W królestwie francuskim , pod rządami Ancien Régime , Sekretarz Stanu ds. Zagranicznych jest doradcą króla ds. Stosunków zagranicznych i współpracy między Francją a innymi państwami oraz szefem Departamentu Spraw Zagranicznych.
Sekretarz Stanu ds. Zagranicznych został utworzony w 1589 r. , Louis de Revol jako pierwszy pełnił tę funkcję.
Sekretarz Stanu ds. Zagranicznych był często mianowany ministrem stanu, gdy obejmował urząd, ponieważ Conseil d'En-Haut zajmowała się głównie dyplomacją. Jednak mianowanie nie następuje automatycznie: w latach 1696-1699 Torcy był więc postrzegany jako sekretarz stanu, ale nie był ministrem, podczas gdy jego teść Pomponne składał sprawozdania Radzie.
W okresie polisynodii ( 1715 - 1718 ) osoba odpowiedzialna za sprawy zagraniczne nie jest sekretarzem stanu, ale „radą spraw zagranicznych”.
Podobnie jak wszyscy sekretarze stanu, Sekretarz Stanu ds. Zagranicznych był jednocześnie odpowiedzialny za administrację niektórych prowincji wewnętrznych. Niemniej jednak od 1747 r. Kilku sekretarzy stanu uzyskało pozwolenie na zwolnienie z tego zadania, które uznano za podległe.
Od XIX th century, są członkami wiceminister rządowych (lub Ministra Stanu) Spraw Zagranicznych, z lub bez specjalnych uprawnień (, Frankofonii, międzynarodowych stosunków kulturalnych podsekretarzy państw i Sekretarzy Stanu do Spraw Zagranicznych Współpraca, Europejska sprawy, prawa człowieka itp.). W rządzie François Fillon (3) nie ma sekretarzy stanu przy ministrze spraw zagranicznych i europejskich, tylko ministrowie.