
Królowa Saba
Tytuł szlachecki
królowa
Biografia
Narodziny Nieznana lokalizacja
Imię w języku ojczystym מלכת שְׁבָא
Dom Królestwo Szebai
Zajęcia Przywódca religijny, caryca
Dziecko Menelik I
Inne informacje
Etap kanonizacji Święty

Królowa Saby ( arabski  : ملكة سبأ Malika-t Saba  ; hebrajski : מלכת שבא Malkat Sheva  ; Ge'ez  : ንግሥተ ሳባ nəgəstä Saba ) jest wymieniony w biblijnym hebrajskim i Koranu rachunkach jako posiadające panował nad królestwa Saby , który będzie rozciągają się od Jemenu do północnej Etiopii i Erytrei .

Anegdoty i szczegóły spotkania królowej z królem Salomonem w Jerozolimie różnią się w zależności od źródeł.

Apelacje

Przypisuje się mu różne nazwy. Tradycja etiopska nazywa ją „Makéda” (ge'ez: ማከዳ), jemeńską „Balqama”. W języku hebrajskim nazywa się שְׁבָא, którego transliteracja może się różnić; Louis Segond napisał „Séba” w swoim tłumaczeniu Biblii .

W Nowym Testamencie The Ewangelia według Łukasza nazywa ją „Królową Południa” (11:31). W Koranie pojawia się w surze 27 i zgodnie z hadisem , czyli zbiorem słów proroka Mahometa , nazywa się „Balqis” ( arab . بلقيس), co znajduje się pod pisownią „Balkis” lub „Baalki”.

Historie z tekstów religijnych

Biblia

Królowa Saby (מַֽלְכַּת־שְׁבָׄא, malakat-shaba w Tanach , βασίλισσα Σαβὰ w Septuagincie , syryjski Syria ܫܒܐ, języki etiosemickie ንግሥተ፡ሳባእ፡) przybyła do Jerozolimy w towarzystwie dużego orszaku „z wielbłądami niosącymi przyprawy i wiele złoto i kamienie szlachetne ”(Pierwsza Księga Królów 10: 2). „Nigdy nie było takich przypraw jak te, które królowa Saby dała królowi Salomonowi. ( Druga Księga Kronik 9:9). Podczas swojej wizyty zadała królowi wiele pytań, na które ten odpowiedział poprawnie. Wymienili prezenty, po czym wróciła do swojego kraju.

Użycie terminu posag HID lub „zagadki” (Pierwsza Księga Królów 10: 1), słowo pożyczki aramejskiego, który nie stawi się przed VI th  century  BC. AD ujawnia późne pochodzenie tekstu. Ponieważ tekst nie wspomina o upadku Babilonu, który miał miejsce w 539 rpne. J. - C. , Martin Noth szacuje, że Księga królów znała swój ostateczny szkic około 550 av. AD .

Narratorka Pieśni nad Pieśniami ma czarną skórę ( Pt 1,5-6 ): „Jestem czarna, ale piękna, córki Jerozolimy, […]. Nie martw się o moją śniadą cerę: paliło mnie słońce. "

Nowy Testament

W Nowym Testamencie Łukasz przywołuje ją pod nazwą „Królowa Południa” ( 11:31 ) ( gr  . βασίλισσα νότου , „basilissa notou”; łac  . „  Regina austri  ”).

Mistyczna interpretacja Pieśni nad Pieśniami pojawia się w komentarzach Orygenesa do Pieśni. Utożsamia narratorkę lub „żonę” z „królową południa” piosenek. Inne badania sugerują, że para przedstawiona w książce to córka Salomona i faraona. Pierwsza propozycja została preferowane przez mistyczne tłumaczy pod koniec XVIII -go  wieku, drugi proponuje John Mason Dobra  (in) w 1803 roku.

Aggada

Według Flawiusza Józefa ( Starożytności judaistyczne 8: 165–73), królowa Saby była królową Egiptu i Etiopii i przywiozła do Izraela pierwsze okazy commiphora opobalsamum , które rosły w ziemi świętej .

Talmud ( Baba Batra 15b ) twierdzi, że nie było królowej, ale król Saby (w oparciu o różne interpretacje hebrajskiego „mlkt”), który przybył do Jerozolimy. Ta wersja ma na celu zdyskredytowanie każdej historii dotyczącej związku między Salomonem a królową.

Raport szczegółowo najbardziej z wizyty królowej Saby królowi Salomonowi dał VIII th  wieku w Księdze Estery . Dudek informuje Salomona, że ​​królestwo Saby jest jedynym królestwem, któremu ludzie nie są mu podporządkowani, a jego królowa ubóstwia słońce. Następnie odsyła ją z powrotem do Kitor w krainie Saba. W liście, który dołączył do swojego skrzydła, król nakazuje królowej przyjść do niego jako poddany. W odpowiedzi wysyła mu wszystkie łodzie na morzu załadowane prezentami i 6000 młodych ludzi tej samej wielkości, urodzonych w tym samym czasie i ubranych w fioletowe ubrania. Mają przy sobie list, w którym zawiadamia, że ​​królowa przybędzie do Jerozolimy za trzy dni, podczas gdy podróż trwa zwykle siedem.Kiedy ta ostatnia przybywa i udaje się do pałacu Salomona, myli lustrzaną podłogę z wodą. Podnosi więc dół sukienki i odsłania nogi. Solomon informuje ją o swoim błędzie i beszta ją na jej owłosionych nogach. Poprosiła go o trzy łamigłówki (Księga Estery 1: 3) i, zgodnie z Midraszem , o wiele więcej, aby sprawdzić jego mądrość. Alfabet Ben Sira potwierdza, że z ich związku narodził byłby Nabuchodonozor  II .

W Chrześcijańskiej Kabale Królowa Saby jest uważana za królową demonów i czasami jest utożsamiana z Lilith , najpierw w Targum, a później w Zohar . Niektóre z żydowskich i arabskich mitów utrzymują, że królowa była w rzeczywistości dżinem, pół człowiekiem, pół demonem .

W folklorze aszkenazyjskim jej postać łączy się z popularnym wizerunkiem Heleny Trojańskiej . Legendy aszkenazyjskie przedstawiają królową Saby jako uwodzicielską tancerkę. Przez długi czas opisywano ją jako dzieciobójcę lub demoniczną wiedźmę.

islam

Queen Saba wspomina sury 27 (w. 20-44). Relacja bardzo różni się od relacji biblijnej. Tak więc w tekście biblijnym wizyta królowej u Salomona jest z jej inicjatywy, podczas gdy w Koranie przybywa na zaproszenie Salomona . Istnieje wiele innych różnic między tymi dwoma kontami. Historia Koranu zbudowana jest wokół nawrócenia królowej.

Rzeczywiście, historia zaczyna się od Salomona, mędrca, który zauważył nieobecność Dudka i zapytał, gdzie jest, ten ostatni wrócił z wiadomościami i poinformował Salomona, że ​​znalazła lud, którego królowa pokłoniła się słońcu zamiast Bogu. Salomon postanowił wysłać królowej bajkę zapraszając ją do niej, z kolei królowa poinformowała swój lud i poprosiła o opinie, ludzie odpowiedzieli, że ufają królowej, ta ostatnia prześle Salomonowi, temu mędrcowi, który nie Potrzebował jego prezentów nalegał, aby przyszła do jego domu, prosząc dżinów o przyniesienie tronu królowej, jeden z nich zaproponował, że jest w stanie to zrobić. Zanim Salomon wstał ze swojego miejsca, drugi zaproponował, że jest w stanie to zrobić zanim Salomon zamrugał oczami. Kiedy królowa przybyła, Salomon zapytał, czy to rzeczywiście jej tron. Królowa odpowiedziała, że ​​w tym momencie wygląda jak ona, Salomon zaprosił królową do wejścia do pałacu; po wejściu do królowej uwierzył, że to woda i podniósł jej ubranie, Salomon poinformował ją, że była to szklana podłoga. Pod koniec opowieści królowa Saby nawróciła się i uwierzyła w Boga.

Ponadto historia Koranu zawiera enigmatyczny wymiar nieobecny w tekście biblijnym. Ten aspekt umożliwił muzułmańskim komentatorom wypełnienie milczenia na podstawie relacji z tradycji rabinicznej . Pewne elementy legendy islamskiej znajdują zatem podobieństwa w literaturze żydowskiej . Tabari , Zamachshari , Baydawi uzupełniają w ten sposób historię w wielu punktach; w ten sposób nazywają królową Bilkis , imię prawdopodobnie wywodzące się od greckiego παλλακίς lub hebrajskiej formy pilegesh , „konkubina”. Dżiny wokół Salomona, obawia się, że może on wyjść za intruza, szerzyć pogłoski, że ma owłosione nogi i kopyta zamiast stóp. Salomon wymyśla więc podstęp, umieszczając na ziemi lustra, które królowa bierze za wodę. Aby przejść, podnosi sukienkę, odsłaniając parę ludzkich nóg. Król następnie rozkazuje swoim demonom przygotować specjalną depilację, aby rozczesać jej brzydkie włosy. Według niektórych tradycji Salomon poślubia królową, podczas gdy inne zmuszają go do oddania jej za mąż panu Hamdan.

Biblijne teksty o królowej Sabie i jej statkach z Ofiru stały się podstawą legendy, że Izraelici podróżowali z jej dworem, kiedy wróciła do swojego kraju niosąc dziecko Salomona. Według legendy pierwsi Żydzi jemeńscy mieli przybyć tam za czasów króla Salomona, dzięki sojuszowi polityczno-gospodarczemu między królową Saby a nim.

koptyjski

Opowieść o Salomonie i królowej jest bardzo popularna wśród Koptów , o czym świadczą fragmenty legendy koptyjskiej przechowywanej na papirusie w Berlinie. Królowa, pokonana przez oszustwo, daje Salomonowi filar, na którym wypisana jest cała ziemska wiedza. Salomon wysyła jednego ze swoich demonów, aby odzyskał etiopski filar.

etiopczyk

W Kebra Nagast konto dydaktycznego z XIV th  century legitymizować panującej dynastii w Etiopia oferuje rozszerzoną wersję mitu. Menelik  I st , twierdził przodek rodu panującego w Etiopii od XIII -go  wieku, zwany Solomonid , to syn Salomona i Saby, Makeda.

Według tej opowieści król Salomon, aby kupić materiały potrzebne do budowy swojej świątyni , spotyka kupców z całego świata. Wśród nich Tamrin, wielki kupiec królowej Makedy z Etiopii. Wracając do swojej ojczyzny, Tamrin opisuje królowej wspaniałe rzeczy, które widział w Jerozolimie, a także mądrość i hojność Salomona. Więc postanawia się z nim spotkać. Została ciepło przyjęta i uczestniczyła w wielkim bankiecie wydanym na jej cześć w pałacu Salomona. Makeda spędza tam noc, Solomon przysięga, że ​​nie będzie próbował niczego przeciwko niej, po tym jak ona sama przysięga, że ​​niczego mu nie ukradnie. Ponieważ posiłek był wyjątkowo pikantny, Makeda budzi się w środku nocy spragniony. Kiedy chwyta dzban wody, pojawia się Solomon, przypominając jej o jej przysięgi. Na co odpowiada: „Zignoruj ​​swoją przysięgę. Po prostu pozwól mi napić się wody. Tej samej nocy Salomon miał sen, w którym widział wschód słońca nad Izraelem. Pogardzane przez Żydów słońce zbliża się do Etiopii, gdzie świeci. Salomon następnie daje Makedzie pierścień, który przyjmuje jako dowód swojej wiary. Po powrocie do kraju urodziła syna, którego nazwała Baina-lekhem (bin al-ḥakīm, „syn mądrości”), później nazwanym Menelikiem.

Po dorastaniu w Etiopii chłopiec noszący pierścień Salomona wyjechał do Jerozolimy, gdzie został przyjęty z honorem. Król i jego ludzie na próżno próbują przekonać go do pozostania. Salomon następnie zbiera swoich doradców i ogłasza, że ​​wyśle ​​swojego najstarszego syna do Etiopii. Dodaje, że spodziewa się trzeciego syna, który poślubi córkę króla Rzymu, aby całym światem rządzili potomkowie Dawida. Baina-lekhem zostaje następnie namaszczony przez arcykapłana Sadoka i przyjmuje imię Dawid. Szlachta z Jerozolimy następnie poszła za nim do Etiopii, a nawet dzisiaj niektóre z wielkich rodzin etiopskich twierdzą, że ma jego przodków.

Zanim Azarya odejdzie, syn arcykapłana kradnie Arkę Przymierza, którą Menelik zabiera do Etiopii. Gdy Salomon dowiaduje się o tym, nakazuje kapłanom milczeć podczas tej ucieczki i umieścić kopię arki w świątyni .

Według niektórych źródeł , królowa Makeda należała do dynastii pierwotnie założonej przez Za Besi Angabo w 1370 rpne. AD Pierwotnie był to brat Makedy, książę Nourad, który miał rządzić królestwem, ale jego przedwczesna śmierć jego siostra na tronie. Rządziłaby królestwem przez około pięćdziesiąt lat.

Chociaż opowieści abisyńskie dostarczają wielu szczegółów, pomijają anegdoty, które odzwierciedlają niechęć niektórych teologów do królowej (na przykład historia owłosionych nóg).

Legendy masońskie

Królowa Saby jest krótko wspomniana w dwóch rytuałach masońskich  :

Z drugiej strony, chociaż niektóre elementy rozdziale zatytułowanym „Historia królowej rano i Soliman księcia geniuszy” słynnego Voyage en Orient z Gérard de Nerval zostały następnie wprowadzone w masońskich rytuałów Najwyższej Rady Francji potem Wielka Loża Francji od 1877 do 1962 roku , postać królowej Saby sama nie była częścią tego kredytu.

Odkrycia archeologiczne

Podczas wykopalisk na pustyni w północnym Jemenie odkryto 3000-letnią świątynię Mahram Bilqis (świątynia Bilqis, królowej Saby) . Według archeologów jest to święte miejsce używane przez pielgrzymów w latach -1200-550. Świątynia znajduje się w pobliżu starożytnego miasta Marib , stolicy Królestwa Saby według biblijnej i muzułmańskiej tradycji i może stanowić dowód na istnienie królowej Saby.

7 maja 2008archeolodzy z Uniwersytetu w Hamburgu poinformowali o odkryciu pałacu królowej Saby w Etiopii . Znalezione szczątki znajdują się poniżej pałacu chrześcijańskiego króla. Wydaje się, że wczesna wersja pałacu została zastąpiona budowlą zorientowaną na gwiazdę Syriusza , której według Biblii czcicielami byli królowa Saby i jej syn Menelik .

Odniesienia kulturowe

Obraz