Operacja Opium
Operacja Opium
Kwiaty maku w Afganistanie
| Tytuł oryginalny | Maki to także kwiaty |
|---|---|
| Produkcja |
Terence Young Georges Lampin : dyrektor drugiego zespołu |
| Scenariusz | Jo Eisinger z opowiadania Iana Fleminga |
| Główni aktorzy | |
| Firmy produkcyjne |
Telsun Foundation Inc. Organizacja Narodów Zjednoczonych Wiener Stadthalle-Station Betriebs-und Produktionsgesellschaft Xerox Corporation |
| Ojczyźnie |
Austria Stany Zjednoczone Francja |
| Uprzejmy |
Film detektywistyczny psychotropowy w kinie |
| Trwanie | 100 min |
| Wyjście | 1966 |
Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Arkusz techniczny i dystrybucja
Operation Opium ( Poppies Are Also Flowers ) to amerykańsko - francusko - austriacki film kryminalny wyreżyserowany przez Terence'a Younga i wydany w 1966 roku .
Streszczenie
Amerykańscy inspektorzy tropią handlarzy narkotyków, którzy kupują kwiaty maku w Iranie . Dzięki władzom irańskim dokonują radioaktywnego oznakowania ładunku, aby mógł go zabrać do osób odpowiedzialnych za sieć. To we Włoszech inspektorzy znaleźli ślad konwoju ...
Karta techniczna
- Tytuł: Operacja Opium
- Tytuł oryginalny: Poppies Are Also Flowers (jeśli przetłumaczone na język francuski przez The Poppies to także kwiaty )
- Reżyser: Terence Young i Georges Lampin ( drugi dyrektor zespołu )
- Scenariusz: Jo Eisinger na podstawie opowiadania Iana Fleminga
- Muzyka: Georges Auric
- Zdjęcia: Henri Alekan
- Fotograf: Yves Mirkine
- Dźwięk: Jean Monchablon
- Montaż: Monique Bonnot , Henry Richardson, Peter Thornton
- Zestawy: Maurice Colasson, inż. Djavaheri, Tony Roman, Freda Pearson
- Kostiumy: Raymond Ventura
- Kraj pochodzenia: Austria , Stany Zjednoczone , Francja
- Filmowanie:
- Producent: Euan Lloyd
- Firmy produkcyjne: Telsun Foundation Inc., ONZ , Wiener Stadthalle-Station Betriebs-und Produktionsgesellschaft, Xerox Corporation
- Firmy dystrybucyjne: Comet Pictures, Pathé Distribution , Paris Nord Distribution, Prodis, Rex Oreg
- Format: kolor ( Eastmancolor ) - 35 mm - monofoniczny
- Gatunek: Film detektyw , psychotropowe w kinie
- Czas trwania: 100 minut
- Daty wydania: 16 sierpnia 1966, 26 października 1966
- CNC wzmianka : wszystkie publiczne (wiza n o 31129 wydany1 st August 1.966)
Dystrybucja
- EG Marshall (VF: Yves Brainville ) : Coley
- Trevor Howard (VF: William Sabatier ) : Sam Lincoln
- Angie Dickinson : Linda Benson
- Gilbert Roland (VF: Jean-Henri Chambois ) : Serge Markos
- Yul Brynner (VF: Georges Aminel ) : pułkownik Salem
- Eli Wallach (VF: Henry Djanik ) : „Happy” Locarno
- Georges Géret : Roche, policjant
- Marcello Mastroianni (VF: Jacques Deschamps ) : Inspector Mosca
- Anthony Quayle (VF: Claude Bertrand ) : Kapitan Vanderbilt
- Hugh Griffith (VF: Roger Carel ) : wódz plemienia
- Jack Hawkins : Generał Bahar
- Omar Sharif (VF: Jean-Pierre Duclos ) : Dr. Rad
- Stephen Boyd (VF: Jean-Claude Michel ) : Benson
- Rita Hayworth (VF: Paule Emanuele ) : Monique Markos
- Senta Berger (VF: Nadine Alari ) : trenerka klubów nocnych
- Amedeo Nazzari : Kapitan Dinonnio
- Jean-Claude Pascal : przywódca plemienia
- Harold Sakata (VF: Jean Violette ) : Martin
- Barry Sullivan (VF: René Arrieu ) : Chasen
- Nadja Tiller : Dr Bronovska
- Howard Vernon : ekspert medyczny
- Trini Lopez (VF: Roger Carel ) : siebie
- Jocelyn Lane (w) : fotograf
- Sylvia Sorrento : trenerka klubów nocnych
- Marilù Tolo : Virgia, trenerka klubów nocnych
- Bob Cunningham : asystent Marko
- Grace Kelly : ona i lektor (niewymieniony w czołówce)
Wokół filmu
- Stephen Boyd , który początkowo miał zagrać Jamesa Bonda na ekranie (rola ostatecznie przypadła Seanowi Connery ), jest jednym z bohaterów tej historii napisanej przez Iana Fleminga , twórcę słynnego szpiega.
- Napisane pod „Princess Grace”, Grace Kelly pojawia się, a także zapewnia narrację ( lektor )
- Inspiracją do piosenki Marilu przez Serge Gainsbourg ( 1966 ) znajduje się w pakiecie z tym filmem: włoska aktorka Marilù Tolo .
Produkcja
- Pierwotnie film ten był ostatnim z serii czterech filmów telewizyjnych zamówionych przez ONZ w celu nagłośnienia jej misji i roli w utrzymaniu pokoju. Film miał pierwotnie 80 minut, został przedłużony do 100 minut do kinowej premiery w 1967 roku.
- Film powstał na podstawie pomysłu Iana Fleminga , twórcy Jamesa Bonda . Sfinansowany częściowo z dotacji firmy Xerox , został wyprodukowany przez ONZ, a gwiazdy otrzymały symboliczną pensję w wysokości 1 dolara
Krytyczny
Pierre Billard ubolewa, że słynni aktorzy zapowiadali tylko błyskawiczne przejścia: „deszcz spadających gwiazd” pisze ironicznie, jak na film, który „łagodzi ponurą nudę gali charytatywnej” .
Linki zewnętrzne
- Zasoby audiowizualne :
- (en) Opium on Histoires de Filmming
Uwagi i odniesienia
- Źródło: CNC .
- Byłoby to tylko w niektórych wersjach filmu.
- Agent aktorki podobno odmówił pozwolenia na nadanie utworu Marilù Tolo . Źródło: Serge Gainsbourg, the complete et cætera , autor: Yves-Ferdinand Bouvier i Serge Vincendet, Éditions Bartillat, Paryż , 2005 ( ISBN 2841003418 )
- „Wywiad z Euanem Lloydem”. Cinema Retro
- Pierre Billard Wybór kina w L'Express N O 798 3-9 października 1966, str. 20