|
Zastępca konwentu krajowego | |
|---|---|
| 1792-1795 | |
|
Biskup konstytucyjny diecezja Oise | |
| 1791-1794 | |
|
Zastępca stanu generalnego z 1789 r | |
| 1789-1791 |
| Narodziny |
17 września 1743 Pontoise |
|---|---|
| Śmierć |
6 czerwca 1818(at 74) Bruksela |
| Narodowość | Francuski |
| Zajęcia | Polityk , ksiądz katolicki |
| Religia | Kościół katolicki |
|---|---|
| Konsekratorzy | Jean-Baptiste Gobel , Louis-Alexandre Expilly de La Poipe , Jean-Baptiste Pierre Saurine |
Jean-Baptiste Massieu (urodzony dnia17 września 1743w Pontoise - zmarł dnia8 czerwca 1818do Brukseli ( Belgia ) był ksiądz i biskup francuski z końca XVIII th wieku , która miała działalność polityczną w okresie rewolucji .
Jean-Baptiste Massieu urodził się w Pontoise dnia17 września 1743w diecezji Rouen kupca hosier. Z pochodzenia Norman był nauczycielem najpierw w Nancy, a następnie w Vernon . Opiekun do braci Lameth , jest on autorem przekładu odniesienia robót Luciena, który opublikowanych od 1781 do 1787. Został mianowany proboszczem Cergy (wtedy orkisz Sergy), w bieżącym dziale z Val-d'Oise w 1782 . W 1789 roku został wybrany zastępca duchownych z Senlis ( Oise ) do Stanów Generalnych .
Ustawiony jako jeden z pierwszych w stanie trzecim, zasiadał w gronie najbardziej zaawansowanych „rewolucjonistów”. Sekretarz Zgromadzenia wGrudzień 1789, został zaprzysiężony w następnym roku i był, 21 lutego 1791, Wybrany w Beauvais , biskup konstytucyjny w departamencie Oise głosów 193 z 331 . Jako zagorzały demokrata był wpływowym członkiem Société des Amis de la Constitution de Beauvais .
Wybrany posłem Konwentu , głosował za śmiercią króla. W następnym roku porzucił habit kościelny. Został wysłany na misję do Ardenów , gdzie poślubił córkę burmistrza Givet , Marie-Odile Briquelet i zainaugurował świątynię Rozumu w Sedan . Jego misja trwa nadal w Marnie , gdzie silnie represjonuje „kontrrewolucjonistów”. Ale po Thermidorze został aresztowany9 sierpnia 1795w tym samym czasie co Fouché. Dzięki ustawie o amnestii z 4 roku Brumaire IV (26 października 1795) został zwolniony, po czym w 1797 r. objął nie bez trudności stanowisko profesora w Normal School of Versailles ( Seine-et-Oise ), zanim został później mianowany na wniosek Carnota , archiwisty wojennego biura. Zachował tę funkcję za cesarstwa i zgromadził cenne zbiory.
Wyjęty spod prawa w 1815 roku jako królobójca, wyjechał na wygnanie do Brukseli ( Belgia ). Pomimo jego próśb i wsparcia księcia Richelieu , nie pozwolono mu wrócić do Francji i zmarł w ubóstwie dnia6 czerwca 1818.