Bảo Đại

Bảo Đại
Rysunek.
Bảo Đại w latach 30.
Tytuł
Pretendent do tronu Wietnamu
26 października 1955 - 30 lipca 1997
( 41 lat, 9 miesięcy i 4 dni )
Poprzednik Siebie (panujący cesarz, a następnie głowa państwa)
Następca Nguyễn Phúc Bảo Long
Głowa stanu Wietnam
2 lipca 1949 - 26 października 1955
( 6 lat, 4 miesiące i 12 dni )
Premier Nguyễn Phan Long
Trần Văn Hữu
Nguyễn Văn Tâm
Prince Nguyễn Phúc Bửu Lộc
Ngô Đình Diệm
Poprzednik Nguyễn Văn Xuân (przewodniczący rządu tymczasowego )
Następca Ngô Đình Diệm (Prezydent Republiki Wietnamu )
Przewodniczący Rady Ministrów
stanu Wietnam
2 lipca 1949 - 21 stycznia 1950
( 7 miesięcy i 7 dni )
Głowa stanu samego siebie
Poprzednik Nowa funkcja
Następca Nguyễn Phan Long
Cesarz Wietnamu
8 stycznia 1926 - 25 sierpnia 1945
( 19 lat, 7 miesięcy i 17 dni )
Premier Trần Trọng Kim (1945)
Poprzednik Khải Định
Następca Zniesienie monarchii
Hồ Chí Minh (Prezydent Demokratycznej Republiki Wietnamu )
Książę koronny Wietnamu
28 kwietnia 1922 - 8 stycznia 1926
( 3 lata, 8 miesięcy i 11 dni )
Poprzednik Nguyễn Phúc Bửu Đảo
Następca Nguyễn Phúc Bảo Long
Biografia
Dynastia Nguyễn
Imię urodzenia Nguyễn Phúc Vĩnh Thụy
Data urodzenia 22 października 1913
Miejsce urodzenia Hue ( Wietnam )
Data śmierci 30 lipca 1997
Miejsce śmierci Paryż ( Francja )
Narodowość wietnamski
Tata Khải Định
Matka Từ Cung
Małżonka 1) Nam Phương (Marie-Thérèse Nguyễn Hữu Thị Lan)
2) Lê Thị Phi Ánh
3) Lý Lệ Hà
4) Hoàng Tiểu Lan (Jenny Wong)
5) Bùi ​​Mộng Điệp
6) Thái Phương ( Monique Baudot )
Dzieci 13, w tym:
Prince Bảo Long
Prince Bảo Thắng
Prince Bảo Ân
Dziedzic Bảo Long , książę cesarski
Rezydencja Pałac Thài Ho'a, Zakazane Miasto Fioletowe, Hue
Bảo Đại
Zastępcy tronu Wietnamu
Monarchowie Wietnamu
Prezydenci Rady Ministrów Wietnamu

Bảo Đại (z wietnamskiego  : 保 大帝 starymi znakami) to imię tronu księcia Nguyễn Phúc Vĩnh Thụy , jedynego syna cesarza Khải Định (啟 定 帝), urodzonego dnia22 października 1913w pałacu Doan Trang Vien w Hu i zmarł dnia31 lipca 1997w szpitalu wojskowym Val-de-Grâce w Paryżu .

Trzynasty i ostatni monarcha z dynastii Nguyễn , jest także ostatnim cesarzem Wietnamu  ; panuje pod francuską kolonizacją , podczas gdy dynastia sprawuje jedynie symboliczną władzę nad protektoratami Annam i Tonkin .

Zwolennik niepodległości, abdykuje wbrew sobie 25 sierpnia 1945przekazując symbole swej suwerenności, pieczęć i złoty miecz delegacji Việt Minh , podczas gdy we francuskich Indochinach panuje chaos (epizod znany jako rewolucja sierpniowa ). Jest trzymany przez separatystów jako „doradca polityczny”.

W 1949 r., Podczas wojny w Indochinach , został przywrócony do władzy przez Francuzów, już nie z tytułem cesarza, ale z tytułem głowy państwa Wietnamu . W 1955 roku został obalony przez swojego premiera Ngô Đình Diệm . Resztę życia spędził na wygnaniu.

Biografia

Dzieciństwo i młodość

Syn cesarza Chải Định z dynastii Nguyễn , książę Vĩnh Thụy, urodzony dnia22 października 1913przez całe dzieciństwo mieszkał w Pałacu Cesarskim w Hue. Książę Vĩnh Thụy zastępuje swojego ojca8 stycznia 1926i przyjmuje imię Bảo Đại (strażnik wielkości). Ze wszystkich władców dynastii Nguyễn, Bảo Đại był jedynym, który mógł studiować we Francji, a to, na pierwszym etapie (od 1922 do 1925 r.), W wieku dziewięciu lat, kiedy przybył do28 kwietnia 1922o godności „koronowanego księcia korony”. Chciał dokończyć zachodnią edukację do drugiego etapu (od 1926 do 1932) jako cesarz (w wieku 13 lat) objęty regencją do 19 roku życia. Nie od razu objął władzę, którą powierzył regentowi Tôn Thất Hân , faworyzowanemu przez administrację francuską. Wyjechał do Paryża studiować: uczęszczał do Cours Hattemer gdzie był harcerzem, Condorcet liceum The Lakanal liceum wtedy Wolnej Szkole Nauk Politycznych , wszystko pod kierunkiem byłego Senior Resident w Hue . Żyje w swoim własnym mieszkaniu Avenue de Lamballe w 16 th dzielnicy . Bez precedensu jak na wietnamskiego cesarza uprawia wiele sportów: tenis, golf, narciarstwo.

Sprawowanie władzy (1932-1940)

Dlatego Bảo Đại rozpoczyna swoje panowanie (w odniesieniu do jego zastrzeżonej domeny) od zniesienia tradycyjnych lajów (pokłonów), które zostały zastąpione potrójnym pochyleniem się przed osobą cesarza i zniesieniem ginekeum, a w konsekwencji z eunuchów , ponieważ nie ma już gynoeceum oglądać. Dla młodego władcy, jedynej kobiety, Marie-Thérèse Nguyên Huu Hao, z bogatej, ale katolickiej rodziny (ponownie Bảo Đại odważna tradycja i konserwatyści dworu), z którą poślubia20 marca 1934, ma tytuł królowej, a nawet cesarzowej Nam Phuong ( Perfumy Południa ) za życia cesarza.

Musi, mimo prawie dokonanego faktu, stawić czoła głównym zmianom politycznym. Na zamówienie10 września 1932młody cesarz manifestuje swoją wolę rządzenia z pomocą ludu (motto Dân Vi Qui: "Lud ponad wszystko", dalej ściga go we wszystkich swoich działaniach przeciwko Hồ Chí Minh lub władzom francuskim) w formie „ monarchia konstytucyjna i reforma w szczególności ciała mandaryńskiego (bardzo krytykowanego przez ludność), edukacji i sprawiedliwości. W innej kolejności, z datą2 maja 1933i silny wpływ, jaki wywarł pierwszy na opinię, cesarz Bảo Đại deklaruje, że chce osobiście przejąć rząd Cesarstwa poprzez odmłodzenie Dworu i reorganizację Nôi Cac. Wybiera Nguyên Dé, młodego Wietnamczyka kultury zachodniej (pochodzącego z Hanoi ), na prywatnego sekretarza i znosi stanowisko ministra wojny (które stało się bezużyteczne, ponieważ jego poddani służący w gwardii królewskiej, milicjach lub policji zostali objęci władze francuskie).

Nie skłonny do rezygnacji ze swojego stylu życia na rzecz odpowiedzialności politycznej, wrócił jedynie do Wietnamu Wrzesień 1932pod naciskiem rządu francuskiego. Kierując się duchem reformy, okazuje pragnienie zmiany od10 września, podczas ceremonii hołdu dla wyższych urzędników, mówiących po francusku. Ponadto eliminuje tradycyjne pokłony, czoło do ziemi. Myśli nawet o przeniesieniu stolicy z Huế do Hanoi . Ogłasza zamiar rządzenia w pojedynkę. Do wszystkich tych środków zachęca rząd francuski, który widzi w Bảo Đại bastion przeciwko aspiracjom nacjonalistycznym i zastrzega sobie prawo do zawetowania każdej cesarskiej decyzji. Początkowo Bảo Đại był aktywny, promulgując nowe kodeksy karne i cywilne, reformując edukację, a nawet atakując system mandaryński , ograniczając go. Następnie francuskie mocarstwo kolonialne uważa za rozsądne dodanie konserwatywnego ministra Ngô Đình Diệm . Jednak znów jest sam, ponieważ Ngô Đình Diệm, ujawniając się jako nacjonalista, traci stanowisko pod naciskiem Francji.

W 1934Bảo Đại ogłasza zamiar poślubienia Marie-Thérèse Nguyễn Hữu Thị Lan, młodej katoliczki z Południa, również wychowanej we Francji, która przyjmuje dynastyczne imię Nam Phương . Związek ten jest źle widziany przez wietnamską arystokrację, a także przez lud, który wyrzuca monarchę za wybór katolickiej żony i monogamię, którą narzuca ta religia, a poligamiczne małżeństwo pozostaje potężnym narzędziem imperialnej łaski. Ponadto Papież Pius XI odmawia rodzinie narzeczonej kanonicznej dyspensy małżeńskiej i domaga się pisemnego zobowiązania, zgodnie z którym przyszłe dzieci będą wychowywane w wierze katolickiej. Prasa spieszy się, by zdusić papieską odmowę, ale Osservatore Romano jest kategoryczny. W końcu ślub odbywa się prawie w tajemnicy. Bảo Đại zobowiązuje się nie mieć innej oficjalnej żony i nie rodzić potencjalnych spadkobierców poza związkiem małżeńskim. Kiedy dwa lata później urodził się książę Bảo Long , otrzymał oficjalne wykształcenie buddyjskie, ale także potajemnie katolickie. Plik7 marca 1939, książę jest oficjalnie intronizowanym spadkobiercą Bảo i. W tym samym roku Bảo Đại odbył długą podróż do Francji z żoną.

Druga wojna światowa

W Wrzesień 1940The Cesarstwo Japonii sprawia, że przechodzą sił zbrojnych przez wszystkich francuskich Indochin, w zależności od umowy zawartej z francuskim państwie Vichy. Francja nie miała wtedy środków, by stawić opór, a admirał Decoux , mianowany gubernatorem generalnym przez rząd Vichy , musiał zaakceptować obecność Japonii w Annam. Coraz bardziej rezygnuje z odpowiedzialności politycznej, szukając schronienia w polowaniu. Plik9 marca 1945 rThe Imperial Japanese Army przeprowadziła zamach w całej francuskich Indochin i przejął władzę z rąk francuskiej administracji kolonialnej. Ogłasza się koniec protektoratu i stan oblężenia. Plik11 marcaBảo Đại odczytał akt niepodległości swojego kraju w granicach Cesarstwa Wietnamu w następujący sposób: „Biorąc pod uwagę sytuację na świecie, a zwłaszcza w Azji, rząd Wietnamu publicznie ogłasza, że„ Od tego dnia traktat protektoratu z Francja zostaje zniesiona, a kraj odzyskuje prawa do niepodległości ” . Trần Trọng Kim zostaje premierem, ale rząd wietnamski, pozbawiony jakichkolwiek realnych środków, jest bezsilny w obliczu potwornego głodu, który pustoszy północ kraju .

Plik 14 sierpnia, ogłosił przyłączenie Cochinchiny , francuskiej kolonii, do swojego królestwa, ponownie jednocząc Wietnam. Jednak od 15 czerwca rząd japoński, po bombardowaniach atomowych Hiroszimy i Nagasaki , ogłosił zamiar kapitulacji. Bảo Đại nie był już chroniony przez Japończyków, 17 lipca Việt Minh zrzuciła barwy cesarskie, a 19 września w pałacu generała-rezydenta ogłoszono rząd rewolucyjny. Plik25 sierpnia 1945Bảo Đại jest zmuszony do abdykacji. W akcie abdykacji stwierdza: „Lepiej być obywatelem niepodległego kraju, niż królem kraju niewolników”. "

Początkowo rząd kierowany przez Hồ Chí Minha poprosił go o osiedlenie się w Hanoi jako „najwyższy doradca”, pod prostym nazwiskiem „obywatel Vĩnh Thụy”, którego nominacja została potwierdzona w dniu10 listopada. W obawie o swoje życie Bảo lifei często śpi w zarekwirowanych rezydencjach. Pozbawiony zasobów imperium Annam przez swoją abdykację, odkrył także biedę. W grudniu Francuzi wylądowali, aby przywrócić swoją potęgę kolonialną. Bảo Đại, stań się ich wrogiem, musi być ukryty przez Việt Minh. WStyczeń 1946, zostaje wybrany na posła Việt Minh w okręgu Thanh Hóa.

Wojna indochińska i powrót do władzy

Stopniowo nazwisko Bảo Đại wróciło na pierwszy plan: partie opozycyjne Việt Minh chętnie uznały go za szefa rządu jedności narodowej. Aby go trzymać z daleka, Hồ Chí Minh wysyła go do Chin w „przyjaznej delegacji”. Jego wpływ na życie Wietnamczyków gwałtownie maleje. WKwiecień 1946, Bảo Đại wygrywa w Hongkongu . Jednak Francja ponownie łączy się z nim i pokrywa jego wydatki, w nadziei, że wróci na tron. Bảo Đại nie zobowiązuje się wcześniejWrzesień 1947, kiedy oświadczył, że jest gotowy do powrotu na tron ​​w obliczu komunistycznych egzekucji. Jednak nie wrócił od razu do Wietnamu i wolał najpierw udać się do Wielkiej Brytanii, Francji (gdzie mieszka w szczególności w posiadłości Château Thorenc w Cannes ), a na koniec do Szwajcarii, gdzie rząd negocjuje z nim powrót do kraju. moc. Umowa zostaje zawarta z Francuzami, ale były cesarz czeka przed powrotem do kraju na przyłączenie Cochinchiny do pozostałej części terytorium Wietnamu, a tymczasem pozostawia Tymczasowy Rząd Centralny Wietnamu pod dowództwem generała Nguyễn Văn Xuân załatwić na miejscu sprawy bieżące.

Jednocześnie „Obywatel Vĩnh Thụy” był od 1948 r. Uznawany przez komunistów za zdrajcę swojego kraju. WMarzec 1949Wojskowy Sąd 3 th Komunistycznej Interzone wojskowych wystawił próby, gracz obciążony urzeczywistniać byłego cesarza. Bảo Đại zostaje oskarżony o zdradę stanu i skazany na śmierć.

Negocjacje podjęte między Francją a tymczasowym rządem centralnym zaowocowały złożeniem wspólnej deklaracji w dniu 5 czerwca 1948w Zatoce Halong między Émile Bollaert , wysokim komisarzem Francji w Indochinach i generałem Nguyễn Văn Xuân, prezydentem GCP Wietnamu, w obecności Bảo Đại: „Francja uroczyście uznaje niepodległość Wietnamu, do którego należy, aby swobodnie realizować swoją jedność… ”oraz do porozumień z dnia8 marca 1949(znany jako Auriol-Bảo Đại) osobiście podpisany przez byłego cesarza jako głowę państwa Wietnamu. Następnie kolejność23 maja 1948 tworzący faktyczny rząd generała Nguyễna Văna Xuâna, zostaje zastąpiony przez rząd 1 st lipca 1949 podpisany przez Bảo Đại, głowę państwa i który określa główne kierunki organizacji i funkcjonowania instytucji Wietnamu.

Ta prowizoryczna konstytucja opiera się na zasadzie suwerenności ludu (jest to zastosowanie motta Baodaistów: przede wszystkim lud), z woli ludu będącej źródłem wszelkich działań narodowych. Niezależnie od sekcji 1 st ( „narodu wietnamskiego swobodnie decydować jego instytucje”), to stwierdzenie jest ważna tylko na przyszłość; „Ze względu na obecne okoliczności wojny ona (jego woli) nie może być swobodnie wyrażana”.

W 1949 roku Bảo Đại wylądował w Đà Lạt, aby proklamować antykomunistyczny rząd państwa Việt Nam . Jest sam, rodzina cesarska wyjechała z Việt Nam do Cannes na wiele miesięcy, ale potem znalazła go w Dalat . Natychmiast po objęciu władzy stara się egzekwować co do joty porozumienia Auriol, przewidujące przeniesienie suwerenności z Francji do zjednoczonego Wietnamu. W 1951 r. Ustanowił festiwal „krain mieszanych”, mający na celu wywyższenie wszystkich etnicznych części Wietnamu. Wspierany przez generała de Lattre de Tassigny , francuskiego wodza naczelnego na Dalekim Wschodzie, wyrwał Francji akceptację armii narodowej składającej się z marynarki wojennej i sił powietrznych i negocjował z Tajlandią, a nawet Formozą . Jednak armia pozostanie pod dowództwem francuskim.

Wygnanie we Francji

Plik 6 czerwca 1954, Miesiąc po Dien Bien Phu , Ngô định Diem , korzystne dla Rzeczypospolitej, został mianowany premierem zastąpić Buu Loc powołanego w styczniu. Ngo Dinh Diem, z amerykańskiego wsparcia, potrzebna jest w południowej części Wietnamu cięte na 17 th  równoległe następującego po Umowa Genewa podpisana w dniu20 lipca 1954. Plik23 października 1955, Bảo Đại zostaje odwołany, a republika proklamowana w wyniku sfałszowanego referendum zorganizowanego przez Ngô Đình Diệm, który zwycięża z 98% głosów.

Podczas pobytu w Cannes Bảo Đại ograniczył swój styl życia, zanim przeniósł się do Alzacji. Zaprzyjaźnił się z hrabią Louisem de Maigret i Jeanem de Beaumont , byłym zastępcą Cochinchiny, a także wielkim miłośnikiem polowań. Obserwowany przez administrację podatkową , utraciwszy francuskie dotacje, musiał stopniowo sprzedawać swój majątek. W1958, jego żona Nam Phương , która osiedliła się w Corrèze w “Domaine du Perche” w Chabrignac , według niektórych żyła romans z André Mouranem, fizjoterapeutą spotkanym w Cannes w1957. Umarła tam w1963w wieku czterdziestu dziewięciu lat. Oboje są pochowani na cmentarzu Chabrignac.

W 1957, podczas pobytów w Alzacji poznał Christiane Bloch-Carcenac, z którą miał romans 1970. Z tego związku urodziło się jej ostatnie dziecko, Patrick-Édouard Bloch, urodzony w r1958, który nadal mieszka w Alzacji.

W Luty 1972, poślubił Monique Baudot , młodą Lorraine urodzoną dnia30 kwietnia 1946w Pont-à-Mousson , która przyjmuje tytuł „Księżniczki Monique”. Odbył kilka wyjazdów za granicę, gdzie rozmawiał z wietnamską diasporą. W1988, przyjął chrzest katolicki pod imieniem chrzcielnym Jean-Robert. Plik31 lipca 1997, zmarł na guza mózgu w szpitalu Val-de-Grâce . Komunistyczny Wietnam wysyła wieniec na jego pogrzebie. Został pochowany na cmentarzu Passy ( 3 th  dział).

Jego wdowa, księżniczka, przyjmuje imię cesarzowej Thái Phương i od czasu do czasu jest pokazywana w diasporze.

Znaczące jest osobiste nastawienie byłego cesarza, że ​​nigdy nie wypowiedział słów przeciwko tym, którzy byli jego przeciwnikami: Hồ Chi Minh i Ngô Đình Diệm .

Jego synowie, książęta Bảo Long (zmarł w 2007 r.), A następnie Bảo Thắng (zm. W 2017 r.), Następują po nim na czele rodu Nguyễn.

Grafika

Bảo Đại opisał swoje życie we wspomnieniach zatytułowanych The Dragon of Annam ( 1980 ). Współpracował także przy pisaniu książki o zakazanym mieście Huế, Huê .

Uwagi

  1. Emediawire.com
  2. SM Bao Dai, Smok z Annam , Paryż, Plon,1980, s.  104.
  3. Jacques Dalloz, The War of Indochina 1945-1954 , Seuil, 1987, strony 65-66
  4. Ialia Vietnam.it
  5. Comm ustnej. (Patrick-Édouard Bloch) oraz artykuły z najnowszymi wiadomościami z Alzacji n O  264 z dnia 10 listopada 1992 roku i 7 sierpnia 2007 r.

Zobacz też

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne