Vergißmeinnicht WAB 93 Musikalischer Versuch | |
Kościół parafialny w Kronstorf | |
Uprzejmy | Kantata |
---|---|
Nb. ruchów | 7 |
Muzyka | Anton Bruckner |
Tekst | W. Dobelbaur |
Oryginalny język | Niemiecki |
Efektywny | Chór mieszany na 8 głosów, solistów, fortepian |
Daty składu | 1845 |
Dedicatee | Wersja 1: Lehrbefähingsprüfung Wersja 2: Aloys Knauer Wersja 3: Friedrich Mayer |
Wynik autografu |
Österreichische Nationalbibliothek / Abbey of Saint-Florian (wersja 3) |
kreacja |
20 - 21 czerwca 1845( 2 nd wersja), uroczystość nazwy z Aloys Knauer Kronstorf Austrii |
Kolejne wersje | |
|
|
Vergißmeinnicht , WAB 93, tokantataskomponowana przezAntona Bruckneraw 1845 roku.
Podczas pobytu w Kronstorfie Bruckner skomponował w 1845 roku pierwszą wersję tej kantaty zatytułowaną Musikalischer Versuch nach dem Kammer-Styl ("Esej muzyczny w stylu kameralistyki"), którą podpisał jako Candidatus ("kandydat") jego Lehrbefähigungsprüfung („zgromadzenie nauczycieli”). Egzamin łączący, który odbył się w Linz 27 i28 maja 1845, to był sukces.
Druga wersja, nieco zmodyfikowana, została wówczas poświęcona Aloisowi Knauerowi, proboszczowi z Kronstorfu. Ta wersja była uruchomiona21 czerwca 1845( Impreza imienna Knauera) lub poprzedniego wieczoru.
Trzecia wersja, zatytułowana Vergißmeinnicht , została skierowana do Friedricha Mayera, który był w prebendarnych czasach i chórmistrzem opactwa św. Floriana , aby przypomnieć mu o obietnicy zatrudnienia Brucknera w opactwie po uzyskaniu go jako nauczyciela. Mayer odebrał wiadomość i zatrudnił Brucknera. Nie wiadomo, kiedy ta wersja została wykonana.
Rękopisy pierwszej i drugiej wersji są przechowywane w Österreichische Nationalbibliothek . Rękopis trzeciej wersji jest przechowywany w archiwum opactwa św. Floriana. Faksymile trzeciej wersji ukazało się po raz pierwszy w tomie I, str. 286-300 biografii Göllerich / Auer.
Trzy wersje Kantacie opublikowano tom XXII / 1 n o 1 o Bruckner Gesamtausgabe .
Praca oparta jest na jedenastu strofach wiersza W. Dobelbaura Die Mutter und ihr Kind („Matka i jej dziecko”).
Es blühten wunderschön auf der Aue, |
Na łące pięknie kwitło |
Kantata D-dur przeznaczona jest na ośmiogłosowy chór mieszany, solistów i fortepian. Praca 149 barów składa się z siedmiu części:
Trzecia wersja jest o 7 taktów krótsza (142 takty). W pierwszym duecie solistę altowego zastępuje solista tenorowy.
Nie ma jeszcze zapisu tej kantaty.