Xavier de Montepin
Xavier de Montepin
Portret fotograficzny Ernesta Ladreya .
Podstawowe prace
Xavier-Henry Aymon de Montépin , urodzony w Apremont (Haute-Saône) dnia10 marca 1823 r.i zmarł w Paryżu 16 th30 kwietnia 1902 r., jest popularnym francuskim powieściopisarzem.
Biografia
Syn oficera Gwardii Królewskiej i bratanek paro francuskiego Julesa Aymonda de Montépina , Xavier-Henry Aymon de Montépin jest audytorem w École des chartes . W 1848 stworzył gazetę Le Canard i brał udział w dwóch innych gazetach kontrrewolucyjnych: Lampion i Pamphlet .
Xavier de Montépin, autor powieści seryjnych , jest ilustrowany w popularnym dramacie. Jest autorem jednego z bestsellerów XIX th century , Przewoźnik chleba pojawiła serializacji w The Diary of 15 czerwca 1884 roku do 17 stycznia 1885 roku, które zostaną następnie kolejno dostosowanych do teatru, kina i telewizji .
Le Médecin des Poor , który pojawił się w telenoweli od stycznia domaj 1861w ilustrowanej gazecie Les Veillées parisiennes jest plagiat powieści historycznej Louisa Jousserandota , republikańskiego prawnika. Jousserandot i Montépin wymierzają sobie nawzajem sprawiedliwość. Rozprawa odbywa się wStyczeń 1863. Dwóch skarżących zostaje odesłanych do siebie i obaj zostają obciążeni kosztami. Ale porażka jest po stronie Jousserandota, byłego republikańskiego banity, który ma niewielkie szanse na wygranie z bogatym i sławnym Xavierem de Montépin, uwielbianym przez czytelników i politycznie bliskim władzy imperialnej na miejscu.
Les Filles de plâtre , opublikowane w 1855 r., również wywołały skandal i zarobiły w następnym roku Montépin na trzy miesiące więzienia i grzywnę w wysokości 500 franków za nieprzyzwoitość.
Xavier de Montépin, podobnie jak wielu odnoszących sukcesy autorów swoich czasów, którzy tworzyli w odcinkach powieści „na kilometr”, uciekał się do jednego lub więcej „ Murzynów ”; znamy imię jednego z nich: Maurice Jogand .
Montepin na podstawie starożytnego cmentarza (Cmentarz na Zachodzie), 6 th Division of Boulogne-Billancourt , Hauts-de-Seine, obok grób jego żony Louise LESUEUR i że Carolina LESUEUR.
Główne powieści
-
Rycerze Lansquenet ( 1847 )
-
Miłość szaleńca ( 1849 )
-
Wyznania Czecha ( 1849 )
-
Córki akrobaty ( 1849 )
-
Trójka ( 1850 )
-
La Baladine ( 1851 )
-
Czarny Wilk ( 1851 )
-
Genevieve Galliot ( 1852 )
-
Viveurs de Paris ( 1852 )
-
Miecz Komandora ( 1852 )
-
Auberge du Soleil d'or ( 1853 )
-
Dżentelmen z szosy ( 1853 )
-
Walety kier ( 1853 ) 6
-
Panna Lucyfer ( 1853 )
-
Gipsowe dziewczyny ( 1855 )
-
Perła Pałacu Królewskiego ( 1855 )
-
Zamek Duchów ( 1855 )
-
Gipsowe Dziewczyny. Trzy początki ( 1856 )
- Syreny ( 1856 )
-
Dwóch Bretonów ( 1857 )
-
Czerwona Maska ( 1858 )
-
Oficer Fortuny ( 1858 )
-
Grzesznicy. Piwonia i słodkie ( 1858 )
-
Viveurs de Province ( 1859 )
-
Hrabina Maria ( 1859 )
-
Zamek Piriacki ( 1859 )
-
Różowy dom ( 1859 )
-
Rycerze Sztyletu ( 1860 )
-
Córka nauczyciela ( 1860 )
-
Lalki diabła ( 1860 )
-
Tajemnica rodzinna ( 1860 )
-
Porównać Leroux ( 1860 )
-
Kwiat na aukcji ( 1860 )
-
Doktor ubogich ( 1861 )
-
Park Jelenia ( 1862 )
-
Towarzysze Pochodni ( 1862 )
-
Metamorfozy zbrodni ( 1863 )
-
Miłość grzesznika ( 1864 )
-
Dziedzictwo milionera ( 1864 )
-
Dramat Maisons-Laffitte ( 1864 )
-
Piraci znad Sekwany ( 1864 )
-
Miłość Wenus ( 1864 )
-
Bob Wisielec ( 1864 )
-
Tajemnice Palais-Royal ( 1865 )
-
Córka mordercy ( 1866 )
-
Moulin Rouge ( 1866 )
-
Syrenka ( 1866 )
-
Przeklęty Dom ( 1867 )
-
Kobieta Paillasse. Widzący ( 1873 )
-
Kochanek Alicji ( 1873 )
-
Hrabina Nancey ( 1873 )
-
Mąż Małgorzaty ( 1873 )
-
Wyznania Tullii ( 1873 )
-
Widzący ( 1873 )
-
Wielka gra ( 1874 )
-
Wisielec ( 1874 )
-
Podziemia Paryża ( 1874 )
-
Kochanka męża ( 1876 )
-
Tragedie Paryża ( 1876 )
-
Szkarłatna Czarownica ( 1876 )
-
Oficer policji ( 1877 )
-
Handel białymi niewolnikami ( 1877 )
-
Drań ( 1877 )
-
Dwóch przyjaciół Saint-Denis ( 1878 )
-
Kobieta Paillasse ( 1878 )
-
Doktor głupców ( 1879 )
-
Dama pikowa ( 1879 )
-
Doktor głupców ( 1879 )
-
Fiakr n ̊ 13 ( 1880 )
-
Dziewczyny z brązu ( 1880 )
-
Ostatni z Courtenays ( 1880 )
-
Córka Małgorzaty ( 1881 )
-
Jego Wysokość Miłość ( 1881 )
-
Mam'zelle Melie ( 1881 )
-
Madame de Trèves ( 1882 )
-
Marionetki pani diabła ( 1882 )
-
Ostatni książę Hallali ( 1883 )
-
Nosiciel Chleba ( 1884 - 1887 )
-
Dwie miłości: Hermine ( 1885 )
-
Dwie miłości: Odille ( 1885 )
-
Czerwony Testament ( 1888 )
-
Kupiec diamentów ( 1889 )
-
Macocha: córka szaleńca ( 1889 )
-
Wesele Lascarów ( 1889 )
-
Dramaty Miecza ( 1890 )
-
Dama ze szmaragdami ( 1891 )
-
Podboje Narcisse Mistral ( 1894 )
-
Pokojówka firmy ( 1900 )
-
Piosenkarz uliczny ( 1900 )
-
Markiz d'Espinchal (1902)
Uwagi i referencje
-
Akt urodzenia nr 14 (widok 25/344). Archiwa departamentu Haute-Saône online, stan cywilny Apremont, rejestr NMD 1823-1832.
-
Akt zgonu nr 597 (widok 18/31). Archiwum internetowe miasta Paryża, stan cywilny XVI okręgu, księga zgonów z 1902 r.
-
Henry Aymon de Montépin (1786-1876), oficer Legii Honorowej w 1873 r.
-
„ Echa Paryża, Xavier de Montépin zmarł właśnie w wieku 78 lat ”, Les Annales politiques et littéraires: niedzielna recenzja popularna, reż. Adolfa Brissona ,11 maja 1902 r, s. 294 ( przeczytaj online )
-
„Montépin wymyślił tak wiele intryg tak skomplikowanych, że jego pióro zaplątało się w tę samą operę mydlaną. Trombinoskop Touchatouta (1875, tom IV, nr 187) ujawnia – ale czy to prawda? — że podczas publikacji Tragédies de Paris w Le Figaro „wysłał do pana de Villemessant telegram o niebezpieczeństwie w następujący sposób: „Całkowicie ugrzęzłem, wiem więcej niż ja o Sarriolu; wymieszane dzieci z prologu, przypominają mi bardziej, z kim poślubiłem hrabiego de Trejean w zeszłym miesiącu. Wyślij pomoc. ' ”” ( Roland de Chaudenay , Les plagiaires , Perrin, s. 209.)
Załączniki
Linki zewnętrzne