| Narodziny |
6 lutego 1939 r Montreal |
|---|---|
| Śmierć |
18 maja 2019 r(w wieku 80 lat) Montreal |
| Narodowość | kanadyjski |
| Zajęcia | Scenarzysta , reżyser , montażysta , producent |
| Okres aktywności | 1966-2019 |
| Małżonka | Domini Blythe ( w ) (do2010) |
| Pracował dla | National Film Board of Canada |
|---|
Jean Marie Wilfrid Beaudin to urodzony w Quebecu reżyser , scenarzysta , montażysta i producent 6 lutego 1939 rw Montrealu ( Kanada ) i zmarł dnia18 maja 2019 r.
Jean Beaudin studiował w École des Beaux Arts w Montrealu ( Jean-Paul Lemieux jest jednym z jego nauczycieli), zanim udał się do Zurychu, aby doskonalić swoje zdjęcia. Po powrocie do Quebecu w 1964 roku wrócił do National Film Board, gdzie pracował przy kręceniu serii filmów o matematyce i geometrii.
W 1970 roku nakręcił swój pierwszy film fabularny Stop , dramat obyczajowy, który nie odniósł sukcesu, ani krytyki, ani publiczności. Jego drugi film fabularny „Diabeł jest wśród nas” , dramat policyjny zmieszany z fantazją, nie jest lepiej przyjęty. Następnie zajął się produkcją krótkometrażowych i średniometrażowych filmów fabularnych, takich jak Les Indrogables czy Cher Théo .
To właśnie dzięki pełnometrażowemu fotografowi JA Martin z 1977 roku talent Jean Beaudin zostaje potwierdzony na dobre. Film będący studium związku małżeńskiego w wiejskim Quebecu w 1900 roku, cieszył się w dużej mierze przychylnym przyjęciem krytyków i opinii publicznej. Prezentowany w konkursie na Festiwalu Filmowym w Cannes otrzymał tam nagrodę ekumeniczną, a kobieca gwiazda Monique Mercure otrzymała nagrodę interpretacyjną.
Beaudin sprawia, że w 1980 roku z Cordelia , przywołując słynną sprawę karną w późnym XIX th wieku: próba Morderstwo Cordelia VIAU i jej rzekomego kochanka. Jego następny film Mario , bezpłatna adaptacja powieści „La sablière” Claude'a Jasmina , miał premierę na Światowym Festiwalu Filmowym i zdobył poparcie krytyków. Następnie wyreżyserował adaptację popularnej powieści Yves Beauchemin Le Matou . Kręcony zarówno dla telewizji, jak i kina, Le Matou odniósł pewien sukces pomimo letnich recenzji.
Po wyreżyserowaniu kilku odcinków serialu L'Or et le Papier Beaudin zajął się reżyserowaniem serialu telewizyjnego Les Filles de Caleb, inspirowanego powieścią Arlette Cousture . Położony sentymentalny dramat ponownie wiejskich Quebec z początku XX -go wieku, seria jest nadawany w sezonie 1989-1990 i dostaje ogromny sukces. Obecnie jest uważany za klasykę telewizji Quebec, oprócz zebrania 13 nagród Gemini, w tym za najlepszy serial dramatyczny. Sam Beaudin otrzymuje Gemini inscenizacji.
Jean Beaudin następnie poświęcił się filmowej adaptacji gry Rene-Daniel Dubois' , w domu z Claude , który był wielkim sukcesem na scenie. Film spotkał się z przychylnym przyjęciem w Quebecu i jest prezentowany w Cannes w sekcji „Un Certain Regard”. Beaudin wyreżyserował następnie serial telewizyjny Shehaweh o losach Indianina na początku kolonizacji w Nowej Francji, Miséricorde , napisany przez Fabienne Larouche i Réjean Tremblay oraz Ces enfants From others , będący adaptacją innej powieści Arlette Cousture. Ale te serie tym razem budzą tylko mieszane przyjęcie.
Powrócił do kina w 1999 roku z dramatem psychologicznym Souvenirs intimes na podstawie powieści Monique Proulx , a następnie odniósł duży sukces dzięki miniserialowi Willie , biografii piosenkarza Williego Lamothe, którego rolę gra Luc Guérin .
Następnie wyreżyserował Le Collectionneur , film detektywistyczny o poszukiwaniu seryjnego mordercy na podstawie książki Chrystine Brouillet , wówczas ambitnej sagi historycznej o Nowej Francji . Nakręcony w języku francuskim i angielskim, z imponującym budżetem, film cieszy się czymś więcej niż prestiżową dystrybucją, w której aktorzy z Quebecu ( Noémie Godin-Vigneau , David La Haye , Isabel Richer ) stykają się z międzynarodowymi gwiazdami ( Gérard Depardieu , Tim Roth ). Jednak kiedy został wydany, Nouvelle-France został raczej słabo przyjęty przez krytyków i nie cieszył się spodziewanym sukcesem.
Beaudin podpisuje swój ostatni film, Sans elle , którego premiera rozpoczęła się w 2006 roku. Napisany przez Joanne Arseneau film fabularny jest tajemnicą i studium psychologicznym i oznacza powrót do bardziej intymnego kina. Karine Vanasse gra niestabilną psychicznie skrzypaczkę, która wyrusza na poszukiwanie swojej tajemniczo zaginionej matki. Film jest prezentowany w konkursie na Shanghai Film Festival.
W 2016 roku Beaudin otrzymał tytuł Chevalier de l'Ordre national du Québec, a w 2017 roku został laureatem nagrody gubernatora generalnego w dziedzinie sztuk widowiskowych. On umarł na18 maja 2019 r w wieku 80 lat.