Toulouse Football Club (kobiety)
Toulouse FC| Pełne imię i nazwisko | Sekcja damska Toulouse Football Club |
|---|---|
| Poprzednie imiona |
Toulouse Olympique Aérospatiale Club (1980-2001) |
| Fundacja | 1980 |
| Zabarwienie | Fioletowy i biały |
| stadion |
Stade de la Ramée (3000 miejsc) |
| Siedzenie |
1 bis, allées Gabriel Bienes 31028 Toulouse |
| Aktualne mistrzostwa | Regionalne 1 |
| Prezydent | Damien Comolli |
| Trener | Antoine Gerard |
| Stronie internetowej | toulousefc.com |
| Krajowy |
Mistrzostwa Francji (4) Wyzwanie Francji (1) |
|---|
Dom
|
Na zewnątrz
|
Neutralny
|
Kobieca sekcja Toulouse Football Club to francuski klub piłkarski kobiet z siedzibą w Tuluzie, założony w 1980 roku pod nazwą Toulouse Olympique Aérospatiale Club .
Toulousainowie po raz pierwszy w historii osiągnęli 1. dywizję w 1981 roku , po zaledwie jednym sezonie istnienia. Jednak klub z trudem utrzymywał się i ten poziom rywalizacji odzyskał dopiero kilka lat później, w 1988 roku . Mimo wszystko klub walczył o ustabilizowanie się na tym poziomie i cofnął się na sezon, w sam raz na zdobycie tytułu mistrza drugiej ligi w 1994 roku . Klub następnie doświadczyli najlepszy okres w swojej historii, wygrywając cztery kolejne tytuły mistrzowskie między 1999 i 2002 , a także zwycięstwa w Challange de France , a klub został wchłonięty przez Toulouse FC .
Jednak klub ponownie spadł pod koniec 2000 roku i spadł do drugiej ligi pod koniec mistrzostw 2010-2011. W 2012 roku, ukoronowany tytułem mistrzowskim D2, zespół wrócił do pierwszej ligi, ale nie mógł pozostać w najwyższej klasie i zajął ostatnie miejsce w mistrzostwach.
Historia
Założona w 1980 roku w męskim klubie Toulouse Olympique Aérospatiale Club (TOAC), kobieca drużyna tego klubu przeżywała swój rozkwit od połowy 1990 roku .
Pod koniec sezonu zasadniczego 2000-2001 TOAC był drugi z zaledwie jednym punktem straty do Juvisy, zanim zmierzył się z play-offami nazwanymi „Poule des As”. Podczas tego Toulousaines latają nad debatami z trzema zwycięstwami w tylu meczach. Klub zdobył trzeci tytuł z rzędu, dorównując występom Stade de Reims i zbliżając się do rekordu VGA Saint-Maur (cztery kolejne tytuły). Dzięki temu zwycięstwu TOAC kwalifikuje się do pierwszego Pucharu Europy kobiet, w którym bierze udział szesnaście najlepszych drużyn z kontynentu. Od tego czasu uczciwa nagroda za niepokonany trening w domuLuty 2000(półtora roku), pokonany tylko raz w latach 2000-2001 w Montpellier i stracił tylko trzy straty w ciągu wielu sezonów (po jednym na ćwiczenie). Z1 st lipca 2001sekcja damska TOAC integruje Toulouse Football Club .
Dziewczyny z Téfécé grają albo na sąsiednim terenie stadionu, albo na stadionie Ramée.
Nagrody
Zwycięzcami kobiecej drużyny Toulouse FC są cztery mistrzostwa Francji , jedno wyzwanie francuskie i dwa mistrzostwa Francji drugiej ligi .
Poniższa tabela zawiera listę palm klubowych zaktualizowanych pod koniec sezonu 2014-2015 w różnych oficjalnych rozgrywkach na poziomie krajowym i regionalnym.
| Zawody międzynarodowe | Zawody krajowe | Konkursy regionalne |
|
|
Twoja pomoc jest mile widziana |
Przegląd sezon po sezonie
Poniższa tabela przedstawia przebieg klubu od jego powstania w 1980 roku pod nazwą Toulouse OAC , a następnie Toulouse FC od 2001 roku .
| Redagowanie | Dywizja 1 | Dywizja 2 | Puchar Francji | Liga Mistrzów |
| 1980-1981 | - | Nieistniejące mistrzostwa | Nieistniejący krój | Bez konkurencji |
| 1981-1982 | Pierwsza runda | |||
| 1982-1983 | 5 p ( Gr. C) | - | ||
| 1983-1984 | - | - | ||
| 1984-1985 | - | 3 rd (Gr. A) | ||
| 1985-1986 | - | - | ||
| 1986-1987 | - | Nieistniejące mistrzostwa | ||
| 1987-1988 | - | |||
| 1988-1989 | 7 th (Gr. B) | |||
| 1989-1990 | 6 p (Gr. A) | |||
| 1990-1991 | 4 p (Gr. A) | |||
| 1991-1992 | 4 p (Gr. B) | - | ||
| 1992-1993 | 10 tys | - | ||
| 1993-1994 | - | 1 ul | ||
| 1994-1995 | 2 nd | - | ||
| 1995-1996 | 3 rd | - | ||
| 1996-1997 | 2 nd | - | ||
| 1997-1998 | 3 rd | - | ||
| 1998-1999 | 1 ul | - | ||
| 1999-2000 |
1 st 1 ul (końcowe turnieju) |
- | ||
| 2000-2001 |
2 ND 1 ul (końcowe turnieju) |
- | ||
| 2001-2002 |
2 ND 1 ul (końcowe turnieju) |
- | Zwycięzca | Półfinalista |
| 2002-2003 |
1 st 4 p (końcowy turnieju) |
- | 1/4 finału | 1/4 finału |
| 2003-2004 |
1 st 4 p (końcowy turnieju) |
- | Półfinalista | - |
| 2004-2005 | 5 th | - | 8 e finał | - |
| 2005-2006 | 4 th | - | Półfinalista | - |
| 2006-2007 | 8 tys | - | 8 e finał | - |
| 2007-2008 | 8 tys | - | 16 e końcowy | - |
| 2008-2009 | 9 tys | - | 8 e finał | - |
| 2009-2010 | 8 tys | - | 16 e końcowy | - |
| 2010-2011 | 11 tys | - | 8 e finał | - |
| 2011-2012 | - | 1 st (Gr.C) | 1/4 finału | - |
| 2012-2013 | 12 th | - | 8 e finał | - |
| 2013-2014 | - | 5 p (GR. C) | 32 e wersja ostateczna | - |
| 2014-2015 | - | 4 p (GR. C) | 1 st runda | - |
| 2015-2016 | - | 3 rd (Gr. C) | 16 e końcowy | - |
| 2016-2017 | - | 4 p (Gr. B) | 16 e końcowy | - |
| 2017-2018 | - | 5 p (Gr. B) | 8 e finał | - |
| 2018-2019 | - | 10 th (Gr. B) | 32 e wersja ostateczna | - |
| 2019-2020 | - | 11 e (Gr. A) | 64 e wersja ostateczna | - |
Obecna siła robocza
Byli renomowani gracze
Uwagi i odniesienia
- Tutaj pokazane są tylko główne tytuły z oficjalnych konkursów.
- Laurent Maltret & Pierre Minier " Mistrzostwa francuskiego dla kobiet ", Onze Mondial , n o 150,Lipiec 2001, s. 32 do 35 ( ISSN 0995-6921 )
- tylko narodowość sportowa . Gracz może mieć kilka narodowości, ale ma prawo grać tylko w jednej drużynie narodowej.
- Pokazany jest tylko najważniejszy wybór.
Załączniki
Powiązane artykuły
- Mistrzostwa Francji w piłce nożnej kobiet
- Mistrzostwa Francji w piłce nożnej kobiet D2
- Puchar Francji w piłce nożnej kobiet
- Liga Mistrzów UEFA Kobiet