Minister marynarki wojennej i kolonii | |
---|---|
23 sierpnia 1829 -31 lipca 1830 | |
Jules de Polignac Henri de Rigny | |
Członek Landów | |
17 listopada 1827 -16 maja 1830 | |
Prefekt Gard | |
1819-1820 | |
Antoine Maurice Apollinaire d'Argout Paul Étienne de Villiers du Terrage | |
Zastępca ds. Seine-Maritime | |
22 sierpnia 1815 -5 września 1816 | |
Burmistrz Neufchâtel-en-Bray ( d ) | |
od 1805 | |
Radny stanu |
Baron |
---|
Narodziny |
20 października 1778 Neufchâtel-en-Bray |
---|---|
Śmierć |
10 listopada 1854(76 lat) Saint-Saëns |
Narodowość | Francuski |
Czynność | Polityk |
Tata | Charles Étienne Lemercher de Longpré Haussez |
Różnica | Oficer Legii Honorowej |
---|---|
Archiwa prowadzone przez | Archiwa Narodowe (F / 1bI / 166/25) |
Charles Lemercier de Longpré lub Charles Le Mercher de Longpré, baron d'Haussez , urodzony w Neufchâtel-en-Bray ( Normandia ) dnia20 października 1778i zmarł w Saint-Saëns ( Seine-Inférieure ) dnia10 listopada 1854Był francuskim politykiem, baron Cesarstwa , zastępca pod Przywrócenia, minister marynarki pod koniec panowania Karola X .
Pochodzący z rodziny sędziów związanych z Ancien Régime , baron d'Haussez był synem Charlesa Étienne Lemercher de Longpré, Sieur d'Haussez, doradcy królewskiego, asesora w gminie Neufchâtel i mistrza wniosków o rachunki sądowe, pomoce i finanse Normandii oraz Anne Louise Bézuel. Gdy tylko skończył studia, jeszcze bardzo młody, wszedł w rojalistyczne spiski, które wykluły się pod koniec okresu rewolucyjnego. W VII roku służył w „Królewskiej Armii Normandii ”, został wydany na policję, postawiony w stan oskarżenia i musiał się ukrywać do 1804 roku . Ponownie zaczął konspirować i znalazł się w kompromisie w sprawie próby lądowania Cadoudal i Pichegru na wybrzeżu Biville . Ostrzeżony, że sprzyjał przedsięwzięciu spiskowców, został oskarżony, ale z braku dowodów został uniewinniony.
Wydawał się być entuzjastycznie nastawiony do Imperium i został mianowany baronem Imperium (listopad 1805 ) i mianowany burmistrzem swojego rodzinnego miasta Neufchâtel (dziś Neufchâtel-en-Bray ). Wkrótce jednak powrócił do swoich legitymistycznych skłonności . Pragnąc powitać Ludwika XVIII na czele delegacji z Neufchâtel, dowódcy gwardii narodowej po Waterloo , radnego generalnego Seine-Inférieure , został wybrany na zastępcę przez wielkie kolegium tego departamentu 22 sierpnia 1815 roku . Wcześniej, 10 maja , przegrał jako kandydat do Chambre des Cent-Jours w okręgu Neufchâtel-en-Bray.
W Untraceable Izby , Baron d'Haussez był częścią większości rządowej. 6 grudnia sprzeciwił się propozycji Hyde'a de Neuville'a, zgodnie z którą na podstawie ustawy o amnestii są osoby wykluczone przed komisją parlamentarną. Bronił instytucji jury i walczył z ideą przywrócenia duchowieństwa wyłącznego prawa do rejestrowania aktów stanu cywilnego.
Po rozwiązaniu Izby, której pochwalił, nie został ponownie wybrany na zastępcę i został mianowany prefektem Landes ( 28 maja 1817 ), następnie prefektem Gard ( 19 marca 1819 ) i prefektem Isère ( 1820 ). To pod jego rządami , po rewolucji piemonckiej, wybuchły kłopoty w Grenoble ( 1821 ) . Ogóle Pamphile Lacroix , który nakazał podział, umieścić dział w stanie oblężenia przed radą Baron podnosić, który zaapelował do rządu i uzyskał wycofanie środka. Niemniej jednak brał bardzo aktywny osobisty udział w krwawych represjach, które stłumiły zamieszki.
Prefekt Gironde ( 7 kwietnia 1824 ), Radcy Stanu i oficera Legii Honorowej , że pojawił się w Izbie Deputowanych na 17 listopada 1.827 , wybierany przez 2 th okręg wyborczy Landes ( Dax ). Zasiadał w większości, ale kiedy Karol X oddzielił się od Vicomte de Martignac, aby wezwać księcia de Polignac do utworzenia nowego ministerstwa, baron d'Haussez przyjął 23 sierpnia 1829 r. Tekę marynarki wojennej w miejsce wice -prezydent Admirał de Rigny .
Swoje przejście do rządu zasygnalizował ważną rolą, jaką odegrał w przygotowaniu i przeprowadzeniu wyprawy algierskiej . Z kolegami Bourmont , COURVOISIER i Guernon-Ranville pomógł odwołać traktatu pierwszy zawartej z wysłannikami Pasza z Egiptu , Méhémet Ali , na podstawie której ten ostatni był odpowiedzialny za prowadzenie przez piratów z Afryki i pomścić uderzeniem wachlarz podarowany przez księcia Algieru francuskiemu konsulowi. Gdy tylko zdecydowano, że Francja uzbroi się do własnej kłótni, Anglia na próżno prosiła o wyjaśnienia, narzekała, a nawet uciekała się do gróźb. Francja poinformowała go, że król nie złoży broni, dopóki nie osiągnie podwójnego celu, który zaproponował, a mianowicie zadośćuczynienia za krzywdy, bezpośredniej przyczyny działań wojennych, a po drugie, triumfu interesów wspólnych dla całego chrześcijaństwa . Taka postawa głęboko irytowała Anglię. W Paryżu ambasador brytyjski Sir Charles Stuart próbował zastraszyć barona d'Hausseza w półdyplomatycznych rozmowach. Ale minister morski odrzucił te kroki i mówi się nawet, że w rozmowie, zirytowany ostrym tonem ambasadora, oświadczył mu: „Jeśli życzysz sobie odpowiedzi dyplomatycznej, Panie Przewodniczący Rady za Ciebie. Wola. Dla siebie powiem Ci, poza językiem urzędowym, że nie dbamy o Ciebie! ”.
Baron d'Haussez z zapałem kontynuował przygotowania do wysiłku wojennego. We wszystkich portach królestwa podwoił zadania robotników, a także ich zarobki i wyczarterował w niecałe trzy miesiące sto okrętów wojennych i czterysta transportów. Większość admirałów uznała jednak zejście na ląd za niemożliwą, ale nie podjęli uchwały ministra, silnego zdaniem dwóch kapitanów marynarki wojennej zatrudnionych przy blokadzie Algieru, Gay de Taradel i Dupetit-Thouars , zignorowany, podarł nominację admirała Roussina na dowódcę floty i powierzył dowództwo admirałowi Duperré , ówczesnemu prefektowi morskiemu w Brześciu .
Baron d'Haussez podpisał rozporządzenia Saint-Cloud z 25 lipca 1830 r. , Nie bez przedstawienia formalnych uwag. Mówi się, że 28- go pojawił się w szeregach wojsk królewskich. Po zwycięstwie w powstaniu udał się do Saint-Cloud w pobliżu Karola X , następnie zdobył Dieppe, a stamtąd Anglię .
Uczestniczy w procesie ministrów , został skazany zaocznie na 11 kwietnia 1831 roku , na dożywocie. Przebywał na wygnaniu, odwiedzając Włochy , Szwajcarię , Niemcy , Europę Środkową ( Węgry , Siedmiogród ), powrócił do Francji na mocy amnestii w 1839 roku i zamieszkał w departamencie Sekwany Dolnej. Porzucił politykę i zmarł w 1854 roku w Château de Saint-Saëns .
Zięć Charlesa Denisa Hippolyte'a Patry des Hallais, doradcy króla, audytora w Sądzie Pomocy w Normandii, jest teściem Josepha Michela de Saint-Albin .
Baron d'Haussez opublikował kilka pism o polityce i administracji, a także dzienniki z podróży podczas swojego wygnania: