Stephanie Janicot
Stephanie Janicot
![Obraz w Infobox.](https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/8/8d/Paris_-_Salon_du_livre_de_Paris_2017_-_St%C3%A9phanie_Janicot_-_002.jpg/260px-Paris_-_Salon_du_livre_de_Paris_2017_-_St%C3%A9phanie_Janicot_-_002.jpg)
Stéphanie Janicot na
Targach Książki w Paryżu 2017.
Stéphanie Janicot , urodzona w Rennes dnia28 sierpnia 1967, jest francuskim pisarzem . Zdała maturę w Stanach Zjednoczonych w 1984 roku. Po studiach prawniczych, Sciences Po i CFJ , została dziennikarką w Bayard Presse w 1992 roku. Redagowała strony literackie magazynu Muze od jego powstania w 2004 roku i została redaktorką szefa kuchni w 2010 roku. .
Bibliografia
-
Matriochkas , Paryż, Zulma, 1996
Nagroda Goi za pierwszą powieść , Nagroda Palissy'ego, Nagroda René-Falleta 1997, Nagroda za pierwszą powieść Uniwersytetu Artois
-
Des Profondeurs , Paryż, Zulma, 1997.
-
Salam , Paryż, Zulma, 1999.
-
Soledad , Paryż, Albin Michel, 2000.
-
Ulisses , Paryż, Zulma, 2000.
-
Une traviata , Paryż, Albin Michel, 2001.
-
Nie, moja mama nie jest problemem , Paryż, Albin Michel, 2002.
-
La Constante de Hubble , Paryż, Albin Michel, 2003.
-
Nie jesteś sam, będąc sam , Paryż, Albin Michel, 2005.
-
Ta przerażająca potrzeba rodziny , Paryż, Albin Michel, 2006.
-
Przywilej marzycieli , Paryż, Albin Michel, 2007.
-
100 powieści pierwszej pomocy, aby (prawie) wyleczyć wszystko , Paryż, Albin Michel, 2008.
-
Na czele Scheherazade , Paryż, Albin Michel, 2008.
-
Oko cyklonu , Paryż, Albin Michel, 2009.
-
Obyśmy wszyscy chcieli nas uwolnić , Paryż, Albin Michel, 2010.
-
Pamięć Świata , Paryż, Albin Michel, 2013. Nagroda Renaudot Pocket Book 2016
-
Newland , Paryż, Albin Michel, 2016.
-
Upadły anioł , Paryż, Albin Michel, 2017.
-
Burlesque kroniki dziennikarza Tom 1, ilustracje Catel , Paryż, Michel Lafon, 2018.
-
Przebudzenie czarownic , Paryż, Albin Michel, 2020
Uwagi i odniesienia
-
Laureaci nagrody René-Falleta, oficjalna strona.
Linki zewnętrzne