Valéran de Héman
Valéran de Héman
Wielki Organowej w
katedrze w Meaux .
Valeran Hemana (1584-1641) jest czynnikiem aktywnym francuskiego organu w pierwszej połowie XVII -go wieku .
Biografia
Jest zięciem słynnego budowniczego organów Crespina Carliera, a swoją karierę rozpoczął w 1608 roku w kościele Saint-Vivien w Rouen .
Następnie pracował w wielkiej narządu z Notre-Dame de Paris katedry do której dodał pozytywny, aw różnych paryskich kościołów, aw szczególności, że z Saint-Jean-en-Greve .
Później znajduje się w Honfleur , Rouen ( kościół Saint-Maclou ), Troyes . W Meaux zbudował organy katedralne w 1627 roku .
Jego działalność doprowadziła go od 1627 r. Do Bordeaux , do katedry (wielkie organy, które tam zbudował, będą istnieć aż do rewolucji) oraz w kilku kościołach (w tym w Saint-Seurin ) do 1633 r. Przed powrotem do Paryża ; To właśnie w klasztorze karmelitanek wykonał swój największy instrument w 1639 roku, który teraz zniknął, podobnie jak klasztor zburzony w 1811 roku.
Zmarł w 1641 roku.
Wyszkolił kilku uczniów, w tym Pierre'a Thierry'ego , Pierre'a Désenclosa lub swoich własnych siostrzeńców, Louisa, Jean i François.
Bibliografia
-
Norbert Dufourcq , Le livre de l'Orgue français, 1589-1789 ...: Faktura. fasc. 1. Od pierwszego do drugiego renesansu. fasc. 2. Od preklasyzmu do preromantycyzmu .
-
Claude Noisette de Crauzat , L'orgue français , Atlas, 1986
- Praca zbiorowa, reż. Béatrice de Andia ( pref. André Vingt-Trois i Bertrand Delanoë ), Les orgues de Paris , Paryż, Akcja artystyczna miasta Paryża, wyd. „Paryż i jego dziedzictwo / muzyka”,2005( 1 st ed. 1992), 256 , str. ( ISBN 2-913246-54-0 )
Bibliografia
-
" Le czynnika valeran de Heman " , w Association valeran-De-Heman (dostęp 23 stycznia, 2019 ),
-
Jean Duron , Regards sur la musique au temps de Louis XIII , Wavre, Editions Mardaga,2007, 178 str. ( ISBN 978-2-87009-976-6 , czytaj online )
-
w Les orgues de Paris , op. Cit . str.48
-
Norbert Dufourcq , The French Organ Book, 1589-1789 ...: Faktura. fasc. 1. Od pierwszego do drugiego renesansu. fasc. 2. Od preklasyzmu do preromantyzmu , A. i J. Picard ,1978( czytaj online )
-
Claude Noisette de Crauzat , Francuskie organy , Atlas,1986( czytaj online )
-
(w) Douglas Earl Bush i Richard Kassel , The Organ: An Encyclopedia , Psychology Press,2006, 679, str. ( ISBN 978-0-415-94174-7 , czytaj online )
-
Dominique Chailley-Pompei , „ The French Organ Book: 1589-1789 ” , na bbf.enssib.fr ,1 st styczeń 1979(dostęp 23 stycznia 2019 )
Linki zewnętrzne