Vojo Gardašević | ||
Biografia | ||
---|---|---|
Narodowość |
Jugosławia, potem Serbia i Czarnogóra, potem Czarnogóra |
|
Narodziny | 10 października 1940 | |
Lokalizacja | Podgorica ( Królestwo Jugosławii ) | |
Poczta | Obrońca, a następnie trener | |
Ścieżka zawodowa 1 | ||
Lata | Klub | 0M.0 ( B. ) |
? -? | FK Budućnost Podgorica | ? (?) |
? -? | FK Sutjeska Nikšić | ? (?) |
1968 - 1969 | Zwolsche Boys | ? (?) |
1969 - 1971 | PEC Zwolle | ? (?) |
Wyszkolone zespoły | ||
Lata | Zespół | Statystyki |
? -? | FK Zeta | |
1980 - 1981 | Al Tayaran | |
Dziewiętnaście osiemdziesiąt jeden | Irak | |
1995 | Gor Mahia FC | |
1996 | Kenia | |
1997 - 2000 | Seszele | |
2002 | Erytrea | |
+2.002 - 2005 | Przepustka FC | |
2006 - 2012 | Anse Reunion FC | |
1 Oficjalne zawody krajowe i międzynarodowe. |
||
Vojo Gardašević jest czarnogórski piłkarz , a następnie trener , urodzony10 października 1940w Podgoricy w Królestwie Jugosławii . Pracował jako obrońca od wczesnych lat 60. do wczesnych 70 .
Trenował w FK Budućnost Podgorica , następnie grał w FK Sutjeska Nikšić, następnie w holenderskich klubach Zwolsche Boys i PEC Zwolle .
Zostając trenerem, zarządza w szczególności reprezentacjami Iraku , Kenii i Seszeli .
Vojo Gardašević debiutuje zawodowo w FK Budućnost Podgorica . Z tym klubem był finalistą Pucharu Jugosławii w 1965 roku . Następnie dołączył do FK Sutjeska Nikšić, a następnie wyemigrował do Holandii, grając przez jeden sezon w półamatorskim klubie Zwolsche Boys , a następnie w PEC Zwolle, który w 1971 roku zajął drugie miejsce w trzeciej lidze i tym samym doszedł do wyższej ligi. Opuścił klub po problemach w relacjach ze swoim trenerem.
Następnie został trenerem najpierw jako asystent w swoim pierwszym klubie FK Budućnost Podgorica. Następnie kieruje jugosłowiańskim klubem FK Zeta . W 1980 roku objął kierownictwo w irackim klubie Al Tayaran, a w następnym roku został trenerem Iraku . Następnie prowadzi kluby jordańskie i kuwejckie. W 1995 roku przejął kenijski klub Gor Mahia, z którym zdobył tytuł, po czym został powołany na trenera Kenii . W 1997 roku został trenerem Seszeli i zdobył brązowy medal Igrzysk Olimpijskich Wysp Oceanu Indyjskiego w 1998 roku . Pełnił tę funkcję do 2000 r., A następnie kierował selekcją do Erytrei . W tym samym roku przejął klub z Seszelii La Passe FC, któremu doprowadził do tytułu na koniec sezonu i zdobył dublet zdobywając Puchar Prezydenta. Tytuł zdobył ponownie w 2004 roku, aw 2005 roku był także zwycięzcą Coupe de la Ligue w 2003 roku i finalistą Pucharu Prezydenta w 2004 roku. Po La Passe FC zarządzał Anse Réunion i zdobył z tym klubem tytuł w 2006 i otrzymał na koniec sezonu tytuł trenera roku. W następnym roku wygrał Coupe de la Ligue.
- Zwycięzca Pucharu Seszeli w 2012 roku z Anse Réunion FC.