Pierzasty wąż

Pierzasty wąż (tłumaczenie Kukulkan w Mayan i Quetzalcoatla w nahuatl) to bóstwo , którego kult był rozpowszechniony w Ameryce Środkowej . Najstarsze przedstawienia ikonograficzne tego bóstwa pochodzą z początku okresu klasycznego , około 150 roku naszej ery. AD , w sztuce publicznej Teotihuacan , zwłaszcza w malowidłach ściennych.

Jego kult ma swoje korzenie w okresie preklasycznym , około 1200 roku pne. AD , w tym z wężem wodnym wśród Olmeków , która stopniowo przekształca się różne podmioty, takie jak Quetzalcoatl i Ehecatl wśród Azteków , Kukulkan wśród Majów z Jukatanu , Tohil wśród Quiché Majów czy nawet Coo Dzavui wśród Mixtecowie .

Symbolizm

Najstarszy i najbardziej niezmienny z symbolicznych aspektów upierzonego węża wydaje się mieć charakter rolniczy. Rzeczywiście, od tego czasu aż do dzisiaj starożytnego, rdzenne narody wiąże go z cyklem wzrostu kukurydzy , porównując zielonych liści rośliny do Quetzal pióra i uszy do węży skalach .

Jak to często bywa w myśli mezoamerykańskiej , symbolika upierzonego węża jest przepojona dualizmem  : jest on zarówno przywiązany do ziemi przez węża, jak i do nieba przez pióra ptaka. Jest to zupełne przeciwieństwo judeochrześcijańskiego dualizmu, który oddziela ciało i ducha: niebo i ziemia, dzięki symbolice pierzastego węża, są jednym. Jest to silny symbol monisty, z dwiema nierozłącznymi polaryzacjami.

Jest również związany z Wenus .

Załączniki

Uwagi i odniesienia

  1. (es) Mito arqueoastonómico , biuletyn INAH z 24 marca 2008 r.
  2. Arqueología Mexicana , str.  26.
  3. Castellón Huerta 2002 , str.  29.
  4. Według słów Enrique Ortiz Lanz, przepisywana w artykule opublikowanym w Roberto Cerracin El Milenio w 2007 roku i przekazywana przez sali prasowej w INAH i Mesoamericanist blog starożytnego Meksyku .
  5. Cecilia Rossell i María de los Ángeles Ojeda Díaz, Las mujeres y sus diosas en los códices prehispánicos de Oaxaca , CIESAS, 2003, s . 33 .
  6. Castellón Huerta 2002 , s.  30.

Bibliografia

Powiązane artykuły