Löbenicht ( litewski : Lyvenikė ; polska : Lipnik ; rosyjski : Лёбенихт ) była okolica w centrum Królewca , Niemcy . W średniowieczu było to najsłabsze z trzech miast, które tworzyły miasto Königsberg, pozostałe to Altstadt i Kneiphof . Jej terytorium jest obecnie częścią Obwodu Leningradzkiego w Kaliningradzie w Rosji .
Poprzednikiem Löbenichta była dawna pruska osada rybacka Lipnick (również Liepenick i Lipnicken , czyli bagnista wieś) z portem Lipza, który został zdobyty przez Krzyżaków podczas podboju Sambii w 1255 roku . Chociaż pierwsza niemiecka kolonia na północny zachód od zamku w Królewcu została zniszczona podczas oblężenia Królewca w 1262 roku , Altstadt ( niemiecki termin oznaczający „stare miasto”) na południe od zamku uzyskało prawa do Kulm w 1286 roku . Pod koniec XIII th wieku kolonia rozeszła wschodnią Lipnick Altstadt. Altstadt i nowa osada rzemieślników i rolników zostały podzielone przez Lebo lub Löbe, później znany jako Katzbach, strumień biegnący od Schlossteich do rzeki Pregel . Komtur Berthold Brühaven, pochodzący z Królewca, otrzymał nowe rozliczenie miasta Kulm w 1300 roku . Pomimo, że został wymieniony w 1299 roku w Nowej CiViTAS ( Neustadt , New Town), jest znany jako Löbenicht w 1338 roku . Trzecie miasto w Królewcu, Kneiphof, zostało założone w 1327 roku . Każde miasto miało swój statut, prawa targowe, kościół i fortyfikacje.
Löbenicht był najmniej potężnym z trzech miast Królewca; w przeciwieństwie do Kneiphofa Löbenicht nie był rywalem Altstadt. Małe przedmieścia Löbenicht to Freiheiten i Anger na wschodzie i Stegen na południowym wschodzie. Pomieszczenia te zostały przyznane Löbenichtowi przez wielkiego mistrza Fryderyka Saksonii w 1506 roku . Magazyny i pola uprawne Löbenichta znajdowały się w Anger (patrz także <i> Lastadie </i>). Stegen, (lub Steegen), pierwotnie używany do drewna, stał się Neuer Markt (nowy rynek). Wioski i okoliczne posiadłości ostatecznie kontrolowane przez Löbenichta obejmowały Ponarth (de) , Maraunen , Quednau , Radnicken i fabrykę płytek w pobliżu Oberteich . Oprócz Anger i Stegen, Löbenicht graniczy z Burgfreiheit (de) na północy, Rossgarten (de) na północnym wschodzie, Neue Sorge (de) na wschodzie, Sackheim (de) na południowym wschodzie i Altstadt na zachodzie.
Altstadt i Kneiphof wysłali przedstawicieli do Związku Pruskiego w 1440 , ale nie Löbenicht. Jako członkowie Konfederacji, miasta Królewca zbuntowały się przeciwko Krzyżakom 4 lutego 1454 roku na początku wojny trzynastoletniej i sprzymierzyły się z królem polskim Kazimierzem IV Jagiełłą . Bunt królewiecki był wspierany przez klasę kupiecką i kierowany przez burmistrza Altstadt Andreas Brunau. Bazując na przykładzie Gdańska , Brunau liczył na uczynienie Królewca miastem autonomicznym, sprawującym kontrolę nad całą Sambią . 19 czerwca burmistrz Löbenicht Hermann Stulmacher złożył hołd kanclerzowi Polski Janowi Taszce Koniecpolskiemu. Jednak Brunau stracił poparcie Altstadt i Löbenicht w dniu 24 marca 1455 z powodu spontanicznego sprzeciwu rzemieślników i robotników, a rebelianci wycofali się do Kneiphof. Löbenicht poparł Plauen i Altstadt podczas oblężenia Kneiphof. Miasto na wyspie poddało się komturowi Heinrichowi Reuß von Plauen 14 lipca.
Löbenicht był częścią Królestwa Prus w 1701 roku . W tym samym roku wszystkie trzy miasta opierają się wysiłkom Burgfreiheit o utworzenie proponowanego czwartego miasta, Friedrichsstadt. Przez Rathäusliche Rules z dnia 13 czerwca 1724 roku król Fryderyk Wilhelm I st Prus połączyły Altstadt, Löbenicht, Kneiphof i ich przedmieścia w zjednoczonej miasta Królewca . Zamek w Królewcu i na jej przedmieściach pozostały odrębne do Städteordnung o Heinrich Friedrich Karl vom Stein , 19 listopada 1808 roku , w czasie tych pruskich reform . Znaczna część Löbenicht, w tym kościół, szkoła i szpital, spłonęła w powszechnym pożarze 11 listopada 1764 r. i musiała zostać odbudowana.
Löbenicht został poważnie uszkodzony podczas bombardowania Królewca w 1944 roku i bitwy pod Królewcem w 1945 roku podczas II wojny światowej . Budynki, które przetrwały wojnę, zostały następnie rozebrane przez administrację radziecką w Kaliningradzie.
Ratusz w Löbenicht był później używany przez Hartung Verlag, jednego z największych wydawców gazet w mieście. Kościół protestancki Löbenicht sięga XIV th wieku i został przebudowany w stylu rokoko z XVIII -tego wieku . Powiatowym gimnazjum było Löbenicht Realgymnasium, znane również jako Städtisches Realgymnasium .
W 1531 roku klasztor w Löbenicht zamieniono na szpital, który trwał do wielkiego pożaru w 1764 roku . Duży zrekonstruowany szpital Löbenicht został otwarty w 1772 roku . Jednak to pogorszyła się do XX th wieku i został rozebrany w 1903 roku . Trzecie wcielenie Löbenicht Hospital zostało zbudowane nie w Löbenicht, ale przy Heidemannstraße w pobliżu Bramy Sackheim we wschodnim Sackheim.
Większość browarów Königberg znajdowały się Löbenicht z XIX th century , ale w XX th century , zostały one zastąpione przez większe browary Ponarth (de) , Schönbusch i Wickbolda .