| Wspólnoty Demokracji | |
| Sytuacja | |
|---|---|
| kreacja | 2000 |
| Rodzaj | Organizacja międzyrządowa |
| Stały Sekretariat | Warszawa |
| Język | język angielski |
| Organizacja | |
| Członkowie | 29 |
| Sekretarz generalny | Thomas E. Garrett |
| Kluczowi ludzie | Madeleine Albright ; Bronisław Geremek |
| Stronie internetowej | www.community-democracies.org |
Wspólnota Demokracji (w języku angielskim : Wspólnota Demokracji ) jest organizacją międzyrządową krajów demokratycznych czy demokratyczny przejście ze wspólnym celem jest wzmocnienie i wspieranie demokracji i jej ogólnoświatowej implementacji. CD dzieli się na dwie gałęzie, jedną rządową, składającą się z oficjalnych przedstawicieli krajów przystępujących, drugą pozarządową, w skład której wchodzą różne organizacje społeczeństwa obywatelskiego . Te dwa departamenty spotykają się co dwa lata na konferencjach ministerialnych. Od 2004 r. rządy Wspólnoty Demokracji co roku organizują także Klub Demokratyczny Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ) .
Konferencja ministerialna liczy obecnie 29 członków:
Według amerykańskiego Departamentu Stanu , „Wspólnota Demokracji celami inicjatywy do tworzenia międzynarodowego konsensusu wśród krajów poświęconych demokratycznego ideału, aby współpracować w celu wsparcia i zaliczki demokracji. Gdzie ona istnieje, i bronić go, gdy jest to zagrożony . " Organizacja jest kierowany przez grupę inicjatora ( Zwołanie Grupy ) obejmującej początkowo przez rządy, który zainicjował konferencję w Warszawie. Wszystkie decyzje podejmowane są na zasadzie konsensusu . Zgodnie z systemem rotacji, prezydencja organizacji zmienia się co dwa lata. Państwo sprawujące prezydencję ma za zadanie przygotowanie konferencji ministerialnej, która odbywa się co dwa lata, a także wspiera inne inicjatywy organizacji. W 2006 roku Grupa Inicjatorów powiększyła się i składała następnie z 16 krajów : Chile , Indie , Polska , Czechy , Stany Zjednoczone , Mali , Meksyk , Portugalia , RPA , Korea Południowa , Filipiny , Mongolia , Maroko , Salvador The Cape Verde i Włochy . Na początku 2008 roku członkowie grupy Zwołującej zaakceptował propozycję Litwy gościć następną konferencję ministerialną, co de facto Litwę na 17 th członkowskim.
Członkostwo w DC jest teoretycznie zarezerwowane dla rządów, które poprzez swoje rządy wykazały rzeczywiste zaangażowanie na rzecz wartości demokratycznych, co podkreślono w Deklaracji Warszawskiej. Jednak organizacja musi jeszcze opracować ostateczną i obiektywną procedurę zaproszenia. Rzeczywiście, obecna procedura jest krytykowana i uważana za zbyt pobłażliwą, co podważa wiarygodność organizacji, jeśli chodzi o jej pragnienie posiadania w swoich członkach jedynie w pełni demokratycznych krajów.
Pod koniec 2007 roku organizacja ogłosiła utworzenie stałego sekretariatu w Warszawie . W czerwcu 2008 r. prof. Bronisław Misztal, profesor Katolickiego Uniwersytetu Ameryki w Waszyngtonie i socjolog, autor licznych artykułów na temat społeczeństwa obywatelskiego i jego roli w przemianach demokratycznych, został wybrany przez Grupę Inicjatorów na jej dyrektora wykonawczego.
Wspólnota Demokracji zostaje zainaugurowana podczas pierwszej konferencji ministerialnej zorganizowanej przez rząd RP w Warszawie w godz. 27 czerwca 2000 r.i współfinansowany przez Fundację im. Stefana Batorego i Freedom House . Inicjatywę inicjują polski minister spraw zagranicznych Bronisław Geremek i sekretarz stanu USA Madeleine Albright wraz z sześcioma innymi współzałożycielami: rządami Chile, Czech, Indii, Mali, Portugalii i Republiki Korei.
Na zakończenie konferencji uczestniczące w niej rządy podpisują Deklarację Warszawską, zgadzając się „poszanować i zapewnić poszanowanie (…) podstawowych zasad i praktyk demokratycznych” . Obejmuje to zasady wolnych i uczciwych wyborów, wolności słowa i wypowiedzi, równego dostępu do edukacji, praworządności i wolności pokojowych zgromadzeń. Podsumowując, Sekretarz Generalny ONZ Kofi Annan chwali Wspólnotę Demokracji jako organizację poświęconą rozwojowi globalnej demokracji.
Od czasu pierwotnej konferencji w Warszawie organizacji przewodniczą Korea Południowa, Chile, Mali, Portugalia, a każdy z tych krajów był gospodarzem konferencji ministerialnej: Seul w 2002 r. (która dała początek Planowi d'Seoul Action), Santiago w 2005 r. (zobowiązanie z Santiago), Bamako w 2007 r. (konsensus Bamako) i Lizbona w 2009 r. (Deklaracja Lizbońska). Kraj gospodarza jest proponowany na zaproszenie „Grupy Inicjatorów”.
Konferencja Ministerialna w Seulu zakończyła się 12 listopada przyjęciem przez państwa członkowskie Wspólnoty Demokracji planu działania i deklaracji w sprawie terroryzmu . Uczestnicy Konferencji potwierdzili zasady Deklaracji Warszawskiej oraz cele zapisane w Karcie Narodów Zjednoczonych , a także w innych międzynarodowych instrumentach ochrony praw człowieka, mających na celu obronę i umocnienie demokracji globalnie poprzez współpracę.
W związku z Deklaracją Warszawską Seulski Plan Działania przewiduje procedury realizacji woli konsolidacji i ochrony demokracji w różnych jej aspektach. W szczególności Grupa Inicjująca oraz inne zainteresowane kraje należące do Wspólnoty Demokracji będą zachęcać do tworzenia koalicji i grup wsparcia demokracji.
Prezydencję sprawuje przez rok jeden kraj, który podlega rotacji według kontynentów: