Topaz (rakieta)
| Topaz (VE 111) Rakieta eksperymentalna | |
| |
| Ogólne dane | |
|---|---|
| Ojczyźnie | Francja |
| Status | Usunięto z usługi |
| Wysokość | 7,07 metra (wersja C) |
| Średnica | 0,8 metra |
| Motoryzacja | |
| Ergol | paliwo stałe |
VE 111 „Topaze” , zwany dalej prosto przez topaze , to francuska rakieta eksperymentalny , opracowany przez Spółkę Badań i Produkcji balistycznych pojazdów (SEREB) dla „ Podstawowe badania balistyczne programu” (EBB)., Znany jako „Kamienie szlachetne”. Rakieta została wykorzystana do opracowania drugiego stopnia wyrzutni. VE111 nazwą kodową z V ehicle E Xperimental do 1 etapie stałą napędowym (kod 1 ), kierowana (kod 1 ).
Historia
W 1961 roku we Francji właśnie SEREB rozpoczął się projekt „ Podstawowe badania balistyczne ” (EBB), znany jako „Szlachetne kamienie”, polegający na opracowaniu pocisku S2 i wyrzutni Diamond. Rozwój przemysłowy powierzono dwóm firmom Nord-Aviation i Sud-Aviation . W latach 1961-1965 Francja posiadała całą wiedzę niezbędną do produkcji rakiet dalekiego zasięgu oraz wyrzutni satelitów. Opracowano kilka eksperymentalnych rakiet, dzięki czemu możliwe jest oddzielne opracowanie jednego lub więcej elementów wyposażenia. Rakieta VE 111 Topaze, drugi w kolejności chronologicznej element tego programu, odpowiada za testowanie drugiego stopnia Topaz (nazwa rakiety to nazwa badanego stopnia dla wyrzutni Diamond). W latach 1962-1965 oddano 14 strzałów z zakładu w Hammaguir (Algieria) z jednym niepowodzeniem.
Charakterystyka techniczna
Rakieta występuje w trzech różnych wersjach:
- Wstępna wersja VE 111 C (np. „Krótka”): opracowanie i zakwalifikowanie systemu pilotowania.
- VE 111 wersję L (jak „długi”): dla kwalifikowania drugim etapie VE 231 „Saphir” i Diamant A wyrzutni .
- Wersja VE 111 CI/LI (np. „Krótka niestabilna” i „Długo niestabilna) do badania pilotażu pierwszego stopnia pocisku MSBS , który jest niestabilny aerodynamicznie po wystrzeleniu pod wodę, z łodzi podwodnej .
VE 111 C
Rakieta o średnicy 0,8 metra, długości 7,07 metra i masie 2840 kg ma solidny napęd pierwszego stopnia typu blokowego „Sun” w „Isolane”, produkowany przez Poudrerie Nationale de Saint-Médard-en -Jalles , pierwsze piętro ma masę 1530 kg. Jego wymiary to 2,85 m długości łącznie z kształtem kanału centralnego z sześcioma gwiaździstymi gałęziami i 800 milimetrów szerokości. Posiada 4 silniki rakietowe , generujące łączny ciąg 120 kN na poziomie morza przez 39 sekund oraz impuls właściwy 245 sekund. Przedział sprzętowy składa się z 4 promieniowych paneli ze stopu aluminium do kutego żelaza, o grubości 4 milimetrów, w części wewnętrznej. Sprzęt w pudełku jest 10721 SAGEM jednostka gyrometer z 3 gyrometers, elektryczną jednostkę zasilania: a 208 VAUXILEC 400Hz przetwornicy i akumulatora 27 V, jednostkę sterowania SFENA i inercyjny urządzenia. Korpus powrotny mieścił spadochron używany do odzyskiwania rakiety oraz urządzenia pomiarowe, takie jak zdalne sterowanie , telemetria i trajektoria .
VE 111 L
W przeciwieństwie do VE 111 C, jego całkowita średnica wynosi 8,04 mm, a szerokość 800 mm. Jego paliwem jest izolacja Block Soleil 3 o masie 2250 kg. Jego masa startowa wynosi 3700 kg, czyli o około 700 kg więcej niż VE111 C. Siła ciągu wynosi 150 kN, a czas spalania 44 sekundy. Przedział wyposażenia i korpus powrotny są identyczne jak w wersji C.
VE 111 CI/L
Rakieta została wyposażona w skrzynkę sprzętową zaplanowaną dla VE 231G oraz nowy korpus reentry.
Uwagi i referencje
- " VE 111" TOPAZE "str. 1 "
- " VE 111" TOPAZE "str. 2 "
- " VE 111" TOPAZE "str. 3 "
- " VE 111" TOPAZE "str. 4 "
- " VE 111" TOPAZE "strona 6 "