Hippolyte Monin

Hippolyte Monin Funkcjonować

Zastępca burmistrza 9. dzielnicy Paryża

Biografia

Narodziny	18 sierpnia 1854 Besançon ( Doubs )
Śmierć	10 lipca 1915 Paryż
Narodowość	Francuski
Trening	Wyższa normalna szkoła (1872-1875)
Czynność	Historyk , pisarz

Inne informacje

Pracował dla	Liceum Jacques-Decour

Hippolyte Monin , urodzony dnia18 sierpnia 1854w Besançon i zmarł dalej10 lipca 1915w Paryżu jest historykiem , dziennikarzem i politykiem francuskim .

Biografia

Ojciec Hippolyte Monin jest profesorem na Wydziale Literatury w Besançon . Uczył się w liceum w swoim rodzinnym mieście, został żołnierzem Gwardii Narodowej w Besançon w 1870 roku, aw 1872 wstąpił do École normale supérieure , którą ukończył w 1875 roku.

Swoją karierę nauczycielską rozpoczął w college'u w Blois , następnie był wykładowcą w liceum w Vesoul . Zagreguj w historii dekretem ministerialnym z dnia8 wrześniaZostał mianowany profesorem w liceum Nîmes , gdzie wykładał przez cztery lata, a następnie został przeniesiony do Montpellier , gdzie wykładał od 1880 do 1885 roku aresztowany I st i16 grudnia 1883 polecił mu wygłosić konferencję geograficzną w Montpellier.

Następnie został powołany do Wersalu na jeden rok od 1885 do 1886. Przyjechał do Paryża, w 1886 r. Uzyskał pozwolenie na prowadzenie na Wydziale Literatury bezpłatnego kursu w ramach 13 lekcji na temat Stanu Generalnego, wchodzącego w skład jurysdykcji parlamentu. Paryż w ostatnich latach Ancien Régime . W tym samym roku dołączył do Collège Rollin jako profesor odpowiedzialny za nauczanie historii. Pracował tam przez 28 lat, w r. Złożył wniosek o przejście na emeryturęPaździernik 1914 i został mianowany profesorem honorowym 8 czerwca. W 1890 r. Rada miejska Paryża ustanowiła w ratuszu wyższe kursy szkolnictwa ludowego i powierzyła Hippolyte Monin nauczanie historii Paryża . Ta edukacja zakończyła się w 1901 roku z powodów politycznych. Napisał również artykuły takie jak Voltaire i Paris , Montesquieu i Paris . Monin prowadzi ważne prace nad rewolucją francuską i rewolucją 1848 r . Był członkiem komitetu zarządzającego Société Le Vieux Montmartre od 1894 do śmierci i napisał wiele artykułów w swojej tytułowej recenzji.

Pod koniec 1909 r. Brał udział w tworzeniu wraz z Charlesem Vellayem Revue historique de la Révolution française et de l'Empire .

Zasiada w komitecie radykalnej 9 th  dzielnicy Paryża od 1885 roku aż do śmierci, i kandydat do parlamentu w 1914 roku, a następnie został zastępcą burmistrza 9 th  dzielnicy Paryża. Jako oddany człowiek, przyjmuje w gminie do opieki nad specjalnymi dziełami pomocy w tych trudnych czasach. Zdecydowany republikanin, jest też utalentowanym dziennikarzem. Współpracuje w szczególności z Siècle'em i La Dépêche de Toulouse .

Udziela poparcia komisjom historycznym miasta Paryża, komitetowi ds. Inskrypcji paryskich, komitetowi badawczemu ds. Historii Paryża podczas rewolucji francuskiej. Jest członkiem Komitetu Wykonawczego zobowiązuje Towarzystwo Historii i Archeologii 3 -go , 4 th i 12 th  Dzielnice Paryża od 1903 do 1905, i przewodniczący Towarzystwa Historycznego Rewolucji 1848, kiedy umarł w Paryżu10 lipca po krótkiej chorobie.

W chwili swojej śmierci pracował z przyjacielem nad wydaniem Sommier des property national parisiens, w którym w VII roku podsumowano operacje sprzedaży majątku wspólnot, organów, kongregacji i majątku emigrantów.

Publikacje

• De Unitate Religionis homericœ in Iliade , thesis, Paryż, Hachette, 1884, 73  s. .
• Esej o historii administracyjnej Langwedocji za rządów Nicolasa de Lamoignon de Basville (1685-1719) , praca dyplomowa, Paryż, Hachette, 1884, 430  s. .
• „Stan jurysdykcji parlamentu Paryża w 1789 r.”, W: French Revolution , tom XL, rok 1886, s.  104 i kw .
• „The Elections and the Cahiers de Paris, in 1789”, Revue Bleue , t.XLI, 1888, s.  591-594 .
• Dziennik apokryficzny, napisany przez Monina na podstawie dokumentów z czasów burżuazyjnego Paryża podczas Rewolucji Francuskiej, rok 1789 , Paryż, A. Colin, 1889, 435  s.
• Stan Paryż, 1789 , Paryż, Jouaust, 1889, 688  s.
• „Sesja z 16 czerwca 1789 r., Według naocznego świadka, księgarza Hardy'ego; wyciąg z dziennika: Podróż do Wersalu, pomoc w obradach państw trzecich, co tam się wydarzyło we wtorek 16 czerwca 1789 r. ”, w: Révolution française , t.XVI, 1889, s.  536-539 .
• Stan Paryż w 1789 r. , Paryż, Jouanst, Noblet, Quantin, 1889, 689  s. - Studia i dokumenty dotyczące starego reżimu w Paryżu. Wydane pod patronatem Rady Miasta Paryża.
• Prowincja Langwedocja w 1789 r. , S. 1., nd, In-8, 176  s.
• „Revolutionary studies: the Historical song during the Revolution, 1787-1791”, Revue bleue ,8 lutego 1890, s.  173-180 .
• „Rewolucyjne archiwa Paryża”, Revue bleue ,23 sierpnia 1890, s.  253-256 .
• „Historyczna piosenka rewolucji. Okres od 1789 do 1792 ”, Revue bleue , tom XLV, rok 1890.
• „The Revolutionary Archives of Paris”, Revue Bleue , t.XLVI, 1890, s.  253-256 .
• „Philippe-Égalité”, Rewolucja Francuska , tom XX, rok 1891, s.  442 i mkw .
• „Żydzi Paryża pod koniec Ancien Régime”, Revue des études juives , rok 1892, tom XXIII, s.  95 i kw .
• „Catherine Pochetat”, French Revolution , tom XXII, rok 1892, s.  83 i kw .
• „Historyczne pieśni 1792”, Rewolucja Francuska , tom XXII, rok 1892, s.  385 i mkw.
• „Pieśń i Kościół w czasie rewolucji”, Rewolucja francuska , tom XXIII, rok 1892, s.  234 i mkw .
• „Święto narodowe września 1892 i jego historyczne precedensy”, Rewolucja Francuska , tom XXIII, rok 1892, s.  289 i mkw .
• „The Bourbons masoni, reading made in the Annual Meeting of the Society for the History of the Revolution”, Revue bleue , seria 4, t.III, 1893, str.  653-658 .
• Przemówienie Mirabeau w dni świąteczne, Rewolucja Francuska , tom XXV, rok 1893, s.  214 i mkw .
• „Notatki o rodzinie Raffeta”, Rewolucja Francuska , tom XXV, rok 1893, s.  527 i kw .
• „Ostatnie transakcje we Francji, 1776-1791”, Rewolucja Francuska , tom XXVI, rok 1894, s.  326 i kw .
• „Ilustrowana biblioteka historyczna”, Rewolucja Francuska , tom XXVII, rok 1894, s.  379 i kw .
• „Ostatnie lata Restauracji, według wspomnień barona d'Hausseza”, Revue bleue , rok 1894.
• Anarchistyczna epidemia w okresie Restauracji (wyciąg z „Revue de Sociologie”) , Paryż, Giard and Brière, 1894.
• „Peerage under the Restoration”, przegląd polityczny i parlamentarny ,Maj 1895.
• „La Justice de Montmartre in 1775”, Le Vieux Montmartre , tom I, lata 1895–1896, s.  181 .
• „Mur General Farm and the Lower Montmartre”, Le Vieux Montmartre , tom I, lata 1895–1896, s.  184-185 .
• „Bankiet w Saint-Denis, 4 grudnia 1806 », Le Vieux Montmartre , tom I, lata 1895-1896, s.  193 .
• „The Revolutionary Walls of Montmartre in 1848”, Le Vieux Montmartre , tom I, lata 1895-1896, s.  253-258 .
• „Le banquet du Château-Rouge”, Le Vieux Montmartre , tom l, lata 1895–1896, s.  277-325 .
• - Czy przeniesienie Voltaire'a do Panteonu to fikcja? », Rewolucja Francuska”, tom XXX, rok 1896, s.  193 i mkw .
• "Historia rewolucji na salonach malarskich 1896 r.", Rewolucja Francuska , tom XXX, rok 1896, s.  554 i mkw .
• „Lamartine i kampania bankietowa”, Rewolucja Francuska , tom XXXI, rok 1896, s.  548 i mkw .
• „Władca Montmartre”, Vieux Montmartre , tom II, lata 1897-1900, s.  29-32 .
• „Montmartre w listopadzie i Grudzień 1848 », Le Vieux Montmartre , tom II, lata 1897-1900, s.  90-101 .
• „Montmartre w 1865 r.”, Le Vieux Montmartre , tom II, rok 1897-1900, s.  218-220 .
• „Zamach stanu 2 grudnia 1851in Montmartre ”, Le Vieux Montmartre , tom II, rok 1897-1900, s.  245-261 .
• „Pamiątkowy medal Gminy 1871”, Le Vieux Montmartre , tom II, rok 1897-1900, s.  287 .
• „Piedmontesi, przedostatni burmistrz Montmartre”, Le Vieux Montmartre, tom II, rok 1897-1900, s.  291 .
• „Oryginał muzyki tamtej pójdzie ”, w rewolucji francuskiej, tom.XXXV, rok 1898, s.  481 i mkw.
• Eugène Toulouze, Historia ignorowanej wioski Balneolum , przedmowa Hippolyte Monin, Paryż, Schmidt, 1898.
• Historia oblężenia i okupacji Saint-Denis przez Niemców w latach 1870-1871 , Saint-Denis, Imprimerie de Bouillant, 1911, 426  s. .
• „Blanqui i policja 1847-1848,” historyczna Przegląd XIX th  wieku , w 1914 roku.
• The Thiers Library (Place Saint-Georges) , raport, 1914.
• "Rewolucja 1848", Bulletin Towarzystwa Historia Revolution 1848 , tom 11, n o  63, lipiec-Sierpień 1915, s.  177-184 .

Krytyczny odbiór

• „Niezdolny do porzucenia, choćby na jakiś czas, drogiej domeny historii, kontynuował, pomimo współpracy z kilkoma dziennikami, mimo także funkcji administracyjnych, za które odpowiadał od początku wojny, badaniami, które sam prowadził. lubił nam opowiadać o etapach, które jego zdaniem powinny doprowadzić do bardzo kompletnej i bardzo nowej pracy nad rozległą i złożoną kwestią przeniesienia do Francji dzieł sztuki wykonanych we Włoszech przez Bonapartego podczas kampanii 1796-1797. Niestety ta praca pozostała niedokończona we wszystkich swoich częściach. Mamy przynajmniej nadzieję, że uda nam się zebrać w różnych rękopisach, które Madame V ve  Monin uprzejmie udostępniła nam kilka stron, które będą dla naszych czytelników nową okazją do podziwiania tej szlachetnej inteligencji i żałowania, podobnie jak my, jej zniknięcie. przedwczesne. „ - Charles Vellay.
• „Wierny przyjaciel, czuły mąż, człowiek odwiecznej bezinteresowności, byli doceniani przez wszystkich, którzy mogli się do niego zbliżyć. Mistrz historii będzie w przyszłości coraz bardziej ceniony i pewnego dnia będzie cieszył się słuszną sławą, na jaką zasługuje jego znaczna i wnikliwa praca ” - Lucien Lazard.

Uwagi i odniesienia

Uwagi

1. Rejestry zawierające wszystkie szczegóły dotyczące paryskiej nieruchomości, lokalizacji, pochodzenia, oszacowania, nazwisk najemców, wysokości czynszów, cen sprzedaży, nazwisk i cech kupujących, wraz z planami, które zniknęły w pożarze w ratuszu dnia24 maja. Wyjaśnienia, z których wiele zawdzięczamy Moninowi, wypełniają luki lub korygują błędy zapisane w rejestrach.
2. Książka Monina o Saint-Denis została przyznana uczniom w roku 1912 (por. Hippolyte Monin, History of the Siege and the Occupation of Saint-Denis by German in 1870-1871 , Saint-Denis, Bouillant, 1911), jak również że Eugeniusza Seinguerlet, table Talk hrabiego Bismarcka podczas kampanii we Francji , Paryżu, Dreyfous, 1879 3 th  ed. Tytuły przeznaczone są dla dzieci lub młodzieży, jak np. Anonimowa broszura Ostatni dzień francuskiego żołnierza w Orly pod murami Paryża , Pau, Menetière, 1878, s.  3-4  ; chez Delerot „Dedykowane uczniom naszych szkół, żeby nie zapomnieli” , strona tytułowa, red. od 1900; anonimowe ogłoszenie na Saint-Chéron jest jasne, jeśli chodzi o odbiorców: „Ta mała książeczka ma na celu poinformowanie naszych młodych rodaków, obecnych i przyszłych, o smutnych wydarzeniach, które miały miejsce w kraju podczas wojny Prusów z Francją” (por. … notatka historyczna o okupacji Saint-Cheron przez Prusów , Paryż, Dupont, 1872, s.  1 ).

Bibliografia

1. Lucien Lazard, Charles Vellay "Hippolyte Monin (1854-1915)", Historical Review of Rewolucji Francuskiej i Cesarstwa , tom VIII, rok 1915, pp.  288-300 .

Załączniki

Bibliografia

• Georges Hartmann "typu z pana Hippolyte MonIn" La Cit , n O  55,Lipiec 1915, s.  278 .
• Lucien Lazard, Charles Vellay, „Hippolyte Monin (1854-1915)”, Przegląd historyczny rewolucji francuskiej i imperium , tom VIII, rok 1915, s.  288-300 .
• George Fox, "Hippolyte Monin" Journal of Historii XIX th  wieku , w 1915 roku.

Linki zewnętrzne

• Dokumentacja urzędowa  :
  • Plik wirtualnego organu międzynarodowego
  • Międzynarodowy identyfikator nazwy normy
  • Biblioteka Narodowa Francji ( dane )
  • System dokumentacji uczelni
  • Biblioteka Kongresu
  • Gemeinsame Normdatei
  • Królewska Biblioteka Niderlandzka
  • Watykańska Biblioteka Apostolska
  • Biblioteka Narodowa Australii
  • Biblioteka Narodowa Portugalii
  • WorldCat Id
  • WorldCat
• Zasoby badawcze  :
  • Nauczyłem się Francji