Siedziba Hippo
Siedziba Hippo
Ruiny Hippo, Bazylika św . Augustyna .
| Przestarzały | maj/czerwiec 430 - sierpień 431 |
|---|---|
| Lokalizacja | Hippon w Numidii (dzisiejsza Annaba w Algierii ) |
| Wynik | Rzymskie zwycięstwo |
| Królestwo wandalów |
 Cesarstwo Zachodniorzymskie
|
| Generyk | Bonifacy |
| Nieznany | Nieznany |
| Nieznany | Nieznany |
|
Oblężenia Hippony miała miejsce od czerwca 430 do sierpnia 431 . Armia Wandalów pod dowództwem króla Gensérica oblega biskupie miasto Hippone (obecnie Annaba w Algierii ) , z którego wycofał się hrabia Bonifacy , przedstawiciel władzy cesarskiej w prowincji Afryki. Po 14 miesiącach oblężenie zostało ostatecznie zniesione bez zdobycia miasta. To podczas tego oblężenia zmarł św. Augustyn , biskup miasta.
Kontekst
Bonifacy , hrabia sług i Afryki , świeżo pogodzony z imperialną potęgą w Rzymie , usiłuje przeciwstawić się pochodom Wandalów w Afryce Północnej . Po niepowodzeniu prób ich zjednoczenia, na wiosnę 430 r. zmierzył się z nimi militarnie, ale został pokonany. Następnie wycofał się ze swoimi gockimi oddziałami federacyjnymi na Hippone , ufortyfikowane miasto zajmujące strategiczną pozycję. Miasto przyjmowało już kilka tysięcy uchodźców z okolicznych prowincji, w tym jedno z głównych źródeł tego oblężenia, biskup Possidius z Calame .
Proces
Oblężenie rozpoczyna się w maju lub czerwiec 430. Podczas gdy główny korpus armii narzuca blokadę lądową i morską, oddziały plądrują okoliczną prowincję. Miasto jest siedzibą biskupią św. Augustyna, który nie uciekł z miasta. Possydiusz, autor biografii Ojca Kościoła, prawdopodobnie skorzystał z okazji, aby sporządzić inwentarz ksiąg, kazań i listów Augustyna. Jednak trzy miesiące po rozpoczęciu oblężenia28 sierpnia 430umiera Augustyn.
Wandalowie, niedoświadczeni w sztuce oblegania dobrze bronionego miejsca, nie zdobywają miasta: po 14 miesiącach, być może z powodu problemów z zaopatrzeniem lub chorób, Genséric wstrzymuje oblężenie. Wspomniano także o alternatywnej hipotezie traktatu dającego Bonifacemu i mieszkańcom bezpieczną drogę.
Konsekwencje
Mniej więcej w tym samym czasie, to znaczy na początku lata 431 r., w Afryce, prawdopodobnie w Kartaginie , wylądowały posiłki wysłane przez Cesarstwo Wschodnie i Zachodnie , dowodzone przez magister militum Aspar . Po dołączeniu do oddziałów Bonifacego, Aspar walczy z Wandalami między Kartaginą a Hippone, ale zostaje dotkliwie pobity. Wśród zakładników figuruje Marcien , przyszły cesarz Wschodu, a następnie osobista gwardia Aspara. Bonifacy ze swojej strony został odwołany do Włoch przez regenta Gallę Placydię .
Po oblężeniu Hippone zostaje opuszczone przez mieszkańców i rok później zostanie zajęte przez Wandalów. Miasto zostałoby wtedy podpalone, ale żadne dowody archeologiczne nie potwierdziły tego epizodu.
Uwagi i referencje
- De Jaeghere 2015 , s. 376-377.
- Wijnendaele 2014 , s. 92-93.
- Pohl 2004 , s. 39.
- Mandouze 1982 , "Possidivs 1", s. 895.
- Heather 2007 , s. 271.
- Wijnendaele 2014 , s. 94.
- (w) Roman Zaroff, " The Wandale i Sarmaci w nowej perspektywie " , Kolegium Średniowiecznej , n O 30,2017, s. 233-260 ( czytaj online )
- Wijnendaele 2014 , s. 95.
- Merrills i Miles 2010 , s. 55.
- Schwarcz 2004 , str. 52.
- Andre Morazzani „ Essay zasilania morskiej Wandale ” Biuletyn Stowarzyszenia Guillaume BUDE , n O 25,1966, s. 539-561 ( czytaj online )
- Wijnendaele 2014 , s. 95-96.
- Wijnendaele 2014 , s. 96.
- Nicholson 2018 , „Hippo Regius”, s. 725.
Bibliografia
: dokument używany jako źródło tego artykułu.
-
Michel De Jaeghere , Dni ostatnie: koniec Cesarstwa Zachodniorzymskiego , Paryż, Les Belles Lettres ,2015, 656 s. ( ISBN 978-2-251-44501-4 ).
-
(en) Peter Heather , Upadek Cesarstwa Rzymskiego: Nowa Historia Rzymu i Barbarzyńców , Oxford University Press ,2007, 576 s. ( ISBN 978-0-19-515954-7 , czytaj online ).
-
André Mandouze , Christian Prosopography of the Lower Empire, 1: Prosozopography of Christian Africa (303-533) , Paryż, Éditions du Centre National de la Recherche Scientifique,1982( ISBN 978-2-222-02174-2 , czytaj online ).
-
(en) Andy Merrills i Richard Miles , wandale , Wiley-Blackwell ,2010, 368 s. ( ISBN 978-1-4051-6068-1 ).
-
(en) Oliver Nicholson , Oksfordzki słownik późnej starożytności , tom. II, Oxford, Oxford University Press ,2018( ISBN 978-0-19-881625-6 ).
-
(en) Walter Pohl , „ Wandale : fragmenty narracji” , w AH Merrills, Vandals, Romans and Berbers . Nowe perspektywy późnoantycznej Afryki Północnej , Burlington, VT, Ashgate,2004( ISBN 9781138252684 ) , s. 31-47.
-
(en) Andreas Schwarcz , „Osiedlenie wandalów w Afryce Północnej” , w AH Merrills, Vandals, Romans and Berbers . Nowe perspektywy późnoantycznej Afryki Północnej , Burlington, VT, Ashgate,2004( ISBN 9781138252684 ) , s. 49-57.
-
(en) Jeroen WP Wijnendaele , The Last of the Romans, Bonifatius, Warlord and Comes Africae , London, Bloomsbury Academic,2015( ISBN 978-1-78093-717-5 ).