Marta hełm

Ten artykuł jest szkicem dotyczącym estońskiego polityka .

Możesz dzielić się swoją wiedzą doskonaląc ją ( jak? ) Zgodnie z zaleceniami odpowiednich projektów .

Marta hełm
Rysunek.
Marta Helme w 2015 roku.
Funkcje
Estoński Minister Spraw Wewnętrznych
29 kwietnia 2019 r. - 18 listopada 2020 r.
( 1 rok, 6 miesięcy i 20 dni )
Premier Juri Ratas
Rząd Ratas II
Poprzednik Katri raik
Następca Alar Laneman
Przewodniczący Konserwatywnej Partii Ludowej Estonii
13 kwietnia 2013 r. - 4 lipca 2020 r.
( 7 lat, 2 miesiące i 21 dni )
Poprzednik Margo Miljand
Następca Martin hełm
Ambasador Estonii w Rosji
1995 - 1999
Prezydent Lennart Meri
Poprzednik Juri Kahn
Następca Tiit Matsulevitš
Biografia
Data urodzenia 31 października 1949
Miejsce urodzenia Parnawa ( Estońska SRR , ZSRR )
Narodowość Radziecki (do 1991)
Estoński (od 1991)
Partia polityczna Res Publica (2002)
Estoński Związek Ludowy (2003-2005)
Konserwatywna Partia Ludowa (od 2012)
Małżonka Helle-Monika Helme
Ukończyć Uniwersytet w Tartu
Zawód Dziennikarz
Historyk
Dyplomata

Mart Helme (ur.31 października 1949w Pärnu) jest estońskim historykiem i politykiem . Jest posłem do parlamentu, przewodniczącym Konserwatywnej Partii Ludowej Estonii (EKRE) w latach 2013-2020 oraz ministrem spraw wewnętrznych w latach 2019-2020.

Pracował jako dziennikarz, redaktor i dyplomata. Był także rolnikiem i śpiewakiem.

Biografia

Młodzież i szkolenia

Jego ojciec, zegarmistrz, walczył z Legionem Estońskim. Powiedział, że został estońskim patriotą, słuchając, jak jego ojciec opowiadał o swoich zmaganiach na froncie wschodnim, pomimo jego wykształcenia w systemie szkolnym Związku Radzieckiego.

Po ukończeniu liceum w Parnawie w 1968, studiował historię na Uniwersytecie w Tartu, które ukończył w 1973. Szczególnie interesował się Orientem i jego kulturą.

Kariera

Mart Helme pracował dla wydawnictwa Eesti Raamat, przy wydawaniu książek o marksizmie-leninizmie , następnie został korespondentem gazety Harju Elu  (en) . Był felietonistą magazynu Pioneer, gazety estońskiego oddziału pionierów w latach 1977-1986. Pracował jako rolnik i w wydawnictwie od 1986 do 1992. W 1994 dołączył do Ministerstwa Spraw Zagranicznych (Estonia)  (fr. ) .

W 1995 roku prezydent Lennart Meri mianował go ambasadorem Estonii w Moskwie, które to stanowisko piastował do 1999 roku. Brał udział w negocjacjach granicznych z Rosją. Po powrocie do Estonii został zastępcą sekretarza generalnego ds. polityki i prasy w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. W latach 2003-2004 był doradcą estońskiego Ministerstwa Spraw Wiejskich  (en) .

Od 2001 roku jest wykładowcą na prywatnym uniwersytecie Audentes  (et) .

Życie polityczne

W 1999 roku Mart Helme założył Klub Konserwatywny  (i) . W 2002 r. próbował wstąpić do Zgromadzenia Rolników  (i) połączyć obie partie pod nazwą Narodowa Partia Konserwatywna - Rada Rolników  (i) i objął przewodnictwo. Zbliżenie między obiema partiami zostaje zatrzymane, gdy próbuje dołączyć do Estońskiej Partii Niepodległości w wyborach parlamentarnych w 2003 roku.

W 2002 roku wystąpił z partii Res Publica, oskarżając ją o oszustwa i biurokrację. Partia krytykuje go za jego polityczny ekstremizm.

W latach 2003 wstąpił do Estońskiego Związku Ludowego . Został usunięty z partii w 2004 roku za zniszczenie jego reputacji. Był doradcą eurodeputowanego Tunne Kelama w latach 2005-2009.

Uczestniczył w tworzeniu Estońskiego Ruchu Patriotycznego  (i) w 2006 r., a jego kierownictwo objął w 2008 r. W 2012 r. Mart Helme dołączył do Estońskiego Ruchu Patriotycznego, nowej Konserwatywnej Partii Ludowej Estonii (Eesti Konservatiivne Rahvaerakond, EKRE). Rok później został wybrany prezydentem.

Został ministrem spraw wewnętrznych w dniu 30 kwietnia 2019robi znak amerykańskich zwolenników białej supremacji, kiedy pojawia się przed Riigikogu .

W następstwie jego kontrowersyjne wypowiedzi na temat nowego fińskiego premiera , Sanna Marin , jest przedmiotem z17 grudnia 2019 r. skierowanie głosowania do Parlamentu, ale to się nie powiodło, ponieważ nie mógł osiągnąć wymaganej większości, a Helme zachował swoje stanowisko.

9 listopada 2020 r., rezygnuje po wygłoszeniu kontrowersyjnych uwag pod adresem osób homoseksualnych i zakwalifikowaniu Joe Bidena jako „skorumpowanego”.

Mandat ustawodawczy

Mart Helme kilkakrotnie kandydował w wyborach parlamentarnych, zanim został wybrany. W 2003 roku uzyskał tylko 493 głosy. W wyborach parlamentarnych 2011 zdobył 2467 głosów i nie został wybrany.

W wyborach parlamentarnych 2015 wszedł do estońskiego parlamentu Riigikogu z 6714 głosami, wybrany jako kandydat Estońskiej Konserwatywnej Partii Ludowej

W wyborach parlamentarnych w 2019 r. został ponownie wybrany z 9170 głosami.

Inne aplikacje

W wyborach samorządowych w 2013 r. Mart Helme przedstawił swoją kandydaturę w Tallinie z listy Estońskiej Partii Konserwatywno-Ludowej. Otrzymała 1027 głosów.

Kandydat do EKRE w wyborach europejskich 2014 zdobył 2830 głosów.

Mart Helme startował w wyborach prezydenckich w 2016 roku i zdobył 16 głosów w pierwszej turze, co nie wystarczyło, aby wziąć udział w drugiej turze.

Życie prywatne

Ma troje dzieci, w tym polityka i dziennikarza Martina Helme .

Jest właścicielem dworu we wsi Suure-Lähtru.

Pozycje

Powiedział, że „estońscy politycy powinni uczciwie przyznać, że nasz wybór jest pomiędzy pozostaniem z tymi, którzy tworzą Stany Zjednoczone Europy, a tymi, którzy chcą Europy państw narodowych. Konserwatywna Partia Ludowa nie widzi miejsca dla Estonii w Stanach Zjednoczonych Europy” .

on się śmieje grudzień 2019skromne pochodzenie nowej szefowej fińskiego rządu, Sanny Marin  : „Widzimy teraz, jak sprzedawczyni supermarketów zostaje premierem, podobnie jak inni aktywiści uliczni i inne niewykształcone osoby wstępujące do rządu”.

W wywiadzie udzielonym w 2020 roku Deutsche Welle powiedział, że jest „niezbyt przyjazny” wobec osób homoseksualnych i wezwał ich do „ucieczki do Szwecji  ”. Prowadzi kampanię na rzecz zapisania w konstytucji Estonii zakazu małżeństw osób tej samej płci.

Muzyka i pisanie

Gra w kilku grupach muzycznych jako basista  : Viking, Fix (grupa muzyczna)  (i) , których jest jednym z założycieli i których jest także wokalistą od 1968 do 1972 roku.

Kontynuował muzykę do 1986 roku z grupami Hallo, Vitamiin  (et) i Hübriid  (et) .

Mart Helme opublikował zbiór wierszy i kilka książek dla dzieci. Od 2009 roku został dyrektorem wydawnictwa Kunst .

Uwagi i referencje

  1. (and) "  Mart Helme on olnud muusik, ajakirjanik, farmer, diplomaat ja mõisnik  " , na Pärnu Postimees ,22 października 2005(dostęp 16 marca 2019 )
  2. "  Esimees" Eesti Konservatiivne Rahvaerakond  " , na web.archive.org ,8 stycznia 2015(dostęp 16 marca 2019 )
  3. (oraz) "  Jutupaunik  " , Eesti Raamat ,1986
  4. PE kandidaadid 2004 . Eestimaa Rahvaliit, viimati külastatud 3.veebruar, 2009.
  5. (and) „  Mart Helme süüdistab Res Publicat petmises  ” , pod adresem https://www.saarlane.ee/uudised/arhiiv/2002/05/16/9515/ , Saarlane ,16 maja 2002 r.
  6. "  Rahvaliit viskas Mart Helme välja  " , o Delfi ,1094756342(dostęp 16 marca 2019 )
  7. (and) ERR , "  Konservatiivne Rahvaerakond valis Mart Helme esimeheks  " , w sprawie ERR ,13 kwietnia 2013 r.(dostęp 16 marca 2019 )
  8. „  Skrajna prawica wchodzi do rządu w Estonii  ”, Le Monde ,30 kwietnia 2019( przeczytaj online )
  9. (w) „  Estoński minister Mart Helme przetrwał głosowanie nad wotum zaufania po rozmowie z fińskim premierem „shopgirl  ” w Euronews ,17 grudnia 2019 r.
  10. "  Estoński minister , który nazwał Joe Bidena skorumpowanym i zmuszonym do rezygnacji  " , w La Libre Belgique ,9 listopada 2020 r.
  11. "  Varasemad valimised - Arhiiv - Vabariigi Valimiskomisjon  " , na www.vvk.ee (dostęp 16 marca 2019 )
  12. "  Riigikogu valimised 2015 Detailne hääletamistulemus  " , Vabariigi Valimiskomisjon ( dostęp 8 marca 2015 )
  13. „  Rigikogu valimized  ” , na stronie rk2015.vvk.ee (dostęp 16 marca 2019 r .).
  14. (oraz) "  Kes rahvuskonservatiividest valiti uude Riigikokku ja kui palju keegi hääli sai! | EKRE - Eesti Konservatiivne Rahvaerakond  ” (dostęp 16 marca 2019 )
  15. "  Kohaliku omavalitsuse volikogu valimized 2013  " , na kov2013.vvk.ee ( dostęp 16 marca 2019 )
  16. „  Euroopa Parlamendi valimized  ” , na ep2014.vvk.ee (dostęp 16 marca 2019 )
  17. (w) „  Walne Zgromadzenie wybiera przewodniczącego Ekre Mart Helme  ” w estońskich wiadomościach - news.posttimees.ee ,14 kwietnia 2013 r.(dostęp 16 marca 2019 )
  18. „  W Estonii skrajna prawica rzuca wyzwanie rządowi od wewnątrz  ”, Le Monde ,18 grudnia 2019 r.( przeczytaj online )
  19. (en-GB) Deutsche Welle (www.dw.com) , „  Estoński prezydent krytykuje ministra spraw wewnętrznych za homofobiczny wywiad  ” , na DW.COM ,17 października 2020 r.
  20. „  Eesti Muusika Kuulsuste Koda  ” (dostęp 16 marca 2019 )

Załączniki

Linki zewnętrzne