Krańcowa stawka podatku

Krańcowa stopa podatku jest stawka podatku, która odnosi się do ostatniej jednostki zarobione.

W progresywnym systemie podatkowym jest to stawka, według której opodatkowana jest ostatnia część dochodu podatnika.

Rozróżnia się „krańcową stopę podatkową” i „efektywną krańcową stopę podatkową”, która uwzględnia również kwoty zwrócone podatnikowi przez państwo (ulgi, dotacje itp.).

Historycznie krańcowa stawka podatkowa była bardzo zróżnicowana, począwszy od kilku procent, gdy wprowadzono podatek dochodowy, do stawek, które po dwóch wojnach światowych mogły osiągnąć 90%; te różnice zostały zbadane przez ekonomistów, takich jak Thomas Piketty i Liêm Hoang-Ngoc .

Według Thomasa Piketty'ego „jedną z głównych historycznych konsekwencji niezwykle wysokich wskaźników rzędu 70–90% stosowanych do bardzo wysokich dochodów w latach 1930–1980, szczególnie w Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii , wydaje się być położyć kres najbardziej astronomicznym pensjom kadry kierowniczej. I odwrotnie, wydaje się, że bardzo gwałtowny spadek tych stóp w latach 80. XX wieku w decydujący sposób przyczynił się do gwałtownego wzrostu tych dochodów. W rzeczywistości, jeśli zbadamy ewolucję wynagrodzeń kadry kierowniczej wyższego szczebla spółek giełdowych we wszystkich krajach rozwiniętych od 1980 r., Zauważymy, że zmiany w stawce podatkowej stanowią główny czynnik wyjaśniający umożliwiający uwzględnienie zaobserwowanych różnic, znacznie bardziej niż sektor działalności, wielkość lub wyniki firmy ” .

Bibliografia

  1. Thomas Piketty , Kapitał i ideologia , Paryż, Le Seuil , wyd.  „Książki Nowego Świata”,2019, 1232  s. ( ISBN  978-2-02-133804-1 ) , str.  621.

Powiązane artykuły