Jean Louis | |
Portret Jean-Louis d'Orléans-Longueville. | |
Tytuł | |
---|---|
Książę Neuchâtel | |
12 czerwca 1672 r - 1694 | |
Regent |
Anne-Geneviève de Bourbon-Condé Marie de Nemours Ludwik II de Bourbon-Condé |
Poprzednik | Charles-Paris d'Orléans-Longueville |
Następca | Marie de Nemours |
Biografia | |
Dynastia | Dom Orlean-Longueville |
Data urodzenia | 12 stycznia 1646 r |
Data śmierci | 1694 (w wieku 48 lat) |
Tata | Henryk II Orleanu-Longueville |
Matka | Anne-Geneviève z Bourbon-Condé |
Monarchowie z Neuchâtel | |
Jean Louis Charles d'Orléans (12 stycznia 1646 r- 1694 ), książę Longueville , książę Châtellaillon, Orange i Valengin , książę Estouteville , hrabia Saint-Pol , hrabia Tancarville , także suwerenny książę Neuchâtel i par Francji , jest historycznym przypadkiem niezdolności do czynności prawnych z powodu demencji .
Najstarszy syn Henryka II d'Orléans (1595-1663) i Anne-Geneviève de Bourbon-Condé (1619-1679; siostra Wielkiego Condé i Armanda de Conti ), córka Henryka II Bourbon-Condé (1588-1646), napisał w 1668 r. testament holograficzny , dzięki któremu uczynił swojego brata Karola-Paryża (1649-72) i przyszłe dzieci swymi uniwersalnymi spadkobiercami; w przypadku jego braku, jej matka M mi Longueville był z powrotem po jego śmierci jego majątek do Conti Princes (jego matczynych kuzynów: Louis-Armand I st (1661-1685) i Francois-Louis, Wielki Conti (1664/09).
Kapłaństwo otrzymał w 1669 r. i od tego czasu mianowany był opatem Orleanu. Podczas podróży do Włoch jego zdrowie psychiczne wykazywało zauważalne oznaki pogorszenia, aż w 1690 roku podarował ostatnie rzeczy swojemu bratu (zmarłemu osiemnaście lat temu!). Sześć miesięcy później jego rodzice uzyskali uznanie jego niezdolności do czynności prawnych jako „obłąkanego” i przez lettre de cachet zamknęli go w klasztorze, gdzie zmarł w 1694 roku.
Został jednak ogłoszony księciem Neuchâtel w 1672 r. , po śmierci brata, pozostawiając w ten sposób regencję i rzeczywistość władzy najpierw swojej matce, potem Marii de Nemours i wreszcie księciu Condé. Po jej śmierci nastąpił kryzys sukcesji, który zakończył się dopiero w 1696 r. wraz z ogłoszeniem Marii de Nemours księżnej Neuchâtel na10 stycznia(odziedziczyła już hrabstwa St-Pol , Tancarville i Dunois , a także księstwo Estouteville ).