Maurice Orban | |
Funkcje | |
---|---|
Minister Rolnictwa | |
20 marca 1947 - 16 sierpnia 1950 ( 3 lata, 4 miesiące i 27 dni ) |
|
Monarcha | Leopold III (regencja księcia Karola ) |
Premier |
Paul-Henri Spaak Gaston Eyskens Jean Duvieusart |
Rząd |
Spaak III i IV Eyskens I Duvieusart |
Poprzednik | René Lefebvre |
Następca | Charles Heger |
Biografia | |
Imię urodzenia | Paul Marie Joseph Maurice Orban |
Data urodzenia | 4 lutego 1889 |
Miejsce urodzenia | Virton ( Belgia ) |
Data śmierci | 21 maja 1977 (przy 88) |
Miejsce śmierci | Saint-Nicolas ( Belgia ) |
Narodowość | belgijski |
Partia polityczna |
Partia Społeczno-Chrześcijańska Partia Wolności i Postępu |
Paul Marie Joseph Maurice Orban , urodzony dnia4 lutego 1889do Virton i zmarł dalej21 maja 1977w Saint-Nicolas jest belgijskim politykiem , członkiem Partii Społeczno-Chrześcijańskiej , a następnie Partii Wolności i Postępu . Był ministrem rolnictwa od 1947 do 1950 r. W kilku rządach.
Maurice Orban studiował nauki humanistyczne w College of Dendermonde i uzyskał doktorat z prawa na Katolickim Uniwersytecie w Louvain w 1911 r. Zapisał się jako prawnik w adwokaturze Dendermonde, której był prezesem od 1930 do 1932, od 1942 do 1944 i od 1960 do 1962. W 1925 r. Był wykładowcą prawa cywilnego i konstytucyjnego w Szkole Biznesu Wydziału Prawa Uniwersytetu w Gandawie , gdzie był profesorem od 1932 do 1958 r. W czasie II wojny światowej zostaje zawieszona przez niemieckie siły okupacyjne.
W 1919 r. Był jednym z pierwszych członków zarządu Katholieke Vlaamsche Landsbond. Podziela flamandzkie idee Fransa Van Cauwelaerta i pozostaje lojalny wobec Belgii. Jako prezes adwokatury Dendermonde walczył z powodzeniem w latach 1931-1932 o holenderski sąd gospodarczy w Saint-Nicolas .
Od 1932 do 1965 r. Brał udział w życiu politycznym Partii Katolickiej, a następnie Partii Społeczno-Chrześcijańskiej (wciąż jeszcze jednolitej) jako wybrany przedstawiciel prowincji do Senatu Flandrii Wschodniej . Jest sekretarzem Senatu, a także członkiem Międzyparlamentarnej Rady Konsultacyjnej krajów Beneluksu. Na początku swojej kariery senatorskiej był członkiem Flamandzkiej Katolickiej Grupy Senackiej, której był sekretarzem. Po drugiej wojnie światowej pracował jako zastępca w celu złagodzenia represji wobec kolaborantów i był zagorzałym zwolennikiem Leopolda III podczas kwestii królewskiej .
Od marca 1947 do sierpnia 1950 był ministrem rolnictwa w rządach Spaak III i IV , Eyskens I i Duvieusart .
W latach 60. sprzeciwiał się przeniesieniu Comines i Mouscron do Walonii. W 1965 roku Maurice Orban przeszedł do Partii Wolności i Postępu (liberalnej), aw 1968 roku sprzeciwił się rozłamowi Katolickiego Uniwersytetu w Louvain .