Zespół Aicardi-Goutières

Zespół Aicardi-Goutières
MIM Reference	225750
Przenoszenie	Recesywny
Chromosom	3p21 - 13q14 -q21
Odcisk rodzicielski	Nie
Liczba przypadków	80 przypadków
Diagnoza prenatalna	Nie
Lista chorób genetycznych ze zidentyfikowanym genem

Zespół Aicardi-Goutières jest wczesną encefalopatią ze zwapnieniami szarych jąder centralnych , leukodystrofią mózgu i atrofią. U osób dotkniętych chorobą występuje stały wzrost poziomu interferonu alfa i leukocytów w płynie mózgowo-rdzeniowym

Zespół Aicardi-Goutières został zidentyfikowany w 1984 roku przez profesora Jean Aicardi i Françoise Goutières.

Przyczyny

Mutacja w TREX1 genu na SAMHD1 na ADAR1 na IFIH1 lub jeden z genów tworzących H2 rybonukleazy opisano.

Opis

Ciąża jest normalna w 90% przypadków. Czasami płód ma wewnątrzmaciczne opóźnienie wzrostu lub małogłowie. W badaniu USG opisano zwapnienia śródmózgowe.
Pierwsze oznaki pojawiają się po około trzech miesiącach z zatrzymaniem rozwoju i małogłowiem. Niemowlę dużo śpi, jest rozdrażnione, ma problemy z karmieniem i epizody hipertermii bez przyczyny zakaźnej. Nabywanie mowy u tych dzieci jest bardzo rzadkie.
Stopniowo dziecko staje się hipotoniczne z pojawieniem się piramidalnych i pozapiramidowych objawów z drgawkami.
Jedna czwarta dzieci ma zmiany skórne palców rąk i nóg, takie jak odmrożenia. Ewolucja zmierza w kierunku stanu przykutego do łóżka ze znaczną śmiertelnością.

Diagnoza opiera się na objawach klinicznych, obrazowaniu i biologii.

Przede wszystkim należy wyeliminować infekcje wirusowe, które mogą dotrzeć do płodu: opryszczka , choroba wtrętowa cytomegalii, różyczka .

Główne znaki

• Zwapnienia zwojów podstawy mózgu
• Leukodystrofia mózgu
• Zanik mózgu
• Wzrost poziomu leukocytów w płynie mózgowo-rdzeniowym
• Zwiększone stężenie interferonu alfa w płynie mózgowo-rdzeniowym

Drobne znaki

• Zmiany skórne
• Małogłowie pojawiające się w pierwszym roku życia
• Hipertermia bez infekcji
• Piramidalne i pozapiramidowe objawy neurologiczne

Obrazowanie

Rezonans magnetyczny wykazuje zwapnienia, leukodystrofię jako hiperintensywny sygnał T2 zlokalizowany głównie na skrzyżowaniu komór.

Organiczny

Interferon alfa

• Stężenie w płynie mózgowo-rdzeniowym jest większe niż 2 IU na ml. Z biegiem czasu ma tendencję do zmniejszania się

Leukocyt

• Poziom leukocytów w płynie mózgowo-rdzeniowym przekracza 5 na milimetr sześcienny.

Źródła

• (fr) Francuska witryna zawierająca informacje o chorobach rzadkich i lekach sierocych
• (en) Online Mendelian Inheritance in Man, OMIM (TM). Johns Hopkins University, Baltimore, MD. Numer MIM: 225750 [1]
• (en) Jean Aicardi, Yanick J Crow, Syndrom Aicardi-Goutières w GeneTests: Medical Genetics Information Resource (baza danych online). Prawa autorskie, University of Washington, Seattle. 1993–2005 [2]

Bibliografia

1. Lanzi G, Fazzi E, D'Arrigo S (2002) Zespół Aicardi-Goutieres: opis 21 nowych przypadków i porównanie z literaturą. Europ J Paediatr Neurol 6 (Suppl A): 9-A22 [Medline]
2. Crow YJ, Hayward BE, Parmar R i wsp. Mutacje w genie kodującym 3′-5 ′ egzonukleazę DNA TREX1 powodują zespół Aicardi-Goutieres w locus AGS1 , Nat Genet, 2006; 38: 917–920
3. Rice GI, Bond J, Asipu A i wsp. Mutacje związane z zespołem Aicardi-Goutieres wskazują na SAMHD1 jako regulator wrodzonej odpowiedzi immunologicznej , Nat Genet, 2009; 41: 829–832
4. Rice GI, Kasher PR, Forte GM i wsp. Mutacje w ADAR1 powodują zespół Aicardi-Goutieres związany z sygnaturą interferonu typu I , Nat Genet, 2012; 44: 1243–1248
5. Rice GI, del Toro Duany Y, Jenkinson EM i wsp. Mutacje typu Gain-of-function w IFIH1 powodują spektrum fenotypów chorób u ludzi związanych z regulacją w górę sygnalizacji interferonu typu I , Nat Genet, 2014; 46: 503–509
6. Crow YJ, Leitch A, Hayward BE i wsp. Mutacje w genach kodujących podjednostki rybonukleazy H2 powodują zespół Aicardi-Goutieres i naśladują wrodzone wirusowe zakażenie mózgu , Nat Genet, 2006; 38: 910–916