Narodziny |
24 grudnia 1943 Bad Dürrenberg |
---|---|
Śmierć |
4 maja 1998(w wieku 54 lat) Arfeuille-Châtain |
Narodowość | Francuski |
Czynność | Poeta |
Dnia urodził się Antoine Tamayo , alias Théophile , pisarz, recytator, poeta24 grudnia 1943w Bad Dürrenberg (NRD). On umarł na4 maja 1998w Seauve ( Arfeuille-Châtain ) w Creuse.
Urodzony 24 grudnia 1943w Bad Durremberg (NRD), w obozie pracy, w którym internowano jego ojca Emmanuela Tamayo (republikanina z Hiszpanii) i matkę Marię Pritikę (Ukrainka). Pod koniec wojny jego rodzice przenieśli się do Francji na przedmieścia Lyonu, gdzie Théophile spędził dzieciństwo i młodość. Następnie pojedzie do Paryża. On umarł na4 maja 1998 w Seauve (Arfeuille-Châtain) w Creuse.
Teofil, autor, narrator, poeta, „kompozytor maniakiem zgorzknienia i marginalizmu”, w tradycji wielkich popularnych opowiadaczy, „jadowita poezja, ciosy w usta spokój, oszustwo, normalność i przemoc”
Théophile zaczyna od wypowiadania swoich wierszy na tarasach kawiarni, a następnie bierze udział w zbiorowych doświadczeniach, takich jak La Petite Truanderie . Następnie występował w kabaretach ( La Scala, San Piero Corso, Le Pétrin …), MJC, festiwalach (Avignon…), centrach kulturalnych, teatrach, imprezach popowych, na uniwersytetach…
Swym niepowtarzalnym głosem, który moduluje, długą sylwetką i skandalicznym makijażem, tworzy na scenie zagmatwaną, prowokującą i ujmującą postać. Jego główne programy (monologi) będą nosiły sugestywne tytuły: Tramille, Pavail, Fatrie… Słowa Anarchronic, Life is a jingle …
Jego teksty mówią o życiu codziennym, trudach życia, tabu, wszystkim, co go buntuje, polityce, społeczeństwie…. Théophile opowiada historie, które są splątane jak rosyjskie lalki, jego pisarstwo używa codziennego języka, czasem slangu, czasem cennego i poetyckiego, zawiera liryczne loty… Théophile rozciera słowa lub je wymyśla…
Na jego korzyść książki, sztuki teatralne, teksty piosenek… Te teksty będą podkładane do muzyki przez różnych śpiewaków lub zaowocują współpracą z malarzami. Bierze udział w przeglądach m.in. Fluide Glacial . La vie est un jingle (płyta z tekstami) otrzyma główną nagrodę za czarny humor w 1984 roku.
W związku ze swoją praktyką artystyczną i spotkaniami z nią związanymi, pragnął promować współczesną twórczość we wszystkich jej formach oraz prowadzić sieć artystów i miłośników kultury, w tym duchu stworzył w 1978 roku CRAC (Centrum Artystyczno- Cultural Research), uruchomi przegląd Grappe w 1979 roku, zapewni programowanie Festiwalu Słowa i Twórczości (poezja, śpiew, plastyka, teatr ...), wystaw sztuki współczesnej przez dziesięć lat. Będzie prowadził Les Chroniques de l'Ozone w Radio Libertaire, programie, który stworzył i dla którego co tydzień będzie pisał felietony. Zostaną one zawarte w La lettre de Théophile (przeglądzie humoru, który obejmował część audycji uzupełnionych recenzjami książek i refleksjami na temat wydarzeń społecznych lub politycznych).
Pod koniec 1993 roku przeniósł się z żoną do Arfeuille-Châtain w Creuse. Pisze z En Creuse . Tekst poetycki, który zapisze na swojej ostatniej płycie CD Mégots d'Amour .
Michel Ragon przedstawia to w swoim Dictionary of Anarchy (Albin Michel / 2008).
Tramille Pavail Patrie , 1974
God save the hot dog (dystrybuowane przez Alternative), 1978
Piosenki Cocorico..couac przerwane (Impression des Gueux), 1979
Elephantophobia, teksty Théophile, rysunki Coustalat (Théâtre bavard / Théâtre des Marmousets), 1980
Le rose et le noir, teksty Théophile'a, akwaforty Attali
Wszędzie są dni, w których zmiażdżone psy się z tobą kochają . ( CRAC )
Drobne wieści z frontu, które się marszczą, ale nie pękają : teksty Théophile'a (zbiór kronik publikowanych w gazetach, fanzinach lub czytane w rozgłośniach radiowych), rysunki Andreï Balandine (rysownik z Uralu), (CRAC), 1992, anarlivres .