Gubernator Australii Zachodniej | |
---|---|
4 marca 1832 -2 stycznia 1839 | |
- John Hutt ( we ) |
Narodziny |
Styczeń 1791 lub 28 stycznia 1791 Lanarkshire |
---|---|
Śmierć |
22 kwietnia 1865 Surrey |
Narodowość | brytyjski |
Wierność | UK |
Zajęcia | Polityk , oficer marynarki |
Tata | Andrew Stirling z Drumpellier ( d ) |
Matka | Anne Dorothea Stirling ( d ) |
Małżonka | Ellen Mangles ( d ) (od1823) |
Dzieci |
Andrew Frederick Stirling ( d ) Walter Albert Stirling ( d ) Elinor Stirling ( d ) Anna Hamilton Stirling ( d ) Dorothea Stirling ( d ) Agnes Stirling ( d ) Mary Stirling ( d ) Charles Edward Stirling ( d ) Frederick Stirling ( en ) Georgina Janet Stirling ( d ) |
Uzbrojony | Royal Navy |
---|---|
Stopień wojskowy | Admirał |
Konflikty |
Wojny napoleońskie Wojna anglo-amerykańska z 1812 r. Wojna krymska |
Różnica | Kawaler Rycerza |
Sir James Stirling , urodzony dnia28 stycznia 1791w Lanarkshire ( Szkocja ) i zmarł dnia23 kwietnia 1865w Surrey ( Anglia ), jest admirał i administrator kolonialny brytyjski , pierwszy gubernator Australii Zachodniej , w oparciu o 1828 do 1838 roku . Następnie podpisał z własnej inicjatywy pierwszy traktat o przyjaźni między Wielką Brytanią a Japonią w 1854 roku .
Był piątym synem ośmiorga dzieci Andrew Stirlinga z piętnastki dzieci Drumpelliera. Jej matka, Anne, była drugą kuzynką ojca. Była córką admirała Sir Walter Stirling i siostrą Sir Walter Stirling, 1 st Baronet z Faskine i admirała Sir Charles Stirling .
Rodzina Stirling jest znany i sławny w dziejach brytyjskiej Royal Navy w XVIII -tego wieku . Było więc naturalne, że James wstąpił do marynarki wojennej w wieku dwunastu lat, wchodząc na statek handlowy „ Camel for the Caribbean” .
Wkrótce po przybyciu do regionu James Stirling został oficerem na statku Herkules, aw 1805 roku służył na statku swojego wuja Glory .
W tym roku brał udział w bitwach między flotami francuskimi i hiszpańskimi u wybrzeży Cape Finisterre podczas wojen napoleońskich, a następnie podążył za swoim wujem na Sampson, a następnie na Diademie podczas bitew pod Río de la Plata . Po obejrzeniu bitwy pod Montevideo i pomyłkowo uznaniu go za zmarłego, został mianowany porucznikiem12 sierpnia 1809w wieku 19 lat i przydzielony do Warspite . W 1811 r. Został mianowany adiutantem swojego wuja, a następnie wiceadmirała odpowiedzialnym za Jamajkę .
Plik 27 lutego 1812, otrzymał swoje pierwsze dowództwo, slup Moselle , a następnie wkrótce po slupie Brazen, na którym służył podczas wojny 1812 roku , bombardując forty wzdłuż Missisipi .
W latach 1818 i 1822 jego ojciec, Andrzej, wynajmowane nieruchomości w Henley Park w Surrey i James zaczął być kojarzony. Tam zaprzyjaźnił się z rodziną Mangles, która była na czele ogromnej fortuny w Indiach. Ożenił się z trzecią córką pary, Ellen3 września 1823w jego szesnaste urodziny. Mieli sześć córek i pięciu synów.
W 1826 roku gubernator Nowej Południowej Walii , Ralph Darling, wysłał Stirlinga do zbadania zachodniego wybrzeża Australii. Był pod wrażeniem obszaru u ujścia dzisiejszej rzeki Swan, opisując go jako idealne miejsce do założenia nowej osady. W szczególności należało zwrócić uwagę na istnienie wzniesienia Eliza , które położone nad brzegiem rzeki umożliwiało bardzo łatwą obronę kolonii przy pomocy kilku armat.
Po powrocie do Londynu w 1828 roku Stirling zwrócił się do władz o pomoc w założeniu nowej kolonii. Z pomocą swojego szwagra, kapitana Williama Prestona (ożenił się z siostrą swojej żony), odniósł sukces i utworzyli zespół sześćdziesięciu dziewięciu pionierów z Pirbright i Worplesdon, którzy6 lutego 1829opuścił Plymouth nad Parmelią . Przybyli na Garden Island na 31 maja , w jakim stanie się Swan River Colony a następnie Australia Zachodnia . Byli źródłem powstania Perth .
Stirling zarządzał kolonią Czerwiec 1829 w Sierpień 1832, kiedy wyjechał z Australii na dłuższą wizytę w Wielkiej Brytanii, podczas której został pasowany na rycerza, a następnie doSierpień 1834 w Grudzień 1838.
Kiedy powstała Rada Legislacyjna Australii Zachodniej, został członkiem z urzędu.
W Październik 1834Stirling dowodził oddziałem 25 żołnierzy i osadników, w tym Septimusa Roe i Thomasa Peela, którzy zemścili się na obozowisku składającym się z 60 do 80 aborygenów Pindjarep, którzy zostali otoczeni w pobliżu brodu na rzece Pinjarra . Stirling nazwał tę historię bitwą pod Pinjarra . Według kolonistów zginęłoby od 15 do 20 aborygenów, podczas gdy według rdzennej tradycji ustnej liczba ta wynosiłaby 150.
Stirling pozostał całkowicie głuchy na żądania rdzennych mieszkańców Australii Zachodniej i nigdy nie przyznał się do posiadania ziem przez tubylców, chociaż komisja Buxtona brytyjskiej Izby Gmin poinformowała go, że był to błąd, o którym nowa kolonia musiałby cierpieć. Dla Stirlinga, według niektórych jego pism, przeznaczeniem tubylców było stopniowe znikanie, a samorząd lokalny musiał podjąć odpowiednie kroki, aby zapobiec wyginięciu rasy.
W uznaniu zasług świadczonych podczas zakładania kolonii, Stirling otrzymał ziemię w pobliżu Beverley . Te ziemie i okoliczne tereny zostały następnie zakupione przez rząd Australii Zachodniej, który podzielił je na małe posiadłości przeznaczone dla emerytowanych żołnierzy. Pozostała część terenu została wykorzystana do stworzenia Centrum Badań Rolniczych Avondale, w którym nadal znajduje się odrestaurowany Stirling House.
W Październik 1840został mianowany dowódcą Indusu i został wysłany na Morze Śródziemne doCzerwiec 1844. Po trzech latach na lądzie został mianowany Howe, z którego dowodziłKwiecień 1847 w Kwiecień 1850.
W Lipiec 1851Stirling został mianowany kontradmirałem i przydzielony do Admiralicji w następnym roku. ZStyczeń 1854 w Luty 1856Stirling został mianowany głównodowodzącym brytyjskich sił morskich w Chinach i Indiach Wschodnich .
Korzystając z wojowniczej dyplomacji, podpisał z własnej inicjatywy akt 14 października 1854, pierwszy traktat o przyjaźni między Japonią a Wielką Brytanią. W 1856 r. Został zwolniony ze stanowiska w większości dlatego, że nie udało mu się zlokalizować i zniszczyć grupy rosyjskich okrętów wojskowych, a być może przypadkowo za negocjacje z własnej inicjatywy z Japonią.
Stirling został mianowany wiceadmirałem wSierpień 1857, admirał wListopad 1862i zmarł w Guildford w Surrey dnia22 kwietnia 1865. Miał 74 lata.