| Zastępca La Manche | |
|---|---|
| 8 lutego 1871 -7 marca 1876 | |
| Burmistrz Vast ( d ) | |
| 1870-1887 | |
| Edouard Fontenilliat | |
| Zastępca ds. Seine-Maritime | |
| 23 kwietnia 1848 -2 grudnia 1851 | |
| Wicekonsul ( d ) Królestwo Obojga Sycylii | |
| od 1846 | |
| Radny miasta Rouen ( d ) |
| Narodziny |
24 listopada 1807 Vouvray |
|---|---|
| Śmierć |
1 st luty 1887 Zamek Germonière |
| Imię urodzenia | Louis-Hippolyte Rangeard de La Germonière |
| Narodowość | Francuski |
| Trening |
College of Pontlevoy ( d ) Wydział Prawa w Paryżu |
| Zajęcia | Prawnik , przemysłowiec , polityk |
| Tata | Gentien Rangeard z La Germonière ( d ) |
| Dziecko | Edmond de La Germonière ( d ) |
| Pokrewieństwo |
Gentien Rangeard de La Boissière ( d ) Étienne Rangeard de Feuillarde ( d ) François-Guy Rangeard de Villiers ( d ) |
| Właściciel | Château de la Germonière , dwór La Sagerie |
|---|---|
| Partia polityczna | Monarchizm |
| Członkiem |
Izba Handlowo-Przemysłowa Rouen Wyższa Rada Handlu, Rolnictwa i Przemysłu ( d ) Commission des Trente Cercle des Chemins de fer ( d ) |
| Miejsce zatrzymania | Twierdza Mont-Valérien |
Louis-Hippolyte Rangeard de La Germonière , urodzony dnia24 listopada 1807w Vouvray i zmarł dalej1 st luty 1887w Château du Vast jest francuskim prawnikiem, przemysłem i politykiem.
Od rodzina udzieliła kilku pełnomocników ogólnych do Izby Kont oraz Naczelnej Rady z Blois , Louis-Hippolyte Rangeard de La Germonière jest synem Gentien Rangeard de La Germonière, sterownik oraz Komisarza Generalnego Navy , General Counsel w Indre -et-Loire od 1812 do 1820 i właściciel dworu Sagerie ( Saint-Avertin ) i Madeleine Benoist de La Grandière (córka Étienne Benoist de La Grandière ). Jest także bratankiem Louisa André Pinot de La Gaudinais, prezesa Chambre des Comptes of Bretanii .
Studiował w College of Pontlevoy , następnie na Wydziale Prawa w Paryżu , gdzie uzyskał licencję w 1829 roku . Rejestruje się jako prawnik w paryskiej adwokaturze .
W 1834 roku poślubił swoją siostrzenicę Félicité-Madeleine Fontenilliat, córkę Édouarda Fontenilliata , przędzarki w The Vast , i jego siostrę Françoise Rangeard de La Germonière. Ich syn, bibliofil Edmond de La Germonière (1840-1901), zięć Josepha Arsène Blavoyera , przejmie kierownictwo przędzalni i będzie burmistrzem Vast od 1888 roku.
Kompozytor Amédée Méreaux dedykuje swojej żonie Fantaisie et Variations brillantes na fortepian do wersetów trio oraz serenadę Marguerite Adriena Boieldieu: op.44 .
Hyppolyte de La Germonière połączył siły w 1830 roku ze swoim szwagrem Édouardem Fontenilliat (i przyszłym teściem), zamożnym właścicielem dużej przędzalni bawełny w Vast . Zdobył wtedy pokaźną fortunę i w 1858 roku objął wyłączne zarządzanie przędzalnią.
Jest głównym udziałowcem przędzalni Rouen i fabryki konopi (La Foudre), której jego kuzyn Alexandre Goüin ( Goüin frères ) jest jednym z głównych sponsorów Lebaudys .
Sędzia Sądu Gospodarczego i członek Izby Handlowo-Przemysłowej w Rouen , jest członkiem Naczelnej Rady Handlu, Rolnictwa i Przemysłu. Jest także wicekonsulem Królestwa Obojga Sycylii w Rouen.
Już radny z Rouen , brał udział w reformatorskiego bankiecie Rouen w 1847 roku i po rewolucji lutego 1848 roku został wybrany przez kuratorów Dolna Seine przedstawiciela w Konstytuanty na 10 th z 19, z 128 752 głosu. Zasiada po prawej stronie, jest członkiem komitetu ds. Handlu i głosuje w szczególności: „za” przywróceniem obligacji ”, za„ postępowaniem przeciwko Louis Blanc i Caussidière ”, za„ przywróceniem organicznego przymusu ”, przeciwko "l Poprawka Grévy'ego " przeciwko "prawu do pracy", "propozycja Rateau", "fundusze na wyprawę do Rzymu ", "przeciw" amnestii i tak dalej.
Wybrano ponownie 13 maja 1849, przedstawiciel Sekwany-Inferieure w Zgromadzeniu Ustawodawczym, nadal spierał się z monarchistami, głosami popierając represyjne ustawy przeciwko prasie, prawo do zgromadzeń, wykonywanie powszechnych wyborów, ale nie zatwierdził zamachu stanu z 2 grudnia 1851 r . Po protestowali na burmistrza w 10 th dzielnicy Paryża , w stosunku do aktu księcia prezydenta , został aresztowany i przewieziony do Mont Valérien .
W okresie cesarstwa pozostał na emeryturze politycznej. To tylko8 lutego 1871Przypomina się w parlamencie przez wyborców na Kanale : wybrany przedstawicielem tego działu w Zgromadzeniu Narodowym, 7 th 11 o 70 071 głosów (88 856 wyborców, 153 878 rejestracji). Siedzi pośrodku po prawej stronie, wypowiada się „za„ pokojem ”, za„ publicznymi modlitwami ”, za„ zniesieniem prawa wygnania ”, za„ wypowiedzeniem traktatów handlowych ”, za„ rezygnacją Thiersa na24 maja, „Za” siedmioletnią kadencję, stan oblężenia, prawo ratuszy itp. Odrzuca poprawkę walońską , ale przystępuje do głosowania nad ustawami konstytucyjnymi z 1875 r . Jest członkiem kilku ważnych komitetów, między innymi Commission des marchés i słynnego Commission des Trente .
Był burmistrzem gminy Vast od 1870 do 1887 roku.
Reprezentuje siebie bez powodzenia 20 lutego 1876w okręgu Cherbourg i przegrał z 2110 głosami przeciwko 7,195 dla René Clérela de Tocqueville i 5861 dla François La Vieille .
Jego marmurowe popiersie wykonał Antoine Samuel Adam-Salomon .