Vingt Regards sur l'Enfant-Jésus to utwór na fortepian skomponowany przezfrancuskiego kompozytora Oliviera Messiaena w 1944 roku . Jest to z pewnością jeden z najbardziej znanych utworów na fortepian solo we współczesnym repertuarze.
Utwór miał premierę w Salle Gaveau w Paryżu na26 marca 1945 rautorstwa Yvonne Loriod , pianistki, której dedykowana jest praca. Trwa prawie dwie godziny i składa się z dwudziestu części.
Przypis autora: „Kontemplacja Dzieciątka-Boga żłobka i spojrzenia, które na Nim spoczywają: od niewysłowionego spojrzenia Boga Ojca do wielorakiego spojrzenia Kościoła miłości, przez niesłychane spojrzenie Ducha radości, poprzez czułe spojrzenie Dziewicy, a następnie Aniołów, Mędrców i niematerialnych lub symbolicznych stworzeń (Czas, Wzgórza, Cisza, Gwiazda, Krzyż).
Gwiazda i Krzyż mają ten sam motyw, ponieważ jeden otwiera i zamyka pozostałe ziemskie Okres Jezusa. Motyw Boga jest ewidentnie znaleźć w „wygląda Ojca”, „Syna” i „Spirit of joy”, w „przez Niego wszystko zostało zrobione”, w „pocałunek Jezusa dziecka”; jest obecny w „pierwszej komunii Dziewicy” (niosła w sobie Jezusa), jest wywyższony w „Kościele miłości”, którym jest Ciało Chrystusa. Nie wspominając o śpiewach ptaków, dzwonkach, spiralach, stalaktytach, galaktykach, fotonach i tekstach Doma Columby Marmiona , św. Tomasza , św. Jana od Krzyża , św. Teresy z Lisieux , Ewangelii i Mszale, które wywarły na mnie wpływ. A cięciwy motyw przepływa z jednego elementu na drugi, podzielonej lub zatężono tęczy; zobacz także kanony rytmiczne, polytonalność, nieretrogradowalne rytmy wzmacniane w obu kierunkach, wartości stopniowo przyspieszane lub zwalniane, asymetryczne powiększenia, zmiana rejestru itp. - Pismo fortepianowe jest bardzo poszukiwane: odwrócone arpeggia, rezonanse, różne linie. - Dom Columba Marmion („Chrystus w swoich tajemnicach”), a po nim Maurice Toesca („Dwanaście spojrzeń”) mówili o wyglądzie pasterzy, aniołów, Dziewicy, Ojca Niebieskiego; Podjąłem ten sam pomysł, traktując to trochę inaczej i dodając szesnaście nowych stylizacji. Bardziej niż we wszystkich moich poprzednich pracach szukałem tutaj języka mistycznej miłości, a jednocześnie różnorodnej, potężnej i czułej, czasem brutalnej, z wielobarwnymi rozkazami. "
Messiaen szeroko wykorzystuje powtarzające się motywy, w tym: