Plac Tian'anmen

Plac Tian'anmen
Plac widziany z balkonu Bramy Niebiańskiego Pokoju.
Sytuacja
Informacje kontaktowe	39°54′09″ północ, 116°23′29″ wschód
Kraj	Chiny
Miasto	Pekin
Morfologia
Rodzaj	Kwadrat
Powierzchnia	440 000  m 2
Historia
kreacja	1417
Zabytki	Brama Niebiańskiego Pokoju Zgromadzenie Ludowe Pałac Muzeum Narodowe Chin Mao Zedonga Mauzoleum Pomnik Bohaterów Ludowych

Plac Tiananmen ( chiński uproszczony  :天安门广场 ; tradycyjne chińskie  :天安門廣場 ; pinyin  : Tian'anmen Guǎngchǎng  ; . Lit. „miejsce Bramy Niebiańskiego Spokoju”) to plac w centrum Pekinu . Nazywa się tak, ponieważ znajduje się bezpośrednio na południe od Bramy Niebiańskiego Pokoju ( chiń. uproszczony  :天安门 ; pinyin  : Tiān'ānmén ), która dowodziła południowym wejściem do Cesarskiego Miasta .

Czwarty co do wielkości plac na świecie (po Xinghai Square w Dalian w Chinach , Merdeka Square w Dżakarcie w Indonezji i Sunflower Square w Palmas w Brazylii ), swoją sławę zawdzięcza w szczególności licznym wydarzeniom, jakie miały tam miejsce w chińskiej historii, m.in. zmiany rządów. Poza Chinami plac jest najbardziej znany w ostatnich latach jako centrum protestów na placu Tian'anmen w 1989 r., wzywających do reform politycznych i demokratycznych oraz potępiających korupcję. Po nich nastąpiło wprowadzenie przez rząd stanu wojennego . Wbrew różnym zarzutom, na samym placu nie było śmierci, a duża liczba zgonów (od kilkudziesięciu do kilku tysięcy) rozłożyła się na cały Pekin .

Opis

Jest to ogromny prostokątny plac, około 880  m z północy na południe i 500  m ze wschodu na zachód, zajmujący powierzchnię ponad 40  hektarów, z czego większość pokryta jest 488 płytami granitowymi. Ruch samochodowy robi na wszystkich czterech boków kwadratu tym Chang'an Avenue (长安街) do północy, roczna parada wojskowa, na której miejsce było Święto Narodowe na 1 st  październik , a Avenue Qianmen Zachód do południa.

Otaczają go zabytki odzwierciedlające historię Chin  :

• okres cesarski z dwiema ogromnymi bramami: od północy „bramą Niebiańskiego Pokoju” zarządzającą wjazdem do Zakazanego Miasta i od południa bramą Zhengyang, która dawała dostęp do chińskiego miasta .
  Na frontonie „Heavenly Peace Gate” wisi portret Mao Zedonga , który przypomina, że z balkonu tą bramą, że ten ostatni ogłosił Republiki Ludowej w1 st październik +1.949.
  Portret otaczają dwa napisy w kolorze białym na czerwonym tle:
  • po lewej:中华人民共和国 万岁(pinyin: zhōnghua rémín gònghéguó wànsuì , „Niech żyje Chińska Republika Ludowa”);
  • po prawej:世界 人民 大 团结 万岁(pinyin: shìjiè rémín dàtuānjié wànsuì , „Niech żyje jedność narodów ziemi”);
• okres kolonialny z nielicznymi budynkami zbudowanymi przez Europejczyków na południowym zachodzie i południowym wschodzie. Poselstwo kwartał był po wschodniej stronie placu;
• Okres komunistyczny z Pałacem Zgromadzenia Ludowego na zachodzie, Muzeum Narodowym Chin , Muzeum Historii na wschodzie i pomnikiem Bohaterów Ludowych na środku placu. Ten ostatni to obelisk o wysokości 38  m, który symbolizuje triumf ludu komunistycznego. Ukończony w 1958 roku pomnik składa się z 17 000 kawałków granitu i marmuru.
  Nadal w centrum, ale nieco dalej na południe, znajduje się mauzoleum Mao Zedonga , prostokątny budynek otoczony długimi płaskorzeźbami przedstawiającymi bojowników rewolucji.

Obecny plac jest wynikiem dużych prac związanych z kształtowaniem krajobrazu w Pekinie, które miały miejsce w całym starożytnym mieście tatarskim , pod rządami Mao Zedonga. Cały cesarskiej muru otaczającego miasto które zostały zdemontowane, aby umożliwić lepsze krążenie, jak to, co zostało zrobione w Paryżu przez Haussmanna . Chciał też, aby ten plac był bardzo dużą przestrzenią, w której moglibyśmy zgromadzić „milion ludzi”, w szczególności na masowe demonstracje. Prace te będą wymagały wyburzenia w 1954 r . starej Chińskiej Bramy , na miejscu której dwadzieścia lat później powstanie mauzoleum Mao Zedonga. W 1952 roku , mieliśmy już wzniesiony w pobliżu centrum placu pomnik Bohaterów Ludu, zbudowany w pamięci męczenników, którzy oddali swoje życie dla walki rewolucyjnej Chińczyków podczas XIX TH i XX th  stulecia .

Każdego ranka, o wschodzie słońca, możemy być świadkami podnoszenia flagi . Ceremonia ta codziennie przyciąga tysiące chińskich turystów.

Transport

Plac jest obsługiwany przez różne przystanki autobusowe, a także przez trzy stacje metra w Pekinie  : dwie linii 1 , Tian'anmen West (西 天安门) i Tian'anmen East (东 天安门), które znajdują się odpowiednio na północnym zachodzie i północnym wschodzie placu, podczas gdy stacja linii 2 , Qianmen (站 站), znajduje się na południe od niego. Można się tam również dostać pieszo, rowerem, samochodem lub taksówką.

Historia

Za czasów dynastii Ming i Qing plac znajduje się w fortyfikacjach cesarskiego miasta , nazywany jest korytarzem tysiąca kroków (千 步 廊, qiānbùláng ). Fortyfikacja miasta datowana na 1417 r. za panowania Yongle .

Ważne wydarzenia

4 maja 1919podczas ruchu 4 Maja tłum studentów demonstrował przeciwko wyłączeniu Republiki Chińskiej spod traktatu wersalskiego i przypisaniu jej części prowincji Shandong ( koncesja Kiautschou , której stolicą jest Qingdao ) w Japonia .

30 maja 1925, narodził się ruch 30 maja (五卅 运动, wǔsà yùndòng ), nacjonalistyczny ruch robotników i antyimperialistów przeciwko rządzącym watażkom ( rząd Beiyang ) oraz anglo-amerykańskim i japońskim najeźdźcom, kilka razy po śmierci Sun Yatsena wMarzec 1925. Jest to pierwszy ruch masowy zainicjowany w Szanghaju pod przywództwem Guomindang (chińskiej partii nacjonalistycznej).

18 marca 1926, masakra z 18 marca . Z placu rozpoczyna się wielka demonstracja, by zaprotestować przeciwko sojuszowi ośmiu narodów, które domagają się demontażu fortów Taku, które były bronione po japońskim bombardowaniu. Protestujący domagają się od emeryta wszelkich nierównych traktatów .

4 maja 1949odbywa się celebracja triumfu powstania komunistycznego, które przejmuje władzę w Guomindangu po chińskiej wojnie domowej (1927-1950).

1 st październik +1.949Mao Zedong ogłasza Chińską Republikę Ludową ze szczytu murów Cesarskiego Miasta.

18 sierpnia 1966, Czerwona Gwardia piosenki Binbin przywiązuje czerwoną opaskę na ramieniu Mao Zedonga przed tłumem w placu Tian'anmen oznakowania początek Rewolucji Kulturalnej .

5 kwietnia 1976, podczas gdy Mao Zedong wciąż jest u władzy, nadchodzi ruch 5 kwietnia . Plac Tian'anmen zostaje zaatakowany przez mieszkańców Pekinu, którzy przybyli ku pamięci premiera Zhou Enlaia , który zginął wstyczeńtego samego roku. Demonstranci wzywają również do „końca dyktatury” Mao Zedonga. Demonstrację stłumiły „robotnicze milicje” na czele z czteroosobowym gangiem .

4 maja 1989Dla 70 th  rocznica ruch 4 maja , podczas pekińskiej wiosny , wydarzenie znane na Zachodzie jako „  wydarzeń na placu Tiananmen  ,” dużą demonstrację, wymagających mniej korupcji i więcej demokracji, jest brutalnie tłumione. 30 maja na placu wznoszą pomnik „  bogini Demokracji ” przez studentów Akademii Sztuk Pięknych .

Podczas obchodów chińskiego Nowego Roku w 2001 roku pięć osób najwyraźniej próbowało podpalić się na placu Tian'anmen, w tym jedna, która zginęła na miejscu, i dziewczyna, która zmarła kilka tygodni później.

28 października 2013 r., trzej ujgurscy terroryści dokonują zamachu na plac Tian'anmen, w którym zginęło pięciu, w tym trzech pasażerów samochodu, dwóch turystów i czterdziestu rannych. Z tej okazji burmistrz Pekinu Guo Jinlong prosi o wzmocnienie środków bezpieczeństwa.

• Brama Niebiańskiego Spokoju . Portret Mao Zedonga , oparty na dziele malarza Zhang Zhenshi , został tam umieszczony w 1951 roku.

• Rzeźby upamiętniające pracowników Partii przed mauzoleum Mao .

• Obecność samochodów jest coraz bardziej zauważalna zarówno w Pekinie, jak iw okolicy.

• Chińska flaga , symbolicznie strzeżone przez żołnierza na placu.

Uwagi i referencje

1. (w) James Miles, „  Zabójstwa na placu Tiananmen: Czy media miały rację?  » , Wiadomości BBC,2009(dostęp 3 listopada 2010 )
2. Pekin: remont placu Tian'anmen, który przechodzi metamorfozę
3. Rewolucja kulturalna w Chinach: wyrzuty sumienia Czerwonej Gwardii Le Figaro , 14 stycznia 2014 r.
4. Jean-Philippe Beja 35 lat temu , wiosna Tiananmen .
5. (w) napięte protesty na placu Tiananmen , CNN , 24 stycznia 2001
6. Benoît Vermander, China Mirroring Falun Gong Perseus, wydanie 64,
7. Brice Pedroletti, „  Ujgurskie ataki: Chiny w konfrontacji z masowym terroryzmem  ” , Le Monde ,20 maja 2014
8. Patrick Saint-Paul, „Ujgurowie pod żelazną pięścią”, w Le Figaro , czwartek, 7 listopada 2013, strona 12.
9. Guo Jinlong wzywa do zwiększenia bezpieczeństwa po ataku terrorystycznym na Tian'anmen

Załączniki

Bibliografia

• L'Inconnu de Tian'Anmen , powieść historyczna Yves Créhaleta, wyd. Harmattan, 2009

Linki wewnętrzne

• Protesty na placu Tian'anmen
• Człowiek Tian'anmen
• Bogini Demokracji
• Matki Tian'anmen
• Incydent samospalenia na placu Tian'anmen
• Święto Narodowe Chińskiej Republiki Ludowej