Kosmiczny Teleskop Astronomiczny InfraRed
Organizacja |
NASA NIVR , SERC (en) |
---|---|
Budowniczy | Ball Aerospace |
Inne nazwy | IRAS |
Uruchom bazę | Vandenberg |
Uruchomić | 25 stycznia 1983 |
Wyrzutnia | Delta 3910 |
Koniec misji | 21 listopada 1983 |
Deorbitowanie | 19 listopada 2016 r |
Identyfikator COSPAR | 1983-004A |
Teren | irsa.ipac.caltech.edu |
Msza przy starcie | 1083 kg |
---|---|
Kontrola postawy | Stabilizowany na 3 osiach |
Źródło energii | Panele słoneczne |
Orbita | Heliosynchroniczny |
---|---|
Perycentrum | 879 km |
Apoapsis | 906 km |
Kropka | 102,8 min |
Nachylenie | 98,95 ° |
Rodzaj | Ritchey-Christian |
---|---|
Średnica | 0,57 m |
Ogniskowy | 5,45 m |
Długość fali | Podczerwień (12, 25, 60 i 100 µm ) |
Infrared Astronomical Satellite ( IRAS ) był teleskopem kosmicznym, którego celem było przeprowadzeniepełnego przeglądu źródeł emitujących fale podczerwone o częstotliwościach 12, 25, 60 i 100 µm . IRAS był projektem z udziałem NASA , NIVR i SERC (w) . Teleskop przestrzeń jest umieszczony w orbicie synchronicznej słońcem na25 stycznia 1983. Działa przez dziesięć miesięcy, aż do wyczerpania się ciekłego helu, który chłodzi jego detektory, które interweniują21 listopada 1983. Satelita rozpoczyna deorbitację19 listopada 2016 r.
Plik 30 stycznia 2020 r, przecina amerykańskiego satelitę GGSE-4 (in) w odległości mniejszej niż 30 metrów, z ryzykiem zderzenia dwóch maszyn. Ostatecznie do kolizji nie dochodzi.
Optyka IRAS to teleskop Ritchey-Chrétien z lustrem o średnicy 0,57 metra i ogniskowej 5,45 m (f / 9,56). Instrumenty analizujące zebrane światło analizują promieniowanie świetlne w czterech pasmach widmowych w podczerwieni skupionych na długościach fal 12 µm , 25 µm, 60 µm i 100 µm . Rozdzielczość przestrzenna waha się od 0,5 minuty łuku przy 12 µm do 2 minut łuku przy 100 µm .
Podobnie jak w przypadku wielu satelitów podczerwieni, żywotność IRAS jest ograniczona przez system chłodzenia : aby móc skutecznie obserwować przy tych długościach fal, satelita musi być schłodzony do bardzo niskich temperatur. W przypadku IRAS, 720 litrowy zbiornik nadciekłego helu (tj. 77 kg) utrzymuje satelitę w temperaturze 1,6 kelvina . Temperatura jest utrzymywana dzięki stopniowemu parowaniu helu. Kiedy cały hel zostanie zużyty, satelita nie będzie w stanie utrzymać odpowiedniej temperatury obserwacyjnej.
IRAS odkrywa około 500 000 źródeł, z których wiele nie zostało jeszcze zidentyfikowanych. Uważa się, że około 75 000 z nich to galaktyki z wybuchami gwiazdotwórczymi . Większość innych źródeł to prawdopodobnie gwiazdy otoczone dyskami szczątków , prawdopodobnie ewoluującymi w układ planetarny . Odkrycia IRAS obejmują między innymi odkrycie dysku szczątków wokół gwiazdy Vega oraz pierwsze obrazy centrum galaktyki , niemożliwe do zaobserwowania w domenie widzialnej ze względu na znaczną absorpcję ośrodka międzygwiazdowego .
To odwzorowanie, uzyskane z instrumentu zoptymalizowanego do wykrywania źródeł punktowych, jest sukcesem, dając nową wizję Wszechświata w oknie prawie niemożliwym do obserwowania z ziemi. W ten sposób skatalogowano około 350 000 źródeł podczerwieni, w większości nowych. Pamiętajmy, że w astronomii podczerwień umożliwia obserwację zimnych źródeł (kilkudziesięciu kelwinów), które najczęściej odpowiadają pyłowi międzygwiazdowemu , prekursorowi lub końcowi gwiazd.
Wśród obserwacji i wyników naukowych IRAS odnotowujemy pierwsze obserwacje:
Oprócz swojej podstawowej misji IRAS odkrywa również trzy asteroidy , w tym 3200 Phaeton (an bliskiego nadajnika Ziemi planetoida odpowiedzialna za supergwiazda prysznicem z Geminidów ), jak również okresową kometę 126P / IRA .
(3200) Faeton | 11 października 1983 |
(3728) IRAS | 23 sierpnia 1983 |
(10714) 1983 HQ | 31 sierpnia 1983 |
Sukces IRAS zmusza Europejską Agencję Kosmiczną do podjęcia decyzji o jego następcy ISO , a NASA o Sirtf / Spitzer , który jest wiele lat opóźniony w stosunku do pierwotnego harmonogramu.